بریده‌هایی از کتاب چهار اثر برگزیده: سرگذشت تزه، پرومته در زنجیر ، درخت سیزدهم، بازگشت پسر گمشده

او فلسفه حقیقی زندگی را به من یاد داد و این نکته را عملاً برایم روشن کرد که انسان جز با کوشش و زحمت به آرزو و مراد خود نمی‌رسد.

من آدمی نبودم که به این آسانی‌ها از آزادی خود چشم بپوشم و زنجیر بندگی کسی را به گردنم بیفکنم.

همان‌طور که انسان آفریده‌ی خدا است خدا هم آفریده‌ی (ذهنِ) انسان باشد؟ آه اینجا است که من متحّیر و سرگردان می‌شوم و نمی‌دانم کدام‌یک را بپذیرم.

انکار نمی‌کنم که در بهار عمر صدمه و زیان فراوانی از عشق دیدم و رنج و مصیبت زیادی در این راه کشیدم، اما در عوض آیینه‌ی روحم صیقلی و شفاف و چشم و گوشم باز شد چنان‌که توانستم کاملاً به حقایق امور پی ببرم و خود را به خوبی بشناسم.