کتاب زمان تغییر

کتاب زمان تغییر نوشته نرگس راستی کتابی درباره خودشناسی است که شما را  به زیبایی‌ها، روشنایی‌ها و در نهایت آرامش درون رهنمون می‌سازد.

 درباره کتاب زمان تغییر

زمان به سرعت می‌گذرد و هر روز انسان‌ها بیشتر از خود واقعی و اصلی دور می‌شوند. گذشت زمان در انسان‌ها تأثیر چشمگیری دارد و باعث می‌شود فراموش کنند از کجا و برای چه هدفی آمده‌اند، یادشان می‌رود که باید پیگیر چه مسائلی باشند. هر چه زمان می‌گذرد انسان بیشتر فراموش می‌کند که مبدأ اصلی پیدایش چه بوده و خود را یک موجود رها شده در دنیا تصور می‌کند. فکر می‌کند موجودی است که در این دنیا بدون هدف آمده و تنها وظیفه‌اش زندگی کردن تا زمان مرگ است. اهدافش یادش نمی‌آید، گذشته‌اش و جایی که از آن آمده را فراموش کرده و هر روز این غبار فراموشی بیشتر بر ذهن و روح او چیره می‌شود و به مرور زمان سردرگم‌تر شده و انتخاب‌هایش غلط می‌شوند. مقاصدش را اشتباه انتخاب می‌کند، دنبال اهداف واهی و دنیوی می‌رود و هر روز به فنا و نابودی نزدیک‌تر می‌شود.

کتاب زمان تغییر راهکاری است برای انسان‌هایی که فراموش کرده‌اند که هستند، برای چه آمده‌اند و برای ایجاد پُلی بین گذشته و آینده است. آینده‌ای که در آن انسان‌ها دیگر خودشان را فراموش نمی‌کنند، دیگر اهداف و مقاصدشان اشتباه نیست، آینده‌ای که هر انسان خودش آن را می‌سازد و از آن لذت می‌برد، آینده‌ای که دیگر اتفاق بدی در آن نباشد و هر چه هست خیر و برکت و شادی است.

این کتاب به شما می‌گوید که اگر انسان خود را فراموش کند چه بر سرش می‌آید که در حال حاضر مشکل بیشتر جوامع بشری همین است و با ارائه راه حل برای خوانندگان به او می‌آموزد که میزان فراموش کردن خود را بسنجد و به منظور اینکه به اصل خود بازگردد و خودش را به یاد بیاورد راهکارهای عملی ارائه می‌دهد.

 با انجام تمامی مراحل این کتاب شما از یک انسان ناراحت، مضطرب، نگران، بیمار و ناموفق به یک انسان شاد و سالم و موفق و پیروز تبدیل می‌شوید و هر چیز خوبی را که بخواهید برای خود جذب خواهید کرد.

 خواندن کتاب زمان تغییر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 این اثر یک کتاب انگیزشی است که برای دوست‌داران کتاب‌های موفقیت و رشد فردی نوشته نوشته شده است.

بخشی از کتاب زمان تغییر

انسان اشرف مخلوقات است چون دارای قدرت تفکر و انتخاب است، اما تمام موجودات اعم از گیاهان و حیوانات و انسان‌ها دارای روح هستند در غیر این صورت زنده نبودند، اما بُعد روحی انسان‌ها از بُعد روحی دیگر جانداران بالاتر است و انسان‌ها می‌توانند با قدرت انتخاب و تفکر، بُعد روحی خود را بالاتر ببرند.

حیوانات و گیاهان بر پایه غریزه عمل می‌کنند اما انسان‌ها می‌توانند بین خِیر و شَر یکی را انتخاب کنند و آینده خودشان را با افکار و اعمال خود تغییر دهند. سؤال اساسی که مطرح می‌شود این است که انسان چگونه با قدرت فکر خود، می‌تواند خود و آینده‌اش را تغییر دهد؟

با یک امتحان ساده می‌توانید قدرت فکر خود را بر روی بدنتان مشاهده کنید. چشمان خود را ببندید و فکر کنید که در رستوران نشسته‌اید و در حال خوردن غذای مورد علاقه خود هستید و اینکه چقدر این غذا خوشمزه است و چقدر آن را دوست دارید. همین طور که دارید این تصور را می‌کنید متوجه می‌شوید که دهان شما شروع به ترشح بزاق کرده است. شما در واقعیت هیچ غذایی نخورده‌اید، اما ذهن شما فرق بین تصور و واقعیت را درک نمی‌کند و به همین دلیل فرمان ترشح بزاق را به مغز می‌دهد و در چند دقیقه بعد حتی شما احساس سیری هم می‌کنید!

این امتحان به شما نقش بسیار مهم افکار بر روی بدنتان را نشان می‌دهد. انسان دارای دو مرکز فکری است. فکری که از ذهن نشاءت می‌گیرد و فکری که روح منشأ آن است. به عنوان مثال شما بر اساس یک سری خواسته‌ها و امیال خود تصمیمی را می‌گیرید که این تصمیم بر اساس فکر ذهنی شما شکل می‌گیرد، ولی فکر روحی شما با آن تصمیم مخالف است و شما دچار تردید می‌شوید که آن کار را انجام دهید یا نه!

تصمیم درست موقعی اتخاذ می‌شود که فکر روحی و ذهنی شما یک نظر واحد را داشته باشند، در غیر این صورت انسان دچار عذاب وجدان می‌شود. این همان تعبیر عامیانه قلب و ذهنت را یکی کن است. در حقیقت انسان هر وقت تصمیمات خود را از روی فکر روحی خود بگیرد دچار مشکل نخواهد شد، زیرا روح انسان به منبع اصلی پیدایش و خداوند متصل است و از تمامی نقاط قوت و ضعف خود اطلاع دارد و تصمیمات درستی را می‌گیرد.

تمامی انسان‌ها از یک مبدأ واحد آمده‌اند و آن خداوند است. روح خداوند در تمامی انسان‌ها دمیده شده بنابراین ما در درون خود یک ذره‌ای کوچک از روح خداوند داریم، درنتیجه همه ما فوق‌العاده با ارزش هستیم.

وقتی موجودی آن‌قدر ارزشمند است که خداوند از روح خود به او هدیه داده، چرا شما به خودتان ارزش نمی‌دهید؟ چرا با تصمیمات، افکار و اعمال اشتباه این وجود باارزش را کوچک می‌کنید؟

آیا تابه‌حال هدیه‌ای هرچند کوچک از عزیزترین شخص زندگی خود دریافت کرده‌اید؟ با آن هدیه چه کرده‌اید؟ آیا مراقب آن بوده‌اید که آسیب نبیند یا اینکه آن را به گوشه‌ای انداخته و اصلاً فراموش کرده‌اید که چنین هدیه‌ای را گرفته‌اید و هاله‌ای از سیاهی روی آن را گرفته است؟

خداوند از روح خودش به تمام انسان‌ها به یک میزان بخشیده است و این گران‌ترین هدیه برای تمامی انسان‌هاست. چرا شما آن را فراموش کرده‌اید و در عمیق‌ترین جای ذهن خود دفن کرده‌اید؟ متأسفانه برخی آن‌قدر آن را نادیده گرفته و با افکار و کارهای بد خود روحشان را هر روز سیاه‌تر می‌کنند که باعث بروز اتفاقات بد و ناگوار در زندگی‌شان می‌شوند.