بریده‌هایی از کتاب دن کیشوت

من همان آتش سوزان و خنجر تیز بودم که از دیگران کناره گرفته بودم و دیگران اگر با من کاری نداشتند، از من آسیبی به آنها نمی‌رسید. ولی این جوان علی‌رغم باد و طوفان، می‌خواست بحرپیمایی کند و لاجرم کشتی او غرق شد و به هلاکت رسید. آنچه این جوان را از بین برد، لجاجت او بود، نه بی‌رحمی من.

چماق و نیزه وقتی به مقدار زیاد به حرکت درآید، ولو دست‌های عوام‌الناس آنها را به حرکت درآورد، یک سلاح خطرناک است.

سانشو گفت آقا، نمی‌دانم؛ اما تصور می‌کنم که باید چیزی تازه باشد؛ زیرا بدبختی تنها نمی‌آید و چیزهایی دیگر با خود می‌آورد.

زیبایی مانند آتش و به‌مثابهٔ خنجر تیز است و فقط کسانی از آن آسیب می‌بینند که بدان نزدیک شوند؛ و آن‌کس که به آتش و خنجر نزدیک نمی‌شود، از زیبایی در زحمت و خطر نخواهد بود