کتاب محرمانه های روابط ایران و سوریه

کتاب محرمانه های روابط ایران و سوریه نوشتهٔ عبدالحلیم خدام و ترجمهٔ وحید خضاب است و نشر شهید کاظمی آن را منتشر کرده است. این کتاب به‌همراه صورت‌جلسات منتشرنشده دیدارهای سران سیاسی و امنیتی ایران با روسای جمهور و مقامات سیاسی و امنیتی منطقه است.

درباره کتاب محرمانه های روابط ایران و سوریه

کتاب محرمانه های روابط ایران و سوریه روایتی است از عبدالحلیم خدام، وزیر خارجه و معاون رئیس جمهور سوریه که در حال حاضر به فرانسه پناهنده شده است. همچنین همراه این کتاب صورت جلسات منتشر نشده دیدارهای سران سیاسی و امنیتی ایران با روسای جمهور و مقامات سیاسی و امنیتی منطقه نیز قرار گرفته است.

عبدالحلیم خدام سیاستمدار سنی مذهب سوری، از نوجوانی به حزب بعث سوریه پیوست و به مرور تبدیل به یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های این حزب شد. او در دوران حکومت حافظ اسد ابتدا به وزارت خارجه رسید و چهارده سال در این سمت خدمت کرد. سپس از سال ۱۹۸۴ به‌ عنوان معاون رئیس جمهور تبدیل به مرد شماره دو نظام سوریه شد.

با انتخاب بشار اسد به جانشینی پدر، خدام همچنان جایگاه خود را به‌عنوان معاون رئیس جمهور حفظ کرد؛ اما به مرور با نظام سیاسی کشور دچار اختلاف شد و ابتدا در ژوئن ۲۰۰۵ (خرداد ۱۳۸۴) از منصب معاونت رئیس‌جمهور کنار گذاشته شد و ۷ ماه بعد در انتهای دسامبر ۲۰۰۵ (دی ۱۳۸۴) با خروج از کشور، از نظام سیاسی سوریه اعلام جدایی کرد.

کتاب حاضر، نوشته چنین شخصیتی است. خدام این کتاب را نه در زمان حضورش در سوریه، بلکه چهار سال پس از جدایی از نظام نوشته است. امر دیگری که این کتاب را کاملا بی‌نظیر می‌سازد دسترسی‌هایی است که خدام به اسناد محرمانه کشور و صورت‌جلسه دیدارهای سیاسی و امنیتی سوری‌ها با طرف‌های خارجی (از جمله با ایرانی‌ها، عراقی‌ها، سعودی‌ها، کویتی‌ها و...) داشته است و به‌نظر می‌رسد بعد از جدایی از نظام و خروج از سوریه، رونوشتی از این اسناد را با خود به فرانسه برده باشد. بخش زیادی از صفحات کتاب حاضر را، صورت‌جلسات دیدارهای او با طرف‌های ایرانی (یا دیگر طرف‌های منطقه‌ای) و همچنین صورت‌جلسات برخی دیدارهای مهم مسئولان دیگر سوری با مسئولین کشورهای دیگر تشکیل می‌دهد.

خواندن کتاب محرمانه های روابط ایران و سوریه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزهٔ علوم سیاسی و روابط بین‌الملل پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب محرمانه های روابط ایران و سوریه

«از همان زمان تأسیس جمهوری اسلامی ایران، روابط بین دو کشور (ایران و سوریه) رو به تقویت گذاشت و دمشق و تهران موفق شدند با وجود اختلاف عقیدتی در پایه‌هایی که هر کدام از دو نظام بر آنها بنا شده بود، پلی از روابط (صمیمانه) همکاری با یکدیگر برقرار کنند. از امور مهم، این بود که سران دو کشور موفق شدند به فهم واضحی از سیاست‌های طرف مقابل و اهدافش و روش‌های برخوردش با واقعیت‌ها و حوادث دست پیدا کنند و به برآوردی از ابزارهای در دسترس و شرایط داخلی و خارجی (طرف مقابل) برسند. به این ترتیب بود که شک و شبهات رفع شد و همکاری (دو کشور) در مسائل منطقه‌ای، آن هم در مرحله‌ای بی‌نهایت پیچیده، تثبیت و تعمیق گردید.»