بریده‌هایی از کتاب روانکاو

فکرهایی هست که از نژاد پشه‌های سمج است؛ هرقدر هم که کیششان کنی، باز برمی‌گردند

روزگار بهش می‌فهماند که بهتر است آدم این «بدم می‌آید» و «خوشم نمی‌آید» ها را کنار بگذارد،

«تو، پسرم، اگر خطا نکنم، از نعمت نارسایی عقل که برای ورود به این عالم خیلی خیلی لازم است نصیبی برده‌ای

واقعیت این است که همهٔ آداب ورسوم رژیم سابق مستحق توهین و تحقیر مردم این روزگار نیست.

مردم، وقتی چیزی جلو چشمشان را می‌گیرد، ممکن است به خودشان حق بدهند از چیزی که نمی‌فهمندش متنفر باشند؛ آن‌وقت این حق را دارند که از حکومت بخواهند این‌جور یا آن‌جور عمل کند. اما حکومت باید یادش باشد که وظیفه دارد برای پیشبرد منافع مردم عمل کند، خواه این منافع با خواست‌های خود مردم هماهنگ باشد یا نباشد

طبیعت در وجود او عناصر را چنان ترکیب کرده بود که نه غیرت سرش می‌شد و نه حسادت.