بریده‌هایی از کتاب در ستایش بی سوادی

وقتی که سخنان مسئولان رسمی و نیمه‌رسمی کشور را دربارهٔ سیاست فرهنگی می‌شنویم، ناچار جز این به ذهنمان نمی‌رسد که در این دویست سال هیچ استدلال تازه‌ای از خاطر آن‌ها نگذشته است.

«وقتی که ملتی هدایت خود را به دست ابتذال می‌سپرد، وقتی که زندگی فرهنگی تعریفی نو می‌یابد و تعریفش زنجیرهٔ بی‌پایانی از سرگرمی‌های تلویزیونی و کلوب‌های شبانهٔ غول‌آسا می‌شود، وقتی که گفتمان اجتماعی بدل به یاوه‌هایی بی‌مایه می‌شود، خلاصه وقتی که از شهروند چیزی جز تماشاگر به جا نمی‌ماند و مسائل اجتماعی در حد برنامه‌های نمایشی تنزل می‌یابد، ملت به‌راستی در خطر است و مرگ فرهنگ تهدیدی واقعی