بریده‌هایی از کتاب پول و زندگی

آی آی، خيلی دلم می‌خواهد شاهد طلوع عدالت باشم!

پول گُه‌دانی‌ای است که انسان‌های فردا بر روی آن می‌شکفند و برمی‌آيند.

هيچ کس نيست که کاملاً سزاوار سرزنش باشد، هيچ آدمی پيدا نمی‌شود که در عين تمام شرارت‌هايی که ممکن است از او سر زده باشد خوبی‌های بسيار نيز نکرده باشد.

در زندگی فقط يک چيز احمقانه است ـ اين که بگذاريد گول‌تان بزنند.

وقتی کاری را آنآ نمی‌کنيد مطمئن باشيد که هرگز و ابدآ انجامش نمی‌دهيد.

بهترين راه به هرحال اين است که آدم فکر خودش را دنبال کند، هرچه بادا باد!

کسانی را که آماده‌اند تا با شجاعت دست به هر کاری بزنند، چيزی ندارند که از دست بدهند و همه چيز به دست می‌آورند.

و ساخته شده بود که زندگی بسازد نه اين که بر زخم‌هايی مرهم بگذارد که زندگی پديد آورده بود

چرا بايد پول را به خاطر همه‌ی آن کثافت و جنايتی که پديد می‌آورد محکوم کرد؟ چون مگر آيا عشق کم‌تر پليد است ـ عشقی که زندگی را می‌آفريند؟

کار به کسی زندگی نمی‌بخشد؛ فقط بدبخت‌ها و احمق‌ها کار می‌کنند تا ديگران را گنده و پروار کنند

خوبی را در همه‌جا می‌شد يافت حتی در بدترين کسان که هميشه نسبت به کسی خوب‌اند، و هميشه در ميان لعن و نفرين جمعيتی، هستند صداهای خاکسارانه و تک‌افتاده‌ای که از آن‌ها سپاسگزار باشند و ستايش‌شان کنند.

نوميدی دلاورترين سپاهيان را پديد می‌آورد، کسانی را که آماده‌اند تا با شجاعت دست به هر کاری بزنند، چيزی ندارند که از دست بدهند و همه چيز به دست می‌آورند.

در عشق هم مثل سوداگری پليدی زيادی هست؛ در عشق هم مردم فقط دربند خوشی و لذت خودشان هستند؛ با اين همه بدون عشق زندگی وجود نخواهد داشت و دنيا به آخر می‌رسد

آيا آدم می‌تواند بگذارد ببلعندش و ديگران را نبلعد؟ اين زندگی بود. برای اين که طور ديگری رفتار کنيم نياز به فضايلی با شخصيتی بسيار والا داريم، يا اين که بايد به خلوت دير پناه برد، دور از همه‌ی وسوسه‌ها.

ـ داری راجع به چی حرف می‌زنی ای احمق کبير؟ آيا لازم است که زن چيزی بياورد؟ خب تو خودت را، جوانی‌ات را، عشق‌ات را، خوش خلقی‌ات را آوردی، و حتی يک شاهزاده خانم تو دنيا پيدا نمی‌شود که بتواند بيشتر از اين به مردش بدهد.

چه شيرين و بامزه بود که آدم بتواند بُردهای يکی را به جيب بزند بی‌آن که احضار شود تا باخت‌هايش را بپردازد!

پول تاکنون کپه‌ی پِهِنی بوده که بشريت فردا بر روی آن روييده و باليده است؛ پول، هرچند زهرآگين و نابودگر، به صورت خميرمايه‌ی تمامی نشو و نمای اجتماعی و کود ترکيبی‌ای درمی‌آيد که برای کارهای بزرگ که زندگی را آسان‌تر می‌سازد ضروری است.