کتاب پیوند بهائیت و صهیونیسم

زینت سادات انوری( -۱۳۵۹)، پژوهشگر است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «از فصول بسیار مهم در پرونده‌ی بهائیت، روابط صمیمانه و همکاری تنگاتنگ سران آن با صهیونیسم، به‌طور عام و رژیم اشغالگر قدس به‌طور خاص است. سرزمینی که بیش از نیم قرن، صهیونیسم بر آن چنگ افکنده، از دیرباز قبله‌ی بهائیان محسوب می‌‌‌‌‌‌شود و افزون بر این، سال‌‌‌‌‌‌هاست مرکزیت جهانی بهائیت (بیت‌‌‌‌‌‌العدل اعظم) در آن کشور قرار دارد. روابط حسنه‌ی سران بهائیت و صهیونیسم اختصاص به امروز و دیروز نداشته و از بدو تأسیس رژیم اشغالگر قدس و حتی قبل از آن وجود داشته، که از مسائل قابل تأمل و بررسی است. میرزا حسینعلی بعد از اینکه با حمایت سفارت روسیه از زندان آزاد و به «بغداد» تبعید شد، مورد توجه یهود و جاسوسان وابسته به صهیونیسم جهانی قرار گرفت و حتی اقامت و تبعید او به «عکّا» در فلسطین با هدایت صهیونیسم و توصیه‌ی دولت انگلیس طراحی شده‌بود. این انتقال کمکی بود برای نزدیکی و همکاری بین بهائیان و کانون‌‌‌‌‌‌های یهود که توسط «عبدالبهاء» جانشین بهاء، ادامه پیدا کرد. او و دیگر بهائیان در تحقق استراتژی دولت یهود در فلسطین نقش بسزایی داشتند و به پاس همین خدمات، پس از اِشغال آن سرزمین توسط انگلیس، مورد حمایت انگلیس (استعمارگر حامی صهیونیسم) قرار گرفتند تا جایی‌‌‌‌‌‌که دربار لندن، عبدالبهاء را مفتخر به دریافت لقب «سِر» ‌‌‌‌‌‌کرد.»