کتاب Dokokin (kundin) tsarin mulki na jamhuriyar Mmusulunci ta Iran

Dokokin (kundin) tsarin mulki na jamhuriyar Mmusulunci ta Iran قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به زبان هوسایی است.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی این کشور را بر اساس اصول و ارزش‌های اسلامی بنیان می‌نهد و چگونگی رابطه بین قوای سه‌گانه مجریه، مققنه و قضائیه را مشخص می کند.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در همه پرسی سال ۱۳۵۸ تصویب شد و در سال ۱۳۶۸ مورد بازنگری قرار گرفت. این بازنگری شامل تغییراتی در بخش مربوط به رهبری، تغییر ساختار ریاست جمهوری و حذف نخست وزیری، تغییر در ساختار قوه قضائیه و سرانجام اضافه شدن دو فصل جدید مربوط به امنیت ملی و اصلاحات بعدی در قانون اساسی.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شامل چهارده فصل و ۱۷۷ اصل است. فصل اول درباره اصول کلی و فصل دوم درباره زبان رسمی، خط، تقویم و پرچم کشور است. فصل سوم و چهارم و پنجم درباره حقوق مردم، اقتصاد و حاکمیت ملی است. فصل ششم و هفتم درباره مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستاست. فصل هشتم درباره رهبری و شورای رهبری می باشد. فصل نهم و دهم درباره قوه مجریه و سیاست خارجی است. فصل یازدهم تا چهاردهم به ترتیب درباره قوه قضائیه، رادیو و تلویزیون، شورای عالی امنیت ملی و چگونگی بازنگری در قانون اساسی است.