دانلود و خرید کتاب مرواریدهای بالینی خرد

کتاب مرواریدهای بالینی خرد را مایکل کرمن ویراستاری کرده است که با ترجمه بهزاد شوقی و دیگران منتشر شده است. کتاب مرواریدهای بالینی خرد، بینش‌های مهم ۲۱ درمانگر برجسته است که یکجا برای مطالعه راحت گردآوری شده است.

درباره کتاب مرواریدهای بالینی خرد

این کتاب مجموعه‌ای از بینش‌های درمانگران برجسته است و به شما کمک می‌کند اختلالات مهمی مانند افسردگی، اضطراب، مشکلات زوج‌ها، اختلالات پس از آسیب، آسیب‌های ناشی از ارتباط احساسی، مشکلات کودکان و ... را بررسی می‌کند. 

کتاب مرواریدهای بالینی خرد به شما به عنوان یک علاقه‌مند به روان‌درمانی یا یک روان درمانگر کمک می‌کند بتوانید چکیده‌ای از بهترین پژوهش‌ها را بخوانید و از آن‌ها است استفاده کنید.

خواندن کتاب مرواریدهای بالینی خرد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به روان‌شناسی پیشنهاد می‌ککنیم

بخشی از کتاب مرواریدهای بالینی خرد

اکثر مراجعینی که آسیب روحی دیده‌اند انگیختگی بسیار زیاد (فرا انگیختگی) یا انگیختگی بسیار کم (زیر انگیختگی) را تجربه می‌کنند و اغلب بین این دو در نوسان هستند (اوگدن، مینتون و پین ، ۲۰۰۶؛ پست ، ویس ، اسمیت ، لی و مککان ، ۱۹۹۷؛ واندرهارت ، نیجن هیس و استیل ، ۲۰۰۶؛ واندرکولک ، واندرهارت و مارمار ، ۱۹۹۶). مراجعینی با انگیختگی بسیار زیاد معمولاً حساس و مضطرب هستند و از هیجانات بد تنظیم شده و اندیشه‌های فضول و سرزده رنج می‌برند. مراجعینی با انگیختگی بسیار کم رنج دیگری را تحمل می‌کنند که ناشی از کمبود حس و هیجان است- کرختی، حس پوچی یا بی‌حرکتی، بی‌ارادگی و باز ایستادن (برمنر و برت ، ۱۹۹۷؛ اوگدن، مینتون و پین، ۲۰۰۶؛ اشپیگل ، ۱۹۹۷؛ واندرهارت، نیجن هیس، استیل و براون ، ۲۰۰۴). ظاهراً حالات طولانی انگیختگی بسیار زیاد در حالات افسرده ساز نقش دارند.

در درمان، مراجعین ابتدا باید یاد بگیرند انگیختگی بد تنظیم شده را تعدیل کنند تا به پنجره تحمل برگردد؛ بنابراین، پس از ثبات انگیختگی مراجعین می‌توانند پنجره تحملشان را با کار با خاطرات آسیب‌زای دردناک، هیجانات گسسته‌یا سرکوب شده و اعمال فیزیکی جدید گسترش دهند. برومبرگ (۲۰۰۶) بیان داشت درمان باید به چنین مسائل دشواری در محیط امن اما نه بسیار امن بپردازد تا پنجره تحمل را گسترش دهد. اگر انگیختگی هیجانی و فیزیولوژیکی مراجعین پیوسته در میانه پنجره تحمل بماند (مثلاً در سطوحی که در آن‌ها حالات ترس و اضطراب کم است)، آن‌ها قادر به توسعه توانایی‌هایشان نخواهند بود چون در لحظه حاضر ساعت درمان با مسائل دلبستگی عاطفی یا آسیب‌زا مختل‌کننده ارتباط ندارند؛ اما اگر انگیختگی بسیار بیشتر از مرزهای تنظیمی پنجره تحمل باشد نمی‌توان تجارب را تلفیق کرد (شکل ۲.۱).

درمانگر و مراجع باید پیوسته توانایی مراجع را برای پردازش در مرزهای تنظیمی پنجره تحمل ارزیابی کنند تا اطمینان حاصل کنند انگیختگی برای گسترش این پنجره به اندازه کافی بالا است اما نه چندان بالا که یکپارچگی از دست برود. اگر انگیختگی در مرز تنظیمی باشد اجتناب از تحریک انگیختگی فیزیولوژیکی یا هیجانی بیشتر یا انجام اعمال فیزیکی که منجر به بد تنظیمی بیشتر به بهای از دست رفتن یکپارچگی می‌شوند ضرورت دارد. پرداختن به خاطرات آسیب‌زا و ابراز هیجانات دردناک همراه با انجام اعمال فیزیکی جدید توانمند ساز می‌تواند پادزهری برای افسردگی باشد و طیف عواطف را گسترده کند و حتی توانایی مراجع را برای عواطف مثبت افزایش دهد