بریده‌هایی از کتاب انقلاب صنعتی

اصطلاح «انقلاب صنعتی» را نخستین بار نویسندگان فرانسوی در اوایل قرن نوزدهم برای توصیف به کارگیری ماشین‌هایی با نیروی محرکه بخار در صنعت پارچه‌بافی کتانی به کار بردند.

یک کارگر در صنعتِ نساجی ماشینی شده انگلستان می‌توانست یکصد برابر یک کارگر در نظام خانگی نخ تولید کند.

زادگاه انقلاب صنعتی انگلستانِ قرن هجدهم بود که از موهبت جمعیت، منابع طبیعی، اختراعات، پول، یعنی همه آنچه برای صنعتی شدن ضرورت داشت، برخوردار بود.

اختراعاتی نظیر ماکوی سیار، دستگاه نخ‌ریسی جنی و ماشین ریسندگی کرامپتون در قرن هجدهم، موجب افزایش زیاد کارآیی در تولید منسوجات گردید.

در سال ۱۶۹۰، دانشمند فرانسوی دنی پاپَن یک مدل کوچک و کارآی ماشین بخار را ساخت که حدود شش و نیم سانت ارتفاع داشت. حدود بیست سال بعد، یعنی در سال ۱۷۱۲، مخترع انگلیسی توماس نیوکامن طرح پاپن را اقتباس کرد و یک ماشین بخار تمام عیار ساخت.

با به قدرت رسیدن ناپلئون بناپارت در فرانسه در سال ۱۷۹۹ و به دنبال آن تسخیر بیش‌تر اروپا از سوی او، ورود تجهیزات و کارگران انگلیسی به قاره اروپا باز هم دشوارتر شد. انگلستان به زودی درگیر جنگ با ناپلئون شد و سرانجام اروپای غربی را به محاصره دریایی درآورد، که نتیجه آن کندی آهنگ انقلاب صنعتی در قاره اروپا بود.

همانند تمام فن‌آوری‌های اولیه انقلاب صنعتی، راه‌آهن نیز در آغاز دقیقاً یک کار انگلیسی بود.