کتاب دست کاری زمان و مکان؛ جلد اول

کتاب آشوب در کهکشان نوشته کارلوس هرناندز و ترجمه آزاده حسنی، اولین جلد از مجموعه دست کاری زمان و مکان است. مجموعه کتاب دست کاری زمان و مکان را انتشارات پرتقال منتشر کرده است، این انتشارات با هدف نشر بهترین و با کیفیت‌ترین کتاب‌ها برای کودکان و نوجوانان تاسیس شده است. پرتقال بخشی از انتشارات بزرگ خیلی سبز است.

درباره کتاب دست کاری زمان و مکان؛ جلد اول

سل ویدیون، اخیراً همراه پدر و نامادری آمریکایی‌اش از کِنِتیکت به میامی اسباب‌کشی کرده است، سل درس می‌خواند تا به شغل رؤیایی‌اش برسد: تبدیل شدن به بزرگ‌ترین شعبده‌باز دنیا، درحالی‌که هم‌کلاس‌هایش موسیقی‌دان، هنرپیشه و طراح لباس هستند و بینشان حتی یک کارگردان فیلم هم هست که از تاریخچهٔ یک شوخی ناجور یک شاهکار سینمایی خلق می‌کند. گبی رئال، رئیس شورای دانش‌آموزی و سردبیر روزنامهٔ مدرسه است. گبی به پنهان‌ترین و مَگوترین رازهای سل شک کرده و عزمش را جزم کرده تا سر دربیاورد از کار این تازه‌واردِ عجیب‌غریب که ترفندهای شعبده‌بازی خارق‌العاده‌ای می‌زند. آیا سل و گبی می‌توانند به هم اعتماد کنند؟ هر دو باید جواب این سؤال را پیدا کنند، البته اگر می‌خواهند از این سال تحصیلی جان سالم به در ببرند، توی مدرسه اسمشان بد درنرود و پیوست فضا ـ زمان را نابود نکنند. این کتاب داستان دو دوست است که با دست یافتن به قدرتی ماورایی ممکن است تمام جهان را به خطر بیندازند. 

خواندن کتاب دست کاری زمان و مکان؛ جلد اول را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به نوجوانانی که داستان‌های پرهیجان دوست دارند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دست کاری زمان و مکان؛ جلد اول

خرت‌وپرت‌هایم را که زیرورو می‌کردم، متوجه بغل‌دستی قدبلندم شدم که به‌سختی داشت با قفل درِ کمدش کلنجار می‌رفت. با کوبایی‌ها مو نمی‌زد: پوستش قهوه‌ای و هیکلش عین قهرمان‌های دوومیدانی بود؛ موهایش را هم آن‌قدر کوتاه کرده بود که آدم می‌توانست از زیر همان یک‌ذره موی فرفری، باقی‌ماندهٔ کلهٔ پردست‌اندازش را ببیند. دیروز هم، بعد از کلی ور رفتن با قفل رمزدارش، ازش سر درنیاورد و مجبور شد با یک کوله‌پشتی پر از کتاب برود سر کلاس بعدی. من همان روز اول با قفل کمدم مشکل پیدا کرده بودم و بالاخره فهمیده بودم موقع چرخاندن شماره‌گیر باید فشارش بدهم.

از آنجا که آدم مهربانی هستم، بهش گفتم: «هی، مرد. قفل من هم داغونه. لِمِش این‌جوریه که باید بالاش رو فشار بدی وقتی داری...»

هنوز حرفم تمام نشده بود که مشتی کوبید به کمدش. کل بچه‌های توی راهرو صدایشان را آوردند پایین.

یازمنی ـ خودم بعداً اسمش را فهمیدم، ولی خب چرا شما را بلاتکلیف نگه دارم؟ ـ به‌آهستگی رویش را برگرداند تا نگاهم کند. سرتاپایم را ورانداز کرد. انگار پیش خودش حساب‌کتاب می‌کرد ببیند چقدر قوی هستم و از پسم برمی‌آید یا نه.

ظاهراً به این نتیجه رسید که زورش بهم می‌رسد، چون سینه‌اش را سپر و دست‌هایش را از هم باز کرد و با سرعت و خشونت آمد طرفم. از بینی‌اش که مثل برگ شبدر تختِ تخت بود می‌شد فهمید حسابی اهل دعواست.

ازم پرسید: «تازه از سفر دور دنیا برگشته‌ای، پسرهٔ شیربرنج؟ حالا اگه راست‌راستکی بشه بهت گفت پسر.»

بیایید یک لحظه این توهین را باهم موشکافی بکنیم.

مزه‌پرانی‌اش دربارهٔ «سفر دور دنیا» به این خاطر بود که شلوار و جلیقه‌ام شبیه لباس جهان‌گردها بود و هر دویشان چهارتا جیب داشتند که پر بود از ابزارهای کوچک و وسایل کارراه‌انداز برای شعبده‌بازی.