کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد

کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد، با عنوان انگلیسی The Oxford illustrated history of theatre، نوشته جان راسل براون و با ترجمه ایرج نیک‌ آیین، اثری جامع درباره‌ی سیر تحول تئاتر در جهان است که انتشارات امیرکبیر در سال ۱۳۹۵ آن را منتشر کرده است. این کتاب که در سال ۱۴۰۳ به چاپ سوم رسیده، با بهره‌گیری از پژوهش‌های ۱۶ کارشناس، به بررسی ریشه‌ها، تحولات و دستاوردهای تئاتر از دوران باستان تا قرن بیستم می‌پردازد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای طراحی شده که هر فصل به یک دوره یا منطقه‌ی جغرافیایی خاص اختصاص دارد و با تصاویر و اسناد تاریخی همراه شده است تا خواننده بتواند با سیر تاریخی و فرهنگی تئاتر در نقاط مختلف جهان آشنا شود. علاوه‌بر روایت تاریخی، کتاب به نقش تئاتر در جامعه، ارتباط آن با سایر هنرها و تأثیرات متقابل فرهنگی نیز توجه ویژه‌ای دارد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد اثر جان راسل براون

کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد با همکاری گروهی از پژوهشگران و به سرپرستی جان راسل براون، به‌عنوان یک مرجع تصویری و تحلیلی، تاریخ تئاتر را از نخستین نشانه‌های نمایشی بشر تا دوران معاصر دنبال کرده است. این کتاب با تقسیم‌بندی زمانی و جغرافیایی، ابتدا به تئاترهای باستانی یونان و روم می‌پردازد و سپس مسیر تئاتر را در اروپا، آفریقا، آمریکا و آسیا دنبال می‌کند. هر فصل به یک منطقه یا دوره اختصاص یافته و ضمن ارائه‌ی اطلاعات تاریخی، به بررسی ساختارهای نمایشی، نقش تماشاگران، تحولات اجتماعی و سیاسی و تأثیرات متقابل تئاتر با سایر هنرها پرداخته است.

نویسندگان تلاش کرده‌اند با استفاده از تصاویر، نقشه‌ها و اسناد، فضای هر دوره را برای خواننده ملموس کنند. این کتاب هم به نمایش‌نامه‌نویسان و کارگردانان بزرگ پرداخته، هم به نقش گروه‌های نمایشی، تماشاگران و حتی عناصر فنی و معماری سالن‌های تئاتر توجه داشته است. کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد با رویکردی تحلیلی و تطبیقی، فرازونشیب‌های تئاتر را در بستر تحولات فرهنگی و اجتماعی بررسی کرده و نشان داده است که چگونه تئاتر همواره بازتابی از جامعه و زمانه‌ی خود بوده است.

خلاصه کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد

کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد با رویکردی جامع، سیر تحول تئاتر را از دوران باستان تا قرن بیستم بررسی کرده است. در آغاز، کتاب به ریشه‌های تئاتر در یونان باستان می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه آیین‌ها و جشنواره‌های مذهبی به شکل‌گیری تراژدی و کمدی انجامیده‌اند. ساختار تئاتر یونانی، نقش گروه کر، اهمیت نقاب‌ها و جایگاه تماشاگران از جمله موضوعاتی است که به‌تفصیل شرح داده شده است. سپس کتاب به تئاتر روم و تأثیر آن بر ساختارهای نمایشی و معماری سالن‌ها می‌پردازد. در ادامه، تحولات تئاتر در اروپا از رنسانس تا قرن هجدهم بررسی شده است؛ از تئاتر ایتالیا و اسپانیا تا انگلستان و فرانسه، هرکدام با ویژگی‌های خاص خود معرفی شده‌اند. کتاب به نقش تئاتر در تحولات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی هر دوره اشاره کرده و نشان داده است که چگونه این هنر همواره بستری برای بیان دغدغه‌های جامعه بوده است.

در بخش‌های بعدی، تئاتر مدرن و پسامدرن، تأثیر فناوری، تغییرات در شیوه‌های اجرا و نقش تماشاگران در قرن بیستم مورد توجه قرار گرفته است. کتاب همچنین به تئاتر در آفریقا، آمریکا و آسیا پرداخته و تفاوت‌ها و شباهت‌های فرهنگی را برجسته کرده است. در سراسر کتاب، نمونه‌هایی از نمایش‌نامه‌ها، کارگردانان و گروه‌های نمایشی مهم هر دوره آورده شده تا تصویر روشنی از سیر تحول تئاتر ارائه شود. پیام اصلی کتاب این است که تئاتر هنری پویا و چندوجهی است که همواره با جامعه و تحولات آن در ارتباط بوده و نقش مهمی در شکل‌دهی فرهنگ و اندیشه ایفا کرده است.

