بریده‌هایی از کتاب غرب غم‌زده

واقعاً عالیه دیگه. می‌تونی یه دوجین آدمو بکُشی، می‌تونی دو دوجین آدمو بکُشی و تا وقتی که بعدش پشیمونی، هنوز می‌تونی بری بهشت. ولی اگه کسی که می‌کُشی خودت باشی، نه. مستقیم می‌ری جهنم.

تو واقعاً خوبی آدم‌ها رو می‌بینی کُلمَن. این کاریه که من قراره بکنم، ولی نمی‌کنم. من همیشه سرِ صفم تا سنگِ اولو پَرت کنم بزنم بهشون.

همیشه بهترین‌هان که می‌رن جهنم. من با اینکه زدم کله‌ی بابای بینوا رو پکوندم، احتمالاً صاف برم بهشت. تا وقتی اعتراف می‌کنی جات تو بهشته. کاتولیک بودن اینش خوبه. می‌تونی با تیر کله‌ی باباتو بزنی و اصلاً هم مهم نباشه.

من کشیشِ مزخرفی‌اَم، این‌جوری‌اَم دیگه. آدم‌ها که می‌آن یه چیزهایی علیهِ خدا می‌گن، امکان نداره بتونم ازش دفاع کنم و آره دیگه، مگه همین شرطِ اصلی کشیش‌بودن نیست؟

واقعاً عالیه دیگه. می‌تونی یه دوجین آدمو بکُشی، می‌تونی دو دوجین آدمو بکُشی و تا وقتی که بعدش پشیمونی، هنوز می‌تونی بری بهشت. ولی اگه کسی که می‌کُشی خودت باشی، نه. مستقیم می‌ری جهنم.

کُلمَن:      همیشه بهترین‌هان که می‌رن جهنم. من با اینکه زدم کله‌ی بابای بینوا رو پکوندم، احتمالاً صاف برم بهشت. تا وقتی اعتراف می‌کنی جات تو بهشته. کاتولیک بودن اینش خوبه. می‌تونی با تیر کله‌ی باباتو بزنی و اصلاً هم مهم نباشه.

موعظه در گذشته هیچ‌وقت جواب نداده و الآن هم جواب نمی‌دهد.

وِلش:      وَلین یه‌کم خسیسه تو پول خرج کردن. کُلمَن:      یه‌کم؟ خوکِ سوخته هم ببینه گُهشو می‌دزده

واقعاً عالیه دیگه. می‌تونی یه دوجین آدمو بکُشی، می‌تونی دو دوجین آدمو بکُشی و تا وقتی که بعدش پشیمونی، هنوز می‌تونی بری بهشت. ولی اگه کسی که می‌کُشی خودت باشی، نه. مستقیم می‌ری جهنم.

هر زندگی‌ای تیکه‌های خوب داره، حتی اگه این تیکه‌ها فقط... دیدنِ رودخونه‌ها باشه، ‌یا سفر‌رفتن، یا تو تلویزیون فوتبال تماشا کردن... وَلین:      (با سَر تأیید می‌کند) فوتبال، آره... وِلش:      یا امید به اینکه یکی عاشقت بشه.

یا مسیح. اولی که اومدم اینجا، فکر می‌کردم لی‌نِین جای قشنگیه، ولی نه. معلوم شد پایتختِ جنایتِ اروپای کوفتیه.

وِلش:      من تا قبلِ اینکه بیام این منطقه دستم هم به این چیزها نخورده بود. این منطقه کاری می‌کنه آدم بیفته به الکل. کُلمَن:      گمونم آره، فقط بعضی آدم‌ها به‌اندازه‌ی بقیه کاری کردن نمی‌خوان. بعضی‌ها فقط یه‌هُل کوچولو لازم دارن.

نه اصلاً. من آدمِ محکمی‌ نیستم. دلیلش اینه که... حتی اگه آدمِ غمگینی چیزی باشی، یا آدمِ تنهایی چیزی باشی، باز هم وضعت خیلی بهتر از اون‌هاییه که زیرِ زمین یا تو دریاچه گم شده‌ن، چون... دست‌کم تو امکانشو داری که خوشحال بشی و حتی اگه امکانش خیلی هم کم باشه، بیشتر از امکانیه که اون مُرده‌ها دارن. قضیه هم این نیست که بگی «هَه، من از تو بهترم»، نه، چون تو بلند مدت ممکنه معلوم شه نهایتاً زندگی تو خیلی بدتر از همه‌ی اون‌ها بوده و بهتر بود تو هم عینِ اون‌ها مُرده بودی، درجا. ولی وقتی هنوز اینجایی دست‌کم احتمالِ خوشبختی هست و انگاری اون مُرده‌ها هم اینو می‌دونن و خوشحال‌اَن برات که این امکانو داری. می‌گن «بخت یارت باشه.» (آهسته) به‌هرحال من که ماجرا رو این‌شکلی می‌بینم.

وِلش:      به من بگو کُلمَن، به من بگو، خواهش می‌کنم. به من بگو که تو از قصد باباتو با تیر نزدی. وای، همین الآن بهم بگو... کُلمَن:      می‌شه آروم بگیری؟ (مکث) معلومه که از قصد بابامو با تیر زدم. (وِلش دوباره شروع می‌کند به آه و ناله کردن.) من هر کی ازم ایراد بگیره، تحمل نمی‌کنم. «موهای من عینِ موهای یه بچه‌ی مَسته.» من فقط موهامو شونه کرده بودم و هیچ اشکالی نداشتن ها! خودم هم خوب می‌دونم آدم با تیر بزنه تو کله‌ی باباش ضدیت با خداس، ولی یه توهین‌هایی هست که هیچ‌جوره نمی‌شه بخشیدشون.

