بریده‌هایی از کتاب من آدم کشته ام

بعضی چیزها به پترزبورگ شبیه بود و بعضی چیزها شباهتی نداشت، به پترزبورگی که تقریباً یک سال پیش از آن بادبان کشیده بودند و شاید دیگر هیچ‌گاه به آن بازنمی‌گشتند.

می‌پرسم از کجا می‌شود رویکرد علمی پیدا کرد، وقتی نویسنده در یک خانوادهٔ خرده‌بورژوا به دنیا آمده و هنوز که هنوز است نتوانسته بر عشق و علاقهٔ منفعت‌طلبانه و کاسبکارانه‌اش به مثلا گُل و پرده و مبل‌های نرم و راحت فائق بیاید؟

همه‌چیز در زندگی ما خیلی تصادفی است. هم تولدمان تصادفی است، هم زندگی‌مان که تشکیل شده از حوادث تصادفی و ابلهانه، و مرگ تصادفی. همهٔ این‌ها واقعاً آدم را به این فکر می‌اندازد که همه‌چیز خیلی ابلهانه است و حتی یک قانون قطعی در روی کرهٔ زمین وجود ندارد.