کتاب ریاضی در فضا

کتاب ریاضی در فضا نوشتهٔ نانسی دیکمان و ترجمهٔ علی بشردانش است. این کتاب به نقش و حضور ریاضی در محاسبات فضایی و پیدایش و شناخت اجرام آسمانی مختلف پرداخته است. کتاب ریاضی در فضا مناسب گروه سنی کودک و نوجوان است و در انتشارات آثار سبز به چاپ رسیده است.

درباره کتاب ریاضی در فضا

هنگامی‌که پرسیده می‌شود ریاضی چیست، چه پاسخی باید داد؟ دانشمندان در پاسخ به این پرسش می‌گویند: ریاضی چه نیست! چون همه چیز است! واژهٔ ریاضی از زبان یونانی به معنی دانش گرفته شد. یونانیان ریاضی را در همه چیز می‌دیدند. منشأ ریاضی در اعداد است، چون انسان‌های نخستین برای شمارش نیاز به عدد داشتند. بابلیان باستان را نخستین مردمانی میدانند که ریاضی نسبتاً پیچیده را ابداع کردند. آن‌ها برای ستاندن مالیات از کشاورزان و زمین‌داران، و برآورد مقدار بودجهٔ حکومت و ساختن بناها و نیز در نجوم از ریاضی بهره می‌بردند. اسناد زیادی از سرزمین میان‌رودان و مصر باستان به دست آمده که گویای کاربرد گستردهٔ ریاضی در این دو تمدن باستانی است. چهار عمل اصلی در ریاضی را بابلیان ابداع کردند. پس از آن‌ها یونانیان به ریاضی بسیار اهمیت داده و آن را گسترش دادند. فیثاغورث از برجسته‌ترین دانشمندان یونانی می‌گفت: همه چیز از اعداد است. طی سده‌ها دانش ریاضی گسترش یافت و به شاخه‌های بسیاری تقسم شد. امروزه علمی نیست که در آن ریاضی نقش نداشته باشد. در مجموعهٔ ریاضیات می‌بینی چگونه ریاضی در همه جا، در طبیعت، در علوم و در فضا نقش‌آفرینی می‌کند! و در کتاب ریاضی در فضا می‌آموزی چگونه از ریاضی در کشف اجرام آسمانی و راز کیهان بهره می‌برند.

عناوین فصل‌های کتاب ریاضی در فضا عبارتند از:

ریاضی در پیرامون ما، دنیایی از کره‌ها، قرینه در اجرام فضایی، اهلــهٔ ماه، خورشیدگرفتگی و ماهگرفتگی، کشف سیاره‌ها با دانش ریاضی،‌ آب، یخ یا گاز، دنباله‌دارهای کوچک بی‌همتا، بلورهای سرد، مارپیچ‌ها در فضا، آن دور دورها چه خبره؟، ریاضی در عمل: پاسخ‌ها و روش‌ها، واقعیت‌های شگفت‌انگیز ریاضی

کتاب ریاضی در فضا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کودکان و نوجوانانی که به ریاضی و نجوم علاقه دارند و می‌خواهند با نقش ریاضی در کشف اجرام آسمانی آشنا شوند، از مطالعهٔ این کتاب لذت خواهند برد.

بخشی از کتاب ریاضی در فضا 

برای اینکه خورشیدگرفتگی کامل رخ دهد باید ماه، زمین و خورشید در یک راستا باشند. وقتی ماه از میان زمین و خورشید میگذرد، جلو تابش خورشید بر سطح زمین را میگیرد و سایهٔ ماه بر زمین می‌افتد. اگر در منطقهٔ سایه باشید خورشید چند دقیقه‌ای از دید شما ناپدید می‌شود. خورشیدگرفتگی کامل یک اتفاق نادر است. قطر خورشید نزدیک به چهارصد برابر قطر ماه است. اگر این دو در یک فاصله از زمین باشند، خورشید چهارصد برابر بزرگتر از ماه دیده می‌شود. خوشبختانه خورشید از زمین بسیار دور است! هرچه جسمی دورتر باشد، کوچکتر دیده می‌شود. خورشید چهارصد برابر از ماه به زمین دورتر است. از این‌رو این دو جرم در آسمان کم‌وبیش به یک اندازه دیده می‌شوند – هم‌اندازه بودن ظاهری ماه و خورشید سبب خورشیدگرفتگی کامل می‌شود. هیچ یک از سیاره‌های منظومهٔ شمسی، قمری ندارند که درست این موقعیت را داشته باشند. از این‌رو گرفت کامل خورشید فقط از زمین دیده می‌شود.