بریده‌هایی از کتاب هملت

بودن یا نبودن؟ مسئله این است! آیا شریف‌تر آن است که ضربات و لطمات روزگار نامساعد را متحمل شویم و یا آنکه سلاح نبرد به دست گرفته با انبوه مشکلات بجنگیم تا آن ناگواری‌ها را از میان برداریم؟ مردن... خفتن... همین و بس؟ اگر خواب مرگ دردهای قلب ما و هزاران آلام دیگر را که طبیعت بر جسم ما مستولی می‌کند پایان بخشد، غایتی است که بایستی البته البته آرزومند آن بود. مردن... خفتن... خفتن، و شاید خواب دیدن. آه، مانع همین جاست. در آن زمان که این کالبد خاکی را به دور انداخته باشیم، در آن خواب مرگ، شاید رؤیاهای ناگواری ببینیم! ترس از همین رؤیاهاست که ما را به تأمل وامی‌دارد و همین گونه ملاحظات است که عمر مصیبت و سختی را اینقدر طولانی می‌کند.

هشیار باشید و فراموش مکنید که ترسو همیشه سالم است، عنان اختیار نفس خود را از دست مدهید، زیرا غرور جوانی به حد خطرناکی نیرومند است

ولی برادرجان، شما خود مانند بعضی از واعظان مباشید که جادۀ پر خار و خس بهشت را به انسان می‌دهند و می‌گویند: «از آن راه برو»، اما در همان حال خودشان مانند بی‌پرواترین گمراهان و گناهکاران در راه پر گل و سنبل عیش و عشرت رهسپری می‌کنند و به نصایحی که خودشان به دیگران می‌دهند وقعی نمی‌گذارند.

مگر نمی‌دانی که مرگ قسمت همگان است. هر چه زنده است باید بالأخره بمیرد و از دایرۀ طبیعت گذشته به حیطۀ جاودانی بپیوندد؟

این‌ها لباس اندوه است نه خود اندوه. اما حقیقت اندوه من به هیچ چیز خارجی شبیه نیست و در قلب من پنهان است.

که چگونه به وسیلۀ قلاب دروغ می‌توان ماهی حقیقت را صید کرد

خوب است در دفتر یادداشت‌های خود بنویسم که شخص ممکن است شب و روز تبسم بکند و در همان حال رذل و تبهکار باشد

خفتن... خفتن، و شاید خواب دیدن. آه، مانع همین جاست. در آن زمان که این کالبد خاکی را به دور انداخته باشیم، در آن خواب مرگ، شاید رؤیاهای ناگواری ببینیم! ترس از همین رؤیاهاست که ما را به تأمل وامی‌دارد و همین گونه ملاحظات است که عمر مصیبت و سختی را اینقدر طولانی می‌کند

بلی آقا، در این دنیا درستکار بودن مقام خیلی بزرگی است. یعنی انسان یک نفر باشد که از میان ده هزار نفر انتخاب شده است.

خوب است در دفتر یادداشت‌های خود بنویسم که شخص ممکن است شب و روز تبسم بکند و در همان حال رذل و تبهکار باشد

ابداً، ما از تَطَیر هیچ باکی نداریم، ولی از تقدیر آسمانی نمی‌توان جلوگیری کرد. هیچ گنجشکی بی‌اجل نخواهد مرد. بشر چه می‌داند؟ اگر اجل من اینک رسیده باشد تأخیری در آن روی نخواهد داد، و اگر هم نرسیده باشد به موقع خود بی‌تخلف فرا خواهد رسید