کتاب بی باک شدن در عشق، کار و زندگی

کتاب بی باک شدن در عشق، کار و زندگی نوشته آریانا هافینگتن است. او در یونان متولد شد و با نوشتن اولین کتاب خود در سن بیست و سه سالگی استعداد خود را در این زمینه ثابت کرد. علاوه بر کتاب‌های متعددی که او به رشته تحریر در آورده است، بنیانگذار سایت خبری مشهور و موفق هافینگتن پست نیز است.

درباره کتاب بی باک شدن در عشق، کار و زندگی

خانم هافینگتن توضیح داده است که ترس، همیشه برای زنان مهم‌ترین مانع برای رسیدن به خواسته‌ها و اهدافشان بوده است و در صورتی که آنان تمایل داشته باشند تا زندگی موفقی داشته باشند باید بتوانند بی‌باک باشند، بی‌باکانه تصمیم بگیرند و بی‌باکانه نیز اقدام کنند. بی‌باکی برای زنان چه در روابطشان با دیگران، چه در شغلشان و چه در سایر امور زندگی به عنوان مهم‌ترین ویژگی محسوب می‌شود که بدون داشتن آن ممکن است بسیاری از فرصت‌ها را در زندگی خود از دست داده و دچار خسران شوند.

او در این کتاب از زنان بسیاری موفق یاد کرده است که با شجاعت و شهامت خود دست به اقدامات بزرگی زده‌اند و با به کارگیری تمام توان خود و تحمل مشکلات فراوان توانسته‌اند بر ترس خود غلبه نموده و موانع را از سر راه خود بردارند و تغییرات بسزایی را در جهان رقم زنند.

خواندن کتاب بی باک شدن در عشق، کار و زندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که به دنبال موفقیت هستند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بی باک شدن در عشق، کار و زندگی

چگونه ترس ما را محدود می‌کند؟

در ورای لحظات اصلی ترس در زندگی ما، اوقات دیگری هم وجود دارد که باطن حقیقی خود را برای موافق بودن، تأیید شدن و یا به زبان ساده خوب بودن فدا می‌کنیم، زیرا برخلاف همه پیشرفت‌هایمان، هنوز هم زنان مفید و اهل همکاری، کسانی که دردسرساز نیستند، ارزش زیادی دارند. همان‌طور که مارلو توماس در گذشته اظهار داشت:

«مرد باید برای بی‌رحم بودن مثل سناتور مک کارتی باشد و همه کاری که یک زن باید انجام دهد این است که شما را منتظر نگه دارد». یا یکی از دوستانم که در نظام سیاسی خائن بِلت‌وی واشینگتن کار می‌کند به من گفت: «کار تیمی خوب است، اما باید تفاوت بین با هم ایستادن و با هم پریدن از پرتگاه در زمان مشابه را بدانید». اگر به آنها اجازه دهید، موجودات خیالی کوچک که گرسنهٔ سازش هستند، روحتان را ذره‌ذره می‌بلعند و زندگی شما را تصرف می‌کنند. آنها ترس از رها شدن را تقویت می‌کنند، ترسی که وجود داشتن در خارج از گروه را غیرممکن می‌کند. تعجبی ندارد که ترس در میان رگ‌های ما جاری است؛ جریانِ خونِ ما را منقبض کرده و انرژی خلاق ما را تعطیل می‌کنند، ما در حال بقا هستیم.

وقتی ما در چنگ تفکر بقا هستیم، خیال غالب این است که دشمن رودروی ما مغلوب می‌شود، پس بر موانع پیشروی خود غلبه کرده و پله بعدی را طی می‌کنیم. زندگی، ایمن خواهد بود، عالی و به دور از مشکلات. بنابراین ما نترس خواهیم بود. سپس می‌توانیم آن زندگی که برایش برنامه‌ریزی کرده‌ایم را شروع کنیم، اما آن روزی را که مدت‌ها منتظرش بودید هرگز نمی‌آید، زیرا همیشه دشمنی دیگر، مانعی دیگر و دست‌اندازی دیگر در راه است.