کتاب عطر زردآلو

کتاب الکترونیکی «عطر زردآلو» نوشتهٔ فاطمه ضیاءالاسلامی اثری است که نشر آفرینش مهر آن را منتشر کرده است. این کتاب مجموعه‌ای از خاطرات نویسنده از دوران کودکی تا نوجوانی در روستاها و شهرهای یزد را روایت می‌کند و با نگاهی به زندگی سنتی، مهاجرت، خانواده و تحولات اجتماعی و فرهنگی، تصویری از زیست بومی خاص و تجربه‌های زیستهٔ یک زن ایرانی ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب عطر زردآلو

«عطر زردآلو» اثری در قالب خاطره‌نویسی و ناداستان است که به روایت زندگی نویسنده در دهه‌های گذشته می‌پردازد. فاطمه ضیاءالاسلامی در این کتاب، با تمرکز بر خاطرات شخصی، تصویری از زندگی در روستاهای کوهستانی شیرکوه یزد و سپس مهاجرت به شهر یزد و تجربه‌های متفاوت زندگی شهری را ترسیم کرده است. کتاب با زبانی توصیفی و جزئی‌نگر، به فرازونشیب‌های زندگی خانوادگی، روابط اجتماعی، سنت‌ها، آداب و رسوم و تغییرات فرهنگی و اقتصادی می‌پردازد. ساختار کتاب مبتنی بر روایت‌های پیوسته و اپیزودیک است و هر بخش به گوشه‌ای از زندگی نویسنده و اطرافیانش اختصاص دارد. این اثر نه‌تنها به خاطرات فردی، بلکه به بازتاب تحولات اجتماعی و فرهنگی یک جامعه در حال گذار نیز توجه دارد و از این منظر، می‌تواند برای علاقه‌مندان به ادبیات خاطره‌نویسی و تاریخ شفاهی جذاب باشد.

خلاصه داستان عطر زردآلو

کتاب «عطر زردآلو» مجموعه‌ای از خاطرات نویسنده از دوران کودکی تا نوجوانی است که در روستاهای کوهستانی یزد و سپس شهر یزد سپری شده‌اند. نویسنده با بازگویی خاطراتی از بازی‌های کودکانه، مدرسه رفتن، مهاجرت خانوادگی، تجربه‌های نخستین از شهر و مدرسه، و روابط خانوادگی، تصویری زنده از زندگی سنتی و تغییرات آن ارائه می‌دهد. در بخش‌هایی از کتاب، به توصیف خانه‌های روستایی، باغ‌ها، مراسم ازدواج، کارهای روزمره زنان و مردان، و نقش کودکان در خانواده پرداخته شده است. خاطرات نویسنده از معلم کلاس اول، تجربه‌های نخستین از یادگیری و علاقه به کلمات، و مواجهه با تفاوت‌های فرهنگی میان روستا و شهر، از جمله موضوعات برجستهٔ کتاب هستند. نویسنده همچنین به موضوع مهاجرت خانواده به شهر یزد و تفاوت‌های زندگی شهری و روستایی اشاره کرده است. روایت‌هایی از دوستی‌ها، جشن‌ها، مهمانی‌های خانوادگی، و کارهای جمعی مانند قالیبافی و کشاورزی، بخش دیگری از کتاب را تشکیل می‌دهد. در کنار این‌ها، دغدغه‌هایی مانند حفظ لهجهٔ محلی، مواجهه با تمسخر لهجه، و تلاش برای سازگاری با محیط جدید نیز مطرح شده است. کتاب با توصیف جزئیات زندگی روزمره، احساسات و خاطرات نویسنده را به تصویر می‌کشد و در عین حال، تحولات اجتماعی و فرهنگی جامعهٔ ایرانی را در بستر زندگی یک خانواده روایت می‌کند.

چرا باید کتاب عطر زردآلو را بخوانیم؟

این کتاب با روایت صمیمی و جزئی‌نگر خود، فرصتی برای آشنایی با سبک زندگی، آداب و رسوم و تحولات اجتماعی روستاها و شهرهای یزد در دهه‌های گذشته فراهم می‌کند. خواندن «عطر زردآلو» امکان هم‌ذات‌پنداری با تجربه‌های زیستهٔ یک زن ایرانی را به مخاطب می‌دهد و دریچه‌ای به خاطرات جمعی و تاریخ شفاهی جامعهٔ ایرانی می‌گشاید. این اثر برای کسانی که به شناخت ریشه‌های فرهنگی، تغییرات اجتماعی و روایت‌های شخصی علاقه دارند، می‌تواند تجربه‌ای ارزشمند باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به علاقه‌مندان خاطره‌نویسی، تاریخ شفاهی، فرهنگ و زندگی روستایی ایران و کسانی که دغدغهٔ شناخت تحولات اجتماعی و فرهنگی را دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای پژوهشگران حوزهٔ مطالعات زنان و خانواده و دوستداران روایت‌های شخصی و بومی مناسب است.

بخشی از کتاب عطر زردآلو

«از کودکی کلمات برایم دوست‌داشتنی بودند و به راحتی از آن‌ها رد نمی‌شدم. پدر از شیرین‌زبانی و سؤال‌هایم استقبال می‌کردند و شاد می‌شدند و این مرا تشویق می‌کرد به خواندن و دانستن. پنج ساله بودم که به‌خاطر علاقه‌ام سر کلاس درس حاضر شدم. شناسنامه‌ام یک سال از خودم بزرگ‌تر بود. آن‌قدر کوچک بودم که یکی دو بار از نیمکت افتادم پایین. بغل‌دستی‌هایم دختران چهارده و پانزده ساله بودند که مهربان چاره‌ای اندیشید و مرا روی میز خود نشاند. مدرسه یک خانه روستایی بود خانه یکی از بزرگان روستای توران پشت که منزلش را در اختیار سوادآموزی قرار داده بود. توران پشت روستایی کوهستانی با قدمت پنج هزار ساله و قدیمی‌ترین ناحیه در استان یزد است. در تاریخ آمده به دستور توراندخت دختر خسرو پرویز پادشاه ساسانی بنا گردید. اکنون با هفده اثر تاریخی ثبت شده، از مقاصد توریستی استان است. ما همان یک سال را در این روستا ساکن بودیم. در آن سال‌ها سپاه دانش معلم‌هایی را به روستا اعزام کرده بود تا روستاییان با سواد شوند. هر روز صبح دست در دستان دخترعمه‌ام که ایشان هم چهارده ساله و کلاس اول بود راهی مدرسه می‌شدم. از کوچه‌های سنگلاخ و تخته‌سنگ‌های سفید و زیبا می‌گذشتم. در مسیر حوضچه سنگی طبیعی بود که همیشه مقداری آب داخلش بود و برایم شگفت‌انگیز بود. دوست داشتم ساعت‌ها به آن خیره شوم و تماشایش کنم.»