چرا باید کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد را بخوانیم؟

کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد اثری است که با ترکیب روایت تاریخی و تحلیل فرهنگی، امکان شناخت عمیق‌تر از ریشه‌ها و تحولات تئاتر را فراهم می‌کند. این کتاب با ارائه‌ی تصاویر و اسناد تاریخی، فضای هر دوره را برای خواننده ملموس ساخته و به درک بهتر نقش تئاتر در جوامع مختلف کمک می‌کند. یکی از ویژگی‌های شاخص کتاب توجه به ارتباط تئاتر با تحولات اجتماعی، سیاسی و فناوری است که نشان می‌دهد این هنر چگونه همواره در حال تغییر و بازآفرینی بوده است. همچنین کتاب با بررسی نمونه‌های متنوع از نمایش‌نامه‌ها و اجراها، به خواننده کمک می‌کند تا با سبک‌ها و شیوه‌های مختلف تئاتری آشنا شود و دید گسترده‌تری به این هنر پیدا کند. مطالعه‌ی این کتاب برای کسانی که به‌دنبال فهم عمیق‌تر تاریخ و فرهنگ تئاتر هستند، فرصتی برای مقایسه و تحلیل تطبیقی میان دوره‌ها و فرهنگ‌های مختلف فراهم می‌کند.

خواندن کتاب تاریخ مصور تئاتر آکسفورد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به تاریخ هنر، دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های تئاتر، ادبیات و مطالعات فرهنگی و همچنین کسانی که به‌دنبال شناخت ریشه‌ها و تحولات تئاتر در جهان هستند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که دغدغه‌ی فهم نقش تئاتر در تحولات اجتماعی و فرهنگی را دارند، مناسب است.

درباره جان راسل براون

جان راسل براون (زاده‌ی ۱۵ سپتامبر ۱۹۲۳ ـ درگذشته‌ی ۲۵ اوت ۲۰۱۵)، پژوهشگر برجسته‌ی شکسپیر که در ۹۱سالگی درگذشت، از چهره‌های شاخصی بود که هم‌زمان به پژوهش دانشگاهی و تئاتر عملی تعلق داشت. او از سال ۱۹۷۳ به‌ مدت ۱۵ سال از نزدیکان و همکاران پیتر هال، کارگردان نامدار، در تئاتر ملی بریتانیا بود. براون مردی خوش‌برخورد، پرتلاش و مشوق دیگران بود و نقشی کلیدی در شکل‌گیری سنت پژوهشگر/ کارورز/ معلم در تئاتر بریتانیا داشت.

براون در بریستول، در خانواده‌ای متوسط، به دنیا آمد. پدرش قصاب و کهنه‌سرباز جنگ جهانی اول و مادرش معلم بود. او در ۱۵سالگی مدرسه را ترک کرد و مدتی در کسب‌وکار خانوادگی کار کرد، اما شیفتگی‌اش به تئاتر از نمایش‌های ساحلی آغاز شد. در جنگ جهانی دوم به نیروی هوایی ـ دریایی پیوست و پس از جنگ، به کالج کیبل آکسفورد راه یافت و ادبیات انگلیسی خواند؛ آن هم زیر نظر جی. آر. آر. تالکین.

براون در کتاب مهم خود، شکسپیر آزاد (۱۹۷۴)، بر برتری موسیقی زبان شکسپیر در اجرای معاصر تأکید می‌کرد و خواهان نوعی خودانگیختگی الیزابتی در بازیگری و طراحی صحنه‌ی ساده و بی‌تکلف بود. او در نگاه خود به شکسپیر انسجامی کم‌نظیر داشت؛ برایش تفاوتی میان خواندن متن، تدریس در کلاس، تماشای اجرا یا کار عملی در تئاتر وجود نداشت. افزون‌بر کتاب‌هایش درباره‌ی کمدی‌ها، تراژدی‌ها و سبک نمایشی شکسپیر، ویرایش‌های تازه‌ای از تاجر ونیزی و دو شاهکار جان وبستر، یعنی دوشس مالفی و شیطان سفید، فراهم کرد و خود نیز این نمایش‌نامه‌ها را در بریتانیا، نیوزیلند و ایالات متحده کارگردانی کرد.

او در حوزه‌ی تخصصی‌اش پیشگام بود و راهی را ادامه داد که آلاردایس نیکول آغاز کرده بود؛ پژوهشگری که در سال ۱۹۵۱ مؤسسه‌ی شکسپیر را در استراتفورد‌ـ‌آپون‌ـ‌آوون بنیان گذاشت تا پیوندی نزدیک میان دانشگاه و تئاتر حرفه‌ای ایجاد کند. انقلاب فکری نیکول ـ و سپس براون ـ این بود که شکسپیر نه‌فقط به‌عنوان متن، بلکه به‌عنوان متنی در اجرا فهم شود.

مقاله‌های براون در نشریاتی چون Shakespeare Survey و Critical Quarterly چاپ شده‌اند. کتاب شکسپیر و کمدی‌هایش (۱۹۵۷) از نخستین آثاری بود که کمدی‌های شکسپیر را جدی گرفت. آثار متأخر او، از جمله شکسپیر کارگردانان (۲۰۰۸) و شکسپیر بازیگران (۲۰۱۱)، اسنادی مهم برای تئاتر معاصر به شمار می‌روند.

او همچنین ویراستار و سرپرست تاریخ مصور تئاتر آکسفورد (۲۰۰۱) است؛ اثری مرجع با مقاله‌هایی تعیین‌کننده از پژوهشگران برجسته. براون خود در این کتاب، چشم‌اندازی جامع و بین‌المللی از تئاتر پس از ۱۹۷۰ ارائه داد. برخلاف بسیاری از شکسپیرپژوهان، او همواره به‌روز بود و از نمایش‌نامه‌نویسان معاصری چون ادوارد باند، هوارد برنتون و دیوید هر حمایت می‌کرد.