کتاب صمیمیت و سازگاری والدین و شادکامی نوجوانان

کتاب صمیمیت و سازگاری والدین و شادکامی نوجوانان نوشته مینا پورنعمت و کامدین آرمانی است. این کتاب راهنمایی جامع برای دانشجویان روان‌شناسی و روان‌درمانگران حوزه کودک است.

درباره کتاب صمیمیت و سازگاری والدین و شادکامی نوجوانان

خانواده اولین و مهم‌ترین عامل در ساخت شخصیت و رفتارهای افراد است، و نیازمند تعادل و سلامت جسمی و روانی برای عملکرد مطلوب است. از بین اعضای خانواده، محوری‌ترین نقش از آن زن و شوهر است که وضعیت روانی آن‌ها تأثیری اجتناب‌ناپذیر بر عملکرد این واحد کوچک دارد. رضایت از زندگی تأثیر زیادی بر زندگی زوجین می‌گذارد. صمیمیت در بین زوجین باعث اتحاد بین زوجین می‌شود و نیاز به بهبود شیوه‌های برای بهبود و ارتقای رضایتمندی زناشویی و صمیمت زناشویی در زوجین است. این صمیمیت برکودکان هم تاثیر زیادی دارد. کتاب صمیمیت و سازگاری والدین و شادکامی نوجوانان به اهمیت شادکامی و رضایت از زندگی در زوج‌ها برروی رفتار و زندگی نوجوانان می‌پردازد.

خواندن کتاب صمیمیت و سازگاری والدین و شادکامی نوجوانان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام دانشجویان روان‌شناسی و روان‌درمانگران پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب صمیمیت و سازگاری والدین و شادکامی نوجوانان

صمیمیت یک مشخصه کلیدی و مهم در روابط زناشویی و از ویژگی‌های بارز یک ازدواج موفق به شمار می‌آید، این ویژگی به وجود تعامل بین همسران اشاره می‌کند. نبود یا کمبود آن‌ یک شاخص آشفتگی در رابطه زناشویی است (هال فورد و همکاران، 2007). بر اساس اعتقاد راوین، لارنسو و بارت (۲۰۰۵)، صمیمیت زمانی آشکار می‌شود که ازدواج کارکرد خوبی داشته باشد و فقدان صمیمیت حاکی از این است که رابطه زناشویی عملکرد ضعیفی دارد. صمیمیت به‌صورت الگوی رفتاری بسیار مهمی مفهوم‌سازی شده که دارای جنبه‌های عاطفی، هیجانی و اجتماعی نیرومند است و بر پایه پذیرش، رضایت خاطر و عشق شکل می‌گیرد (تن هاتن و وارن ، ۲۰۰۷)، صمیمیت والدین عبارت است از احساس‌های مبتنی بر عشق و محبت، داشتن شریک و همراه در زندگی، ارضای نیازهای عاطفی- روانی و افزایش شادی و خشنودی در زندگی زوجین (برنشتاین و برنشتاین، ۲۰۰۶؛ ترجمه توزنده‌جانی و کمال‌پور، ۱۳۸۵)؛ که این عامل سبب افزایش شادکامی در بین فرزندان خواهد شد. از جمله متغیرهای دیگر که بر شادکامی فرزندان به‌خصوص نوجوانان تأثیرگذار می‌باشد، «سازگاری والدین» می‌باشد و حالتی است که در آن یک احساس کلی از رضایت و شادکامی زن و شوهر نسبت به یکدیگر وجود دارد. همسری نقش منحصر به فردی را برای فرد دارد تا جایی که بیشترین تعاملات صمیمی در رابطه با همسر اتفاق می‌افتد (سینها و موکرجه ، ۱۹۹۰). هم‌چنین، سازگاری زناشویی یک اصطلاح چندبعدی است که سطوح چندگانه ازدواج را روشن می‌کند و فرایندی است که در طول زندگی زوجین به وجود می‌آید، زیرا لازمه آن انطباق سلیقه‌ها، شناخت صفات شخصیتی، ایجاد قواعد رفتاری و شکل‌گیری الگوهای مراوده‌ای است. ازاین‌رو سازگاری والدین یک فرایند تکاملی میان زن و شوهر است. سازگاری والدین بر بسیاری از ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها تأثیر می‌گذارد که در واقع سنگ زیربنای عملکرد خوب خانواده است و نقش والدینی را تسهیل می‌کند و سپس توسعه اقتصادی و رضایت بیشتر از زندگی می‌شود. وجود ناسازگاری میان والدین در روابط زن و مرد علاوه بر ایجاد مشکل در مورد زندگی، باعث اشکال در روابط اجتماعی، گرایش به انحرافات اجتماعی و اخلاقی و افول ارزش‌های فرهنگی در بین زوجین می‌شود و بالعکس سازگاری زناشویی زمینه‌های رضایت و صمیمیت زناشویی را ایجاد می‌کند (مهرابی زاده هنرمند، ۱۳۸۹). همان‌گونه که می‌دانیم، دوره نوجوانی با شور و هیجان، احساسات متناقض، تحریکات فیزیولوژیکی و عواطفی پر تنش همراه می‌باشد. این دوره حساس و بحرانی است و ازاین‌رو نوع روش تربیتی به‌کاررفته توسط والدین، نقش بسیار مهمی در شکل دادن به شخصیت آینده نوجوان دارد (سهرابی، خانجانی و زینالی، ۱۳۹۴). به همین منظور روانشناسان بر روابط مراقبین با نوجوان تأکید بسیار کرده‌اند زیرا باور دارند واکنش‌های متقابل و صمیمیت والدین اساس تحولات نوجوان را تشکیل داده و خطر ابتلای ایشان را به اختلال‌های روانی کاهش می‌دهد (وولف و مش ، ۲۰۰۶).