حمیدرضا رضوانی‌اول

حمیدرضا رضوانی اول متولد سال ۱۳۵۶ است. در سال ۶۷ که در پایهٔ پنجم دبستان تحصیل می‌کرد، اولین مواجههٔ او با کتاب صورت گرفت. پس از آن اشتیاقش به کتاب‌خواندن و ادبیات شدت گرفت اما علی‌رغم علاقه‌اش به نویسندگی و هنر و ادبیات در دبیرستان تجربی خواند و در دانشگاه نیز در رشتهٔ زمین‌شناسی تحصیل کرد. حمیدرضا رضوانی اول کارهای مختلفی را در زندگی‌اش تجربه کرده است. از محیط‌های خشن کارگاهی به‌عنوان سرپرست کارگاه و مهندس ناظر تا طراحی و چاپ. پس از دو سال انجام کارهای طراحی و چاپ، دو عنوان کتاب «زرنگ‌ترین پیرزن دنیا» و «آوای جاودان دختران ایرانی» را گردآوری کرد و سپس به‌دلیل مشکلاتی که با ناشران داشت تصمیم گرفت مجوز نشر خود را بگیرد و دو سال بعد هم موفق به ثبت نشر «آرسس» به نام خود شد.

سفرهای او به استانبول ترکیه، رباط مراکش و کوناکری گینه سبب شد تا خاطرات و تجربیات گوناگونی را به چشم ببیند. او در این سفرها با مقولهٔ مهاجرت آشنا شد و داستان‌های بسیاری که مهاجرانی از کشورهای مختلف دنیا داشتند را شنید. «ماجراجویی دو گوسپند» نخستین کتابی بود که با موضوع مهاجرت نوشت و پس از آن داستان مهاجرت و زندگی یک ایرانی ساکن هلند به نام جیمی با عنوان «آخرین برگ گل رز» را به رشتهٔ تحریر درآورد. پس از آن کتاب «دویست سال بعد» را براساس خاطراتی که در ترکیه داشت نوشت. کتاب بعدی «باربد و بربط» بود که زمان زیادی روی آن گذاشت و از زندگی چند نفر که مهاجرت کرده بودند الهام گرفت و با تجربیات شخصی خود تلفیق نمود و کتاب را به چاپ رساند. کتاب بعدی «عشق و معدن» بود که داستان زندگی عجیب یک جوان مهاجر ایرانی است.

حمیدرضا رضوانی اول بیش از ۳۰ کتاب در زمینه‌های مختلف داستان کوتاه، طنز، ترسناک، رمان و داستان کوتاه در کارنامهٔ خود دارد.