بریده‌هایی از کتاب سینوهه (جلد اول و دوم)

من می‌دانم که مردم در کشورهای مختلف خدایان گوناگون را می‌پرستند و اطلاع دارم که در تمام کشورها آنهایی که غنی هستند به خدایان خود اعتقاد ندارند، ولی برای دو منظور، خویش را معتقد به خدایان جلوه می‌دهند، یکی اینکه رسم و عادت این طور است و دیگر اینکه باید خود را به خدایان معتقد نشان بدهند، تا اینکه بتوانند طبقات فقیر و غلامان را که معتقد به همان خدایان هستند به کار وادارند و از کار آنها بیشتر ثروتمند شوند، زیرا اگر طبقات فقیر و غلامان بدانند که اغنیا به خدایان عقیده ندارند بر آنها خواهند شورید. و عقیدهٔ طبقات فقیر و غلامان در مصر و بابل و جاهای دیگر به خدایان بهترین وسیلهٔ مطیع نگاهداشتن آنهاست و آنقدر که این عقیده فقرا و غلامان را مطیع اغنیا می‌کند، ترس شلاق و مرگ آنها را وادار به اطاعت نمی‌کند.

زیرا تا کسی استعداد بزرگی نداشته باشد، دارای این افکار نمی‌شود و همه چیز ما زائیدهٔ اندیشه است و کسی که اندیشه بزرگ دارد و حاضر است فکر خود را به اجرا بگذارد مرد بزرگی است.

هرجا که خدایی وجود دارد و حکومتی موجود است عده‌ای غنی و دسته‌ای فقیر می‌شوند. زیرا کاهنان خدای مصر به خود حق می‌دهند که بهتر از دیگران زندگی کنند و غنی‌تر باشند وکارکنان حکومت هم خود را ذی‌حق می‌دانند که از تمام مزایا برخوردار شوند. این دو دسته برای اینکه تفاوت بین خود و دیگران یعنی غنی و فقیر را حفظ نمایند قوانینی را به موقع اجرا می‌گذارند که حتی‌القوه فقرا ثروتمند نشوند و به پای آنها نرسند.

ولی پزشکان بر طبق قانونی که در هیچ جا نوشته نشده، ولی تمام اطبا از آن اطاعت می‌کنند، همواره جنایت همکاران خود را ندیده می‌گیرند و هرگز یک پزشک نمی‌گوید که پزشک دیگر از روی عمد یا بر اثر نادانی بیماری را به قتل رسانید.

سینوهه، مرد این‌طور از طرف خدایان آفریده شده که هر گاه ده مرتبه پیاپی، لذیذترین و خوشبوترین اغذیه را تناول کند، مایل می‌شود که غذایی دیگر بخورد ولو بدتر از غذای روزهای قبل باشد