کتاب وَاللهُ مُتِمُّ نورِه؛ کاوشی در ابعاد الهی، تمدنی و مهدوی حرکت عظیم اربعین حسینی (جلد دوم)

کتاب وَاللهُ مُتِمُّ نورِه؛ کاوشی در ابعاد الهی، تمدنی و مهدوی حرکت عظیم اربعین حسینی (جلد دوم) را انتشارات کتاب جمکران منتشر کرده است.

درباره وَاللهُ مُتِمُّ نورِه

«وَاللهُ مُتِمُّ نورِه، کاوشی در ابعاد الهی، تمدنی و مهدوی حرکت عظیم اربعین حسینی (جلد دوم)» دومین دفتر از مجموعهٔ ۳جلدی «وَاللهُ مُتِمُّ نورِه»، به اهتمام محمد خادمی و آرزو نیکوییان است که مجموعه مصاحبه‌های کنگره بین‌المللی لقاء الحسین علیه السلام را در خود جای داده‌ است.

در این مجلد با بزرگانی همچون حضرت آیت‌الله حائری شیرازی، عضو سابق مجلس خبرگان رهبری و استاد برجسته حوزه علمیه قم، حجت الاسلام والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه، رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و استاد برجسته حوزه و دانشگاه دررشته‌های فلسفه و کلام اسلامی، پروفسور آنتوان بارا، نویسنده مسیحی و سوری الاصل، ادیب، روزنامه‌نگار و سردبیر هفته‌نامه شبکه الحوادث کویت و نویسنده کتاب‌های «حسین در اندیشه مسیحیت» و «زینب: فریاد دردمند» و بزرگان دین‌پژوه دیگری پیرامون موضوع کنگره، مصاحبه شده‌ است.

خواندن وَاللهُ مُتِمُّ نورِه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهندگان راه و سیرهٔ امام حسین (ع) پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از وَاللهُ مُتِمُّ نورِه

«در خصوص محور دوم که «اربعین نشان دهنده چیست؟»، باید گفت که حزب بعث در کشور عراق توسط تمدن غرب به وجود آمد. «میشل عفلق» حزب بعث را با پشتیبانی غرب در کشور عراق به وجود آورد و در ادامه، این مطلب را به عرب ها القاء کرد که عراق متعلق به اعراب بوده و ایرانی ها، اجنبی و بیگانه هستند. وی در این راستا طرح اتباع بیگانه را مطرح کرد که متأسفانه ما هم در ایران در خصوص اخراج اتباع افغانی به این طرح تمسک کردیم. در نتیجۀ عملیاتی شدن این طرح در عراق، بسیاری از عرب ها و برخی از علما از این کشور اخراج شدند. از طرف دیگر، این ایده را در ذهن عراقی ها ایجاد کردند که اهواز پارۀ تن عراق است و می تواند به صورت استانی برای کشور عراق باشد. حزب بعث برای رسیدن به این ایده، هشت سال جنگ تحمیلی را علیه کشورمان به راه انداخت. آنان در این جنگ هشت ساله، کشته های بیشتری نسبت به ما دادند و صدمات بسیار زیادی از حیث انسانی و زیرساختی به هر دو کشور وارد شد.

***

به باور بنده آنچه در اربعین حسینی موضوعیت دارد، بحث محبت، گذشت، ایثار، فداکاری، تواضع و مواردی از این سنخ است. باید به جهانیان نشان داد که اسلام حقیقی همین چیزی است که در اربعین ظهور و بروز پیدا می کند. باید برای جهانیان تبیین کرد که این امور، با چنین جلوه ای در هیچ جای عالم وجود ندارد. آنچه اربعین برای بشر به ارمغان می آورد، محبت و معرفت است. فلسفه وجودی عالم محبت است؛ عالم تشنه محبت است؛ بنابراین، اربعین را مانند پرچمی بر روی کشتی به اهتزاز درآورید. وقتی کشتی از دور می آید، ابتدا پرچمش دیده می شود. کشتی، مثال همان تمدن است و پرچم، مثال ماجرای اربعین؛ یعنی ابتدا اربعین دیده می شود و بعد تمدن اسلامی.

در فراز پایانی حدیث کساء وارد شده است که: «ما خَلَقْتُ سَماءً مَبْنِیَّةً وَ لا اَرْضاً مَدْحِیَّةً وَ لا قَمَراً مُنیراً وَ لا شَمْساً مُضِیَّئَةً وَ لا فَلَکاً یَدُورُ وَ لا بَحْراً یَجْری وَ لا فُلْکاً یَسْری اِلاّ فی مَحَبَّةِ هؤُلاءِ الْخَمْسَةِ»؛ «به راستی که من آسمانِ بناشده و زمین گسترده و ماه تابان و مهر درخشان و فلک چرخان و دریای روان و کشتی در جریان را نیافریدم، مگر به خاطر دوستی این پنج تن».

بشر در طول تاریخ تشنه آرامش و محبت بوده و هست. به باور بنده این آرامش در اربعین تجلّی تام پیدا می کند و به همین دلیل ما باید از این ظرفیت استفاده بهینه کرده و با روش های مختلف آن را به جهانیان معرفی کنیم. اگر می خواهید نهال دوستی بکارید، اربعین را به عنوان پرچم کشتی تمدن اسلامی به عالم نشان دهید. باید جهانیان را به این باور رساند که تمدن غرب منشأ دشمنی ها و جدایی ها، و تمدن مهدوی منشأ محبت ها و الفت هاست. آنچه امروزه در اربعین شاهد آن هستیم، پیام اسلام برای آینده و بشریت است.»