کتاب مهمترین وظیفه والدین

مهمترین وظیفه والدین نوشتهٔ محمدعلی شهبازی رازهای مهمی را برملا می‌کند که والدین از آن ها بی‌اطلاع هستند. این کتاب در انتشارات سیمای فلق به چاپ رسیده است. کتاب مهمترین وظیفه والدین حاصل تجربیات فردیست که به‌عنوان مشاور، کارآفرین صنعت و مدرس دانشگاه فعال است و می تواند آینده فرزند شما را دگرگون کند. قرن هاست والدین می‌کوشند فرزندانی توانا و موفق تربیت کنند؛ از انسان‌های اولیه و آموزش شکار کردن گرفته تا اکنون. در این مسیر، متخصصان تعلیم و تربیت نیز به والدین کمک می‌کنند و به آن‌ها بهترین روش‌های تربیت فرزند را می‌آموزند. نویسندهٔ این کتاب نیز، قبل از تولد فرزندش، شروع کرده است به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه؛ از مطالعه کتاب‌های گوناگون گرفته تا جست وجوی مقاله‌های مرتبط. او حاصل تجاربش را در این کتاب گردآوری کرده است.

 درباره کتاب مهمترین وظیفه والدین

نویسندهٔ کتاب دربارهٔ انگیزه‌اش از نوشتن این کتاب می‌گوید:

وقتی در دانشگاه درس می‌دادم با جوانان مختلف و روحیات متفاوت آن‌ها آشنا شدم. جوانانی توانمند و با درایت ولی اغلب بی‌انگیزه. هم‌زمان در حوزه صنعت نیز روزانه با کارگران و فارغ‌التحصیلان مختلفی در ارتباط بودم. جوانانی که برای مصاحبه استخدامی به دفتر من می‌آمدند حتی با داشتن مدارک دانشگاهی معتبر بازهم گردن کج می‌کردند و در نهایت هم با کیفی پر از مدارک معتبر و دستان خالی از تجربه اتاقم را ترک می‌کردند.

• علت این همه نداشتن اعتماد به نفس چیست؟
• چرا جوانی با تحصیلات عالی منتظر استخدام توسط فردی دیگر است؟
• چرا دانشجویان خود را طعمه شرایط می‌دانند؟
• دلیل این همه خودکم‌بینی چیست؟
• دلیل این همه استرس و اضطراب و خشم جوانان چیست؟ دلیل بی‌هدفی و سردرگمی نوجوانان و جوانان ما چیست؟

کتاب مهمترین وظیفه والدین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به همهٔ والدین پیشنهاد می‌کنیم. فرزند شما در هر سنی باشد، این کتاب به شما کمک خواهد کرد.

بخشی از کتاب مهمترین وظیفه والدین

باور اشتباه اول: بچه خوب، بچه‌ای است که هرچه والدینش گفتند بگوید چشم

وقتی ما اطاعت کورکورانه فرزندان از والدین را معیار خوب و مورد تأیید بودن آن‌ها قلمداد کرده و در غیر این صورت آن‌ها را فرزندان بدی می‌دانیم، در ایده‌آل‌ترین حالت فرزند ما همان‌گونه که ما می‌خواهیم فرزندی مطیع بار می‌آید، او می‌آموزد که برای محبوب بودن باید در برابر والدین خود به صورت تمام و کمال مطیع باشد. یاد می‌گیرد که برای محبوب بودن هرگونه اظهارنظر و اعتقاد و انتقادی را از طرف والدین خود بپذیرد و حتی زمانی که شرایط بر وفق مرادش نباشد برای اینکه آرامش لحظه‌ای داشته باشد سکوت کرده و قبول کند. ما با این کار حق انتقاد را از فرزندمان گرفته و او را فردی بی‌اراده بار می‌آوریم.

بسیار دیده‌ایم بچه‌هایی را که در جمع دوستانشان برای حفظ محبوبیت خود هرگونه تحمیل و زوری را پذیرفته و قبول می‌کنند. این‌ها احتمالاً در آینده بچه‌هایی می‌شوند که در بازی‌ها همیشه نقش دوم را دارند و منتظر می‌مانند تا بچه‌های دیگر کارگردانی بازی را به عهده بگیرند و یا به قولی بیشتر منفعل و کنش‌پذیر هستند تا فاعل و کنش‌گر؛ مثلاً در بازی‌های گروهی به ندرت نقش کاپیتان را دارند و هنگام یارگیری در بازی‌هایی مثل فوتبال نمی‌گویند فلانی با من بلکه کناری ایستاده و می‌گویند من با کی.

این بچه‌ها مطیع بودن را آموخته‌اند و بدتر اینکه مطیع بودن را عامل محبوب بودن می‌دانند. این بچه‌ها همان جوانانی خواهند شد که در بازار کار به سختی توان رهبری و مدیریت دارند زیرا نه تنها هرگونه پیشنهاد و انتقادی را نمی‌توانند رد کنند بلکه توان اجرائی ضعیفی دارند و همچنین قدرت عملی کردن افکار خود را هم ندارند و لذا اغلب ناراحت و عصبانی هستند.