کتاب اینجا هیچ چیز واقعی نیست

«اینجا هیچ چیز واقعی نیست» رمانی به قلم سمیه نادی راوندی است. «در اتاق را روی روان‌شناس قفل کردم و از پنجره اتاقم آمدم بالکن. بالکن همه اتاق‌ها به هم راه داشت. یکی یکی همه را رد کردم تا رسیدم به اتاق آخر. پریدم تو. همه مریض‌ها از جا بلند شدند. دویدم سمت در. ولی خوردم به یکی از تخت‌ها، و پوشة فلزی با صدای وحشتناکی به زمین خورد. صدای داد و بیداد همه بلند شد. «مگه کوری؟» «آهای حواست کجاست؟» توجه نکردم. اگر با آسانسور می‌رفتم گیر می‌افتادم. پله‌ها را دو تا یکی دویدم پایین. روانشناس هنوز داشت به در می‌کوبید. شانس آوردم که لباسهایم در کمد بود. به حیاط که رسیدم ایستادم. کمی نفس تازه کردم. راحت نمی‌توانستم از دست نگهبان در بروم. گوشه‌ای پشت یک دیوار ایستادم تا دیده نشوم و کمی هم فکر کنم. نباید جلب توجه می‌کردم. دیدم که یکی از خدمه‌ها چرخ دستی حاوی سطل‌های زباله را با خود می‌برد. وارد راهرو باریکی شد. حدس زدم باید راهی به بیرون داشته باشد. آرام پشت سرش راه افتادم. کمی بعد وارد تونل باریکی شد. سایه به سایه‌اش رفتم. مدام پشت سرم را نگاه می‌کردم تا کسی نباشد.»