توماس هاردی

توماس هاردی در۲ ژوئن ۱۸۴۰ به دنیا آمد و در ۱۱ ژانویهٔ ۱۹۲۸ از دنیا رفت. او رمان‌نویس و شاعر جنبش طبیعت‌گرایی (ناتورالیسم) انگلستان بود. آثارش معمولاً در جنبش طبیعت‌گرایی طبقه‌بندی می‌شود، اما در چند شعرِ او رگه‌هایی از ادبیات عصر روشنگری و رمانتیسیسم دیده می‌شود. ابتدا رشته و حرفهٔ معماری را انتخاب کرد، اما در دههٔ پنجم زندگی به نوشتن و سرودن شعر روی آورد. از او ده‌ها رمان و شعر باقی مانده است و امروزه از او به‌عنوان یکی از شاعران و نویسندگان مطرح قرن بیستم یاد می‌شود. طبیعت‌گرایان پیرو داروین بودند و انسان را موجودی مجبور و اسیر وراثت می‌دانستند. ویژگی اصلی نوشته‌های توماس هاردی هم توصیفات شاعرانه و جبرگرایانهٔ او است و شخصیت‌های داستان‌هایش در برابر احساسات تند و شرایط اطراف خود به مبارزه می‌پرداختند. آثار او موردتوجه و تحسین نویسندگان نسل بعد از او مانند ویرجینیا وولف و دی. اچ. لارنس قرار گرفت. از آثار او می‌توان به کتاب‌های «بانو و مرد فقیر»، «بازگشت بومی»، «یک جفت چشم آبی»، «جود گمنام»، «تس از خانوادهٔ دوربرویل» (یا «تس، زنی پاکدامن») و « گروه بانوان شرافتمند» اشاره کرد.