کُلمَن:      همیشه بهترین‌هان که می‌رن جهنم. من با اینکه زدم کله‌ی بابای بینوا رو پکوندم، احتمالاً صاف برم بهشت. تا وقتی اعتراف می‌کنی جات تو بهشته. کاتولیک بودن اینش خوبه. می‌تونی با تیر کله‌ی باباتو بزنی و اصلاً هم مهم نباشه.

خب این حرفِ قشنگیه آدم بزنه؟ من الآن این حرفو لازم دارم؟

تامِ بینوا. ببین چه‌قدر سرد و دلگیره. تو فکر می‌کنی تو آب رفتنش جرئت می‌خواسته یا حماقت گِرلین؟ گِرلین:      جرئت. وِلش:      که همون حماقته.

بعضی‌ها فقط یه‌هُل کوچولو لازم دارن.

کُلمَن:      یه مُشت لاشخور فقط اومده بودن فضولی. وِلش:      بس کن دیگه کُلمَن. اومده بودن برا آخرین بار ادای احترام کنن. کُلمَن:      خب مگه هفت‌تاشون نیومدن پرسیدن عرق‌خوری بعدِ مراسم کجا برگزار می‌شه؟ بعد هم مِری‌جانی که گفت «می‌شه پیراشکی بدین؟» تو این خونه پیراشکی نداریم که اون‌ها خوششون بیاد. تا وقتی پول‌ها دستِ وَلینه که نداریم. اگه پول‌ها دستِ من بود می‌گفتم آره، حتی اگه لاشخور هم هستین بیاین، راحت باشین، ولی پول‌ها دستِ من نیست. پول‌ها دستِ وَلینه.

هر زندگی‌ای تیکه‌های خوب داره، حتی اگه این تیکه‌ها فقط... دیدنِ رودخونه‌ها باشه، ‌یا سفر‌رفتن، یا تو تلویزیون فوتبال تماشا کردن..

مطمئنم آن عشق یک جایی هست، قضیه فقط فاصله گرفتن است و دنبالش گشتن.

دست‌کم تو امکانشو داری که خوشحال بشی و حتی اگه امکانش خیلی هم کم باشه، بیشتر از امکانیه که اون مُرده‌ها دارن. قضیه هم این نیست که بگی «هَه، من از تو بهترم»، نه، چون تو بلند مدت ممکنه معلوم شه نهایتاً زندگی تو خیلی بدتر از همه‌ی اون‌ها بوده و بهتر بود تو هم عینِ اون‌ها مُرده بودی، درجا. ولی وقتی هنوز اینجایی دست‌کم احتمالِ خوشبختی هست و انگاری اون مُرده‌ها هم اینو می‌دونن و خوشحال‌اَن برات که این امکانو داری. می‌گن «بخت یارت باشه.»

هنوز هم حاضرم سَرِ شما شرط ببندم، چون همه‌چیز به‌کنار، آدم کُشتنتان و جار‌و‌جنجال‌هایتان و خساستتان به‌کنار که باعث می‌شود دندانِ بُزِ زخمی را هم از توی دهانش بکَنید و ببَرید، من باز به شما ایمان دارم.

وِلش:      خب اگه خودشو کُشته، آره، اون هم می‌ره جهنم. (مکث) واقعاً عالیه دیگه. می‌تونی یه دوجین آدمو بکُشی، می‌تونی دو دوجین آدمو بکُشی و تا وقتی که بعدش پشیمونی، هنوز می‌تونی بری بهشت. ولی اگه کسی که می‌کُشی خودت باشی، نه. مستقیم می‌ری جهنم.

وَلین:      اگه یه مقدارِ معقولی داشتم می‌بخشیدم، ولی ندارم، تازه اصلاً مگه کشیش‌ها باید مُسکرجات بخورن؟ نه نباید، یا به‌هرحال شب‌ها که نباید...

حتی اگه آدمِ غمگینی چیزی باشی، یا آدمِ تنهایی چیزی باشی، باز هم وضعت خیلی بهتر از اون‌هاییه که زیرِ زمین یا تو دریاچه گم شده‌ن، چون... دست‌کم تو امکانشو داری که خوشحال بشی و حتی اگه امکانش خیلی هم کم باشه، بیشتر از امکانیه که اون مُرده‌ها دارن. قضیه هم این نیست که بگی «هَه، من از تو بهترم»، نه، چون تو بلند مدت ممکنه معلوم شه نهایتاً زندگی تو خیلی بدتر از همه‌ی اون‌ها بوده و بهتر بود تو هم عینِ اون‌ها مُرده بودی، درجا. ولی وقتی هنوز اینجایی دست‌کم احتمالِ خوشبختی هست و انگاری اون مُرده‌ها هم اینو می‌دونن و خوشحال‌اَن برات که این امکانو داری. می‌گن «بخت یارت باشه.»

ول‌ها دستِ وَلینه. وِلش:      وَلین یه‌کم خسیسه تو پول خرج کردن. کُلمَن:      یه‌کم؟ خوکِ سوخته هم ببینه گُهشو می‌دزده.

اگه آدم نتونه با برادرِ خودش بسازه، دیگه چه‌جوری می‌شه به صلحِ جهانی امید داشت...؟

هر زندگی‌ای تیکه‌های خوب داره، حتی اگه این تیکه‌ها فقط... دیدنِ رودخونه‌ها باشه، ‌یا سفر‌رفتن، یا تو تلویزیون فوتبال تماشا کردن...

خودم هم خوب می‌دونم آدم با تیر بزنه تو کله‌ی باباش ضدیت با خداس، ولی یه توهین‌هایی هست که هیچ‌جوره نمی‌شه بخشیدشون.