دانلود و خرید کتاب رویکردهای شورای همکاری خلیج فارس در قبال قدرت منطقه ای ایران (2018-2003)

کتاب رویکردهای شورای همکاری خلیج فارس در قبال قدرت منطقه ای ایران (2018-2003) نوشته علی عبدلی و حسین سوری است. این کتاب به تحولات منطقه‌ای در خاورمیانه می‌پردازد.

درباره کتاب رویکردهای شورای همکاری خلیج فارس در قبال قدرت منطقه ای ایران (2018-2003)

شوراى همکارى خلیج فارس که در تاریخ ۲۶ ماه می ۱۹۸۱ در بحبوحه جنگ ایران و عراق و با حضور شش کشور عربستان، کویت، قطر، بحرین، امارات و عمان شکل گرفت. این سازمان از مهمترین سازمانهاى منطقه است که هر چند در ابتدا براى همگرایى اقتصادى و سیاست هاى همکارى منطقه‌اى شکل گرفت اما آنچه به سیاست‌هاى آن شکل داد، وقوع انقلاب اسلامى ایران بود. شورا در طول جنگ عراق علیه ایران نهایت حمایت را از صدام انجام داد. بررسى سیاست‌هاى منطقه‌اى شورا در سه دهه گذشته نشان می‌دهد که این سازمان اساساً موجودیت خود را در تقابل با ایران تعریف می‌کند. 

بدین ترتیب تا اوایل دهه ۱۹۹۰ روابط شورای همکاری خلیج فارس با ایران، بیشتر بر مبنای بازی با حاصل جمع صفر بود. اما با پایان جنگ و با کاهش جلوه‌های عینی سیاست صدور انقلاب ایران و نیز در پی حمله صدام به کویت که از اعضای شورای همکاری خلیج فارس بود، اعضای شورا درصدد برآمدند که نسبت به ایران سیاست‌های تعدیل یافته‌تری را در پیش بگیرند. چرا که اولاً از یکسو ایران به تدریج با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ به سمت نوعی از مصلحت‌گرایی در سیاست خارجی حرکت می‌کرد و از دیگر سو سیاست‌های جنگ افروزانه علیه ایران با حمایت از صدام نه تنها به نتیجه نرسیده بود، بلکه رئیس جمهور وقت عراق را در پیگیری مطامع خود در منطقه جری‌تر کرده بود. از آن زمان تا به اکنون سیاست خارجی ایران و شورای همکاری خلیج فارس در قبال یکدیگر شکلی سینوسی به خود گرفته و و با نوسانات مختلف روبه‌رو بوده است. تحولات خاورمیانه بعد از ۱۱ سپتامبر و حمله امریکا به عراق، تحولات منطقه‌اى در قالب جنگ ۳۳ روزه و پیروزى حماس در فلسطین، و سپس تحوالت ۲۰۱۱ خاورمیانه موسوم به بیدارى اسلامى و سر برآوردن گروه‌هاى تکفیرى - تروریستى در خاورمیانه و ناکامى جبهه عربى- غربى و ترکى در براندازى رژیم اسد و تحولات یمن، اعضاى شوراى همکارى خلیج فارس به‌ویژه عربستان که نقش رهبرى و پدر معنوى این شورا را بازى می‌کند، شدیدا با بحران مشروعیت مواجه کرد.

 تحولات مذکور در کنار پیشرفت‌هاى هسته‌اى ایران و پذیرش توانمندى هسته‌اى ایران باعث شد این کشور از سال ۲۰۰۳ به بعد به بازیگر اصلى خاورمیانه تبدیل شود و محققان نیز از افزایش قدرت ایران در منطقه سخن بگویند. در این بین هر چند برخى این قدرت را ناشى از قدرت سخت و نرم ایران در منطقه به ویژه پس از تشکیل دولت شیعى در عراق می‌دانستند و برخى نیز با برچسب شیعى، ایران را متهم به منطقه- گرایى شیعى و ایجاد هلال شیعى می‌کردند، اما در تحوالت منطقه طى ۲۰۱۸ – ۲۰۰۳ ،مؤلفه‌هایى چون عمق استراتژیک و ضریب نفوذ منطقه‌اى ایران، راهبرد امنیتى - دفاعى مبتنى بر بازدارندگى در قالب امنیت به هم پیوسته در محیط منطقه‌اى، پیشرفت‌هاى هسته‌اى و توانمندى دفاعى ایران در مقابل گروه تروریستی داعش از جمله فاکتورهایى هستند که در شکل دهى به الگوهاى رفتارى شوراى همکارى خلیج فارس در قبال ایران نقش ایفا کرده‌اند.درواقع همه‌این تحولات که به منزله تغییر در توازن قواى منطقه‌اى به نفع رقیب قدرتمند و شیعى این کشورها یعنى ایران تفسیر می‌شد، موجب تکاپوى اعضاى شورا و بازنگرى در یکسرى از سیاست‌هاى آنها شده است. این کتاب نگاهی جامع است به اتفاقات و حوادث منطقه حاشیه خلیج فارس.

خواندن کتاب رویکردهای شورای همکاری خلیج فارس در قبال قدرت منطقه ای ایران (2018-2003) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به علوم سیاسی و مسائل بین‌الملل پیشنهاد می‌کنیم