بریده‌هایی از کتاب هددا گابلر

هددا: (نه‌چندان بلند). اوه قاضی، ـ چه رهایی‌ای در این داستان اَیلَرت لُوْبُرگ هست! بِراک: رهایی، هددا خانم؟ بله، برای او که این راستش رهاییه. هددا: برای خودم، منظورمه. رهاییِ دونستن اینکه یه کار دلبخواهی دلاورانه واقعاً می‌تونه در این دنیا رخ بده. کاری که پرتوی ناخواسته‌ای از زیبایی در بَرِش می‌گیره.