کتاب اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات

کتاب الکترونیکی «اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات» اثری پژوهشی از علی‌اصغر سالاری و گروه پژوهشی «جادة ولایت» است که نشر راویان میراث کهن آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی جلوه‌های ادبی و هنری قرآن کریم در متون و اشعار فارسی می‌پردازد و با گردآوری نمونه‌هایی از آثار شاعران و نویسندگان برجسته، نقش قرآن را در شکل‌گیری و غنای ادبیات فارسی واکاوی می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات

«اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات» اثری پژوهشی در حوزهٔ ناداستان و مطالعات ادبی-دینی است که به بررسی تأثیر قرآن کریم بر ادبیات فارسی می‌پردازد. این کتاب با ساختاری موضوع‌محور، ابتدا به معرفی جایگاه قرآن در فرهنگ و هنر ایرانی می‌پردازد و سپس با استناد به منابع معتبر و آثار شاعران بزرگ، نمونه‌هایی از تلمیحات، اقتباس‌ها و الهام‌گیری‌های ادبی از آیات قرآن را در شعر و نثر فارسی گردآوری می‌کند. نویسنده و گروه پژوهشی تلاش کرده‌اند تا با رویکردی تحلیلی، پیوند میان معارف قرآنی و زیبایی‌شناسی ادبیات فارسی را نشان دهند. کتاب در قالب فصل‌هایی مجزا، هر بار به سراغ شاعری یا موضوعی خاص می‌رود و نمونه‌هایی از اشعار و متون را با آیات قرآن تطبیق می‌دهد. این اثر نه‌تنها برای علاقه‌مندان به ادبیات و قرآن، بلکه برای پژوهشگران حوزهٔ مطالعات میان‌رشته‌ای نیز قابل توجه است.

خلاصه کتاب اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات

در «اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات»، نویسنده و گروه پژوهشی «جادة ولایت» به بررسی ابعاد گوناگون حضور قرآن در ادبیات فارسی پرداخته‌اند. کتاب با مقدمه‌ای دربارهٔ اهمیت قرآن در فرهنگ ایرانی آغاز می‌شود و سپس به سراغ نمونه‌های عینی از آثار شاعران بزرگ می‌رود. در هر فصل، اشعار و متونی از شاعران نام‌آشنایی چون «حافظ»، «سعدی»، «مولانا»، «فردوسی»، «اقبال لاهوری»، «صائب تبریزی» و دیگران آورده شده که در آن‌ها به آیات یا مفاهیم قرآنی اشاره شده است. این نمونه‌ها گاه به‌صورت تلمیح، اقتباس یا حتی بازآفرینی مستقیم آیات در قالب شعر و نثر فارسی ظاهر شده‌اند. کتاب نشان می‌دهد که چگونه شاعران فارسی‌زبان، با بهره‌گیری از مفاهیم و تصاویر قرآنی، به غنای معنایی و هنری آثار خود افزوده‌اند. در بخش‌هایی از کتاب، به تحلیل شیوه‌های مختلف استفاده از قرآن در شعر پرداخته شده؛ برای مثال، برخی شاعران با آوردن مستقیم آیه یا مضمون قرآنی، به شعر خود عمق و معنای تازه‌ای بخشیده‌اند و برخی دیگر با الهام از داستان‌ها و شخصیت‌های قرآنی، روایت‌های تازه‌ای خلق کرده‌اند. همچنین، کتاب به نقش قرآن در شکل‌گیری مضامین اخلاقی، عرفانی و فلسفی در ادبیات فارسی اشاره دارد و نشان می‌دهد که چگونه آموزه‌های قرآنی در قالب استعاره، تمثیل و نماد در شعر فارسی جاری شده‌اند. در بخش‌هایی نیز به تأثیر قرآن بر سبک و زبان شاعران پرداخته شده و نمونه‌هایی از اقتباس‌های واژگانی و ساختاری ارائه شده است. در مجموع، کتاب تصویری جامع از پیوند میان قرآن و ادبیات فارسی ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که این ارتباط، نه‌تنها در سطح مضمون، بلکه در لایه‌های زبانی و زیبایی‌شناختی نیز حضور دارد.

چرا باید کتاب اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات را بخوانیم؟

این کتاب با گردآوری نمونه‌های متنوع از آثار شاعران و نویسندگان فارسی‌زبان، فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده با جلوه‌های گوناگون حضور قرآن در ادبیات فارسی آشنا شود. مطالعهٔ این اثر، نگاه تازه‌ای به پیوند میان دین و هنر می‌گشاید و نشان می‌دهد که چگونه مفاهیم قرآنی در شعر و نثر فارسی بازتاب یافته‌اند. برای کسانی که به دنبال فهم عمیق‌تر از ریشه‌های معنایی و هنری ادبیات فارسی هستند، این کتاب می‌تواند منبعی ارزشمند باشد. همچنین، آشنایی با شیوه‌های اقتباس و تلمیح قرآنی در آثار شاعران بزرگ، به درک بهتر لایه‌های پنهان و نمادین متون ادبی کمک می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ «اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات» به علاقه‌مندان ادبیات فارسی، پژوهشگران حوزهٔ مطالعات دینی و میان‌رشته‌ای، دانشجویان رشته‌های ادبیات و الهیات و کسانی که به دنبال شناخت تأثیر قرآن بر فرهنگ و هنر ایرانی هستند، پیشنهاد می‌شود. این کتاب برای کسانی که به دنبال تحلیل پیوند دین و ادبیات‌اند یا می‌خواهند با نمونه‌های تلمیح و اقتباس قرآنی در شعر فارسی آشنا شوند، مناسب است.

بخشی از کتاب اعجاز و حکمت قرآن کریم در ادبیات

«به قدمت هزار ساله نظم و نثر ادبی کشورمان که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم ادبا و شعرا همواره به استفاده از معارف دینی و اشارات قرآنی در شعر خود علاقمند بوده‌اند. از فردوسی حماسه‌سرا گرفته تا مولوی و حافظ و... هرکدام آثار خود را به کلام الهی و سنت نبوی متبرک کرده‌اند. به عنوان مثال: فردوسی، حدیث شریف «من شهر علمم، علیم درست» را این گونه بیان کرده است: که من شهر علمم، علیم درست درست این سخن گفت پیغمبرست این بیت نشانگر ارادت و باور راسخ شاعر به خاندان نبوت و امامت است که پس از گذشت چند قرن، همچنان حکیمانه و عاشقانه به صدق کلام پیامبر شهادت می‌دهد.»