کتاب عاشقانه هایی که برای من سروده نشد (دفتر اول)

کتاب عاشقانه هایی که برای من سروده نشد (دفتر اول) سرودهٔ مهدی شریفی زمانی متخلص به گلسنج اصفهانی است و انتشارات گلسنج آن را منتشر کرده است. این کتاب جلد اول از مجموعهٔ سه‌جلدی با همین عنوان است.

درباره کتاب عاشقانه هایی که برای من سروده نشد (دفتر اول)

در این کتاب اشعار عرفانی مهدی شریفی زمانی متخلص به گلسنج اصفهانی، شاعر معاصر، آورده شده است. قالب این اشعار در دفتر اول غزل است. او تصمیم گرفته است در این کتاب بخشی از احوال خود را به رشته‌ٔ تحریر درآورد و این خود شروعی بود بر نگارش دفتری که پیش رو دارید. 

مهدی شریفی زمانی در سال ۱۳۴۲ در خرمشهر دیده بر زیبایی‌های جهان گشود و در سال ۱۳۵۳ به زادگاه پدر و مادر خود یعنی شهر اصفهان هجرت کرد. وی تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در دانشگاه صنعتی اصفهان به انجام رسانید و در رشتهٔ مهندسی برق فعالیت علمی خود را آغاز کرد و سپس در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه تربیت مدرس در رشتهٔ مهندسی صنایع، تحصیلات تکمیلی را ادامه داده و فارغ‌التحصیل شد. در سال ۱۳۸۱ دگر باره نقل مکان کرد و ساکن تهران شد. او از دههٔ شصت فعالت هنری خود را با سرودن شعر طنز آغاز کرد و به همین دلیل تخلص گلسنج را اختیار کرد.

شعر یکی از راه‌های انتقال احساسات است. شاعر برای بیان حقیقت احساسات و عواطفش به زبانی نیاز دارد که او را از سردی مکالمه روزمره دور کند و بتواند با آن خیالش را معنا کند و شعر همین زبان است. با شعر از زندگی ماشینی و شلوغ روزمره فاصله می‌گیرید و گمشده وجودتان را پیدا می‌کنید. این احساس گمشده عشق، دلتنگی، دوری و تنهایی و چیزهای دیگری است که قرن‌ها شاعران در شعرشان بازگو کرده‌اند.

شعر معاصر در بند وزن و قافیه نیست و زبان انسان معاصر است. انسان معاصری که احساساتش را فراموش کرده‌ است و به زمانی برای استراحت روحش نیاز دارد. شاعر در این کتاب با احساسات خالصش شما را از زندگی روزمره دور می‌کند و کمک می‌کند خودتان را بهتر بشناسید. این کتاب زبانی روان و ساده دارد و آیینه‌ای از طبیعتی است که شاید بشر امروز فرصت نداشته باشد با آن خلوت کند. نویسنده به زبان فارسی مسلط است و از این توانایی برای درک حس مشترک انسانی استفاده کرده است.

خواندن کتاب عاشقانه هایی که برای من سروده نشد (دفتر اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر معاصر فارسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب عاشقانه هایی که برای من سروده نشد (دفتر اول)

عالم

الا عشق عزیز پاک و زیبا/گل من، یاور بی یار و همتا

بیا بامن، دمی هم‌خانه‌ام باش/ بیا نور دل و تسبیح شب‌ها

بیا بر سفره‌ی عشقم دمی خور/ شراب کام محفل‌های تنها‌

بزن بر این شراب ناب، یک لب/ بشو رویین تن دنیا و عقبی

الا قلب من ای معشوق بی عیب/ تپش در سینه‌ی تنهای بی تا

تو را در سینه‌ام شوقی هزاران/ فدای شوق دیدارت به فردا

بیا امروز آری بر دلم گو/ مینداز اخترم تا ذکر برپا

الهی من بر عالم دل نبستم/بده گلسنج را امید رویا

گلدان

اگر هر چند می‌گیرم ز گلدانت سراغت را /بدان دل تنگیم خواهد شنیدن آن صدایت را

سروش آسمانی بر دلم انداخت یادت را /که کوشم تا که بستانم ز آوایش نوایت را

به جز عشق گل رویت طمع از گلسِتان کندم/ نمی دانم چرا یکدم نمی یابم نگاهت را

اگر بر من دهی یکدم، نگاه آتشینت را / سر سجاده می‌خواهم ز ایمانم بقایت را

بیا بر خوان ما بنشین، دل از بیگانگان بر کن / که این خوان با همه رنگش، حرام است ما سوایت را

بیا ای که تمنّایت بپا کرد آتشی در دل/ نمی‌دانم به سر منزل، رساند دل هوایت را

تمام هستیم را در ره عشقت فدا کردم / چقدر از این دلم مانده که خواهد لحظه‌هایت را

الهی سهل گردان دوری گلسنج از دلبر/ که این روزی به سر آرد دمار بی نوایت را