کتاب مومن؛ فضیلت ها و وظایف

کتاب مومن؛ فضیلت ها و وظایف نوشتهٔ حسین بن سعید اهوازی و ترجمهٔ علیرضا زکی زاده رنانی است و انتشارات زائر آستانه مقدسه آن را منتشر کرده است. این کتاب ترجمهٔ کتاب المومن حسین‌بن‌سعید اهوازی از اصحاب امام رضا (ع) است.

درباره کتاب مومن؛ فضیلت ها و وظایف

حسین بن سعید اهوازی، فقیه و محدث امامی نیمهٔ اول قرن سوم که همراه با برادرش حسن، آثار فقهی و حدیثی مهمی تألیف کرد. نام وی در اسنادِ بیش از پنج‌هزار حدیث شیعه آمده است.

او از اصحاب امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام هادی(ع) بوده است.  کتاب مومن؛ فضیلت ها و وظایف (المؤمن) یکی از کتاب‌های شاخص اوست. این کتاب شامل این فصل‌ها و بخش‌ها می‌شود:

بخش اول: کلیات

در سه فصل و یک خاتمه:

۱ ـ ایمان

۲ ـ شرح حال حسین بن سعید اهوازی

۳ ـ بیان کتاب

بخش دوم: متن کتاب

در هشت فصل:

۱ ـ آزمایش سخت مؤمن

۲ ـ آنچه خداوند به مؤمنان اختصاص داده

۳ ـ آنچه خداوند از برادری بین مؤمنان قرار داده

۴ ـ حق مؤمن بر برادرش

۵ ـ پاداش برآوردن حاجت مؤمن و زدودن اندوهش

۶ ـ رفتن به دیدار مؤمن و عیادت او

۷ ـ پاداش آن‌که مؤمنی [فقیر] را اطعام کند، یا او را بپوشاند

۸ ـ آنچه خداوند بر مؤمن حرام نموده از حرمت برادر مؤمنش

خواندن کتاب مومن؛ فضیلت ها و وظایف را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزهٔ اسلام و حدیث پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مومن؛ فضیلت ها و وظایف

«۱ ـ زراره گوید: شنیدم امام باقر (ع) می‌فرمود: «در قضای خداوند عزّوجلّ، همهٔ خوبی‌ها برای مؤمن [نهفته] است».

۲ ـ امام صادق (ع): «به راستی که خداوند عزّوجلّ دربارهٔ مسلمان حکمی نمی‌کند، جز این که برایش خیر است، و اگر پادشاه مشرق و مغرب شود، [باز هم] برایش خیر است.

آنگاه حضرت این آیه را تلاوت نمود: «پس خداوند هم او (یعنی مؤمن آل فرعون) را از نقشه‌های سویی که برایش کشیده بودند حفظ فرمود - غافر: ۴۵»».

آنگاه فرمود: «هان، به خدا سوگند که فرعونیان بر او (یعنی مؤمن آل فرعون) مسلّط شدند و او را کشتند، امّا آنچه خداوند او را از آن حفظ کرد این بود که فرعونیان نتوانستند آسیبی در دین او وارد کنند».

۳ ـ امام صادق (ع): «اگر مؤمن می‌دانست که در مصیبت‌ها چه پاداشی برای او [نهفته] است، بی‌تردید آرزو می‌کرد که با قیچی‌ها تکه تکه شود»

[سختی‌های پیروان اهل بیت]

۴ ـ سعد بن طریف گوید: خدمت امام باقر (ع) بودم و جمیل ازرق نیز بر حضرت وارد شد. گوید: و [برخی شیعیان] از بلاها و مصیبت‌های شیعه یاد کردند. امام باقر (ع) فرمود: «گروهی نزد امام سجّاد (ع) و عبداللّه بن عباس آمدند و همانند سخنان شما گفتند، آن دو (امام سجّاد (ع) و ابن عبّاس) نزد امام حسین (ع) آمدند و آن سخنان را نقل کردند، ایشان فرمود: به خدا سوگند، [روی آوردن] بلا و فقر و کشتار، به سوی دوستداران ما، از دویدن اسبان تیزرو و سیل به سوی صِمر، سریع‌تر است».

عرض کردم: صِمر چیست؟ فرمود: «قرارگاه سیل. اگر این گونه [در بلا] نبودید، شما را از خود نمی‌دانستیم».

۵ ـ اصبغ بن نباته گوید: نزد امیرالمؤمنین (ع) نشسته بودم که مردی آمد و عرض کرد: ای امیرمؤمنان! به خدا قسم که من بی‌تردید شما را برای خدا دوست می‌دارم. حضرت فرمود: «راست گفتی، همانا طینت (و سرشت) ما در خزانهٔ الهی [محفوظ] بود و خداوند از پشت حضرت آدم (ع) برای آن پیمان گرفت؛ پس تن پوش و جامه‌ای برای فقر برگیر؛ زیرا شنیدم رسول خدا (ص) می‌فرمود: ای علی! به خدا سوگند که فقر به سوی دوستداران تو، شتابنده‌تر می‌آید تا شتاب سیل به درون درّه».

[بیشتر بودن شیطان‌ها اطراف مؤمن]

۶ ـ فضیل بن یسار گوید: شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمود: «به راستی شیطان‌های اطراف مؤمن، از زنبورهای پیرامون گوشت بیشترند».»