کتاب پارسامرد

کتاب الکترونیکی «پارسامرد: گذری بر زندگی علمی و سیره عرفانی و سیاسی شیخ مرتضی طالقانی» نوشتهٔ نادر شکراللهی و به همت نشر دانشگاه خوارزمی منتشر شده است. این اثر به زندگی، اندیشه‌ها و سلوک عرفانی و اجتماعی شیخ مرتضی طالقانی، یکی از عارفان و علمای برجستهٔ سدهٔ گذشته می‌پردازد. نویسنده با بهره‌گیری از منابع مکتوب، خاطرات شفاهی و گفت‌وگو با مطلعان، تلاش کرده تصویری جامع از ابعاد مختلف حیات علمی، اخلاقی و سیاسی این شخصیت ارائه دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پارسامرد

این کتاب در قالب ناداستان و با رویکردی پژوهشی، به بررسی زندگی و سیرهٔ شیخ مرتضی طالقانی، عارف و عالم شیعی، اختصاص یافته است. «پارسامرد» با ساختاری منظم در چند فصل، ابتدا به زندگی‌نامهٔ شیخ از دوران کودکی تا وفات می‌پردازد و سپس جایگاه علمی، استادان، شاگردان و آثار مکتوب او را بررسی می‌کند. بخش‌هایی از کتاب به سلوک عبادی، اخلاقی و عرفانی شیخ اختصاص دارد و در ادامه، نسبت او با تحولات سیاسی و اجتماعی دورانش، به‌ویژه مشروطیت و رخدادهای معاصر، تحلیل می‌شود. نویسنده با اتکا به منابع معتبر و خاطرات معاصران، تلاش کرده است از نگاه تک‌بعدی به این شخصیت پرهیز کند و ابعاد مختلف حیات او را در بستر تاریخی و اجتماعی زمانه‌اش به تصویر بکشد. کتاب علاوه‌بر گزارش زندگی، به نقد و تحلیل روایت‌های پیشین نیز می‌پردازد و جایگاه شیخ مرتضی را در میان عالمان و عارفان معاصر خود روشن می‌سازد.

خلاصه کتاب پارسامرد

کتاب «پارسامرد» با روایتی مستند، زندگی شیخ مرتضی طالقانی را از کودکی در روستای دیزان آغاز می‌کند؛ جایی که او در خانواده‌ای روستایی و مذهبی رشد یافت و نخستین آموزه‌های دینی و اخلاقی را فراگرفت. علاقهٔ او به علم و معنویت، با وجود مخالفت‌های اولیهٔ خانواده، سبب شد مسیر تحصیل را در پیش بگیرد و پس از فراگیری مقدمات علوم دینی در روستا، راهی تهران و سپس اصفهان شود. در این شهرها، نزد استادان برجسته‌ای چون میرزا ابوالحسن جلوه و جهانگیرخان قشقایی، به تحصیل فقه، فلسفه و عرفان پرداخت و به تدریج به عنوان مدرسی شناخته شد که شاگردان بسیاری گرد او جمع می‌شدند. در ادامه، شیخ مرتضی برای تکمیل دانش خود به نجف مهاجرت کرد و سال‌ها در این شهر به تدریس، عبادت و سلوک عرفانی مشغول بود. او در کنار فعالیت‌های علمی، به سلوک اخلاقی و معنوی شهرت داشت و رفتارهایش، از جمله زهد، تواضع، عبادت عاشقانه و توجه به مستحبات، مورد توجه شاگردان و معاصران قرار گرفت. کتاب به کرامات و حکایاتی که دربارهٔ او نقل شده نیز می‌پردازد و نشان می‌دهد که شیخ مرتضی نه‌تنها در عرصهٔ علم و عرفان، بلکه در مسائل اجتماعی و سیاسی زمانهٔ خود نیز حضوری فعال داشته است. نویسنده با بررسی منابع مختلف، تلاش کرده تصویری چندوجهی از این عالم و عارف ارائه دهد و زندگی او را در پیوند با تحولات فکری و اجتماعی عصرش تحلیل کند.

چرا باید کتاب پارسامرد را بخوانیم؟

مطالعهٔ این کتاب فرصتی است برای آشنایی با زندگی و اندیشه‌های یکی از عارفان و علمای تأثیرگذار معاصر که سلوک فردی و اجتماعی او الهام‌بخش بسیاری از شاگردان و علاقه‌مندان به عرفان و اخلاق بوده است. «پارسامرد» با روایتی مستند و تحلیلی، نه‌تنها ابعاد علمی و معنوی شیخ مرتضی طالقانی را روشن می‌کند، بلکه نشان می‌دهد چگونه یک عالم دینی می‌تواند در بطن تحولات اجتماعی و سیاسی زمانهٔ خود نقش‌آفرین باشد. این کتاب برای کسانی که به تاریخ معاصر ایران، عرفان اسلامی و سیرهٔ عالمان دینی علاقه دارند، منبعی ارزشمند به شمار می‌آید و امکان مقایسهٔ روایت‌های مختلف دربارهٔ یک شخصیت را فراهم می‌سازد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای پژوهشگران تاریخ معاصر ایران، علاقه‌مندان به عرفان اسلامی، دانشجویان رشته‌های الهیات و علوم انسانی و کسانی که دغدغهٔ شناخت سیرهٔ عالمان و عارفان شیعی را دارند، مناسب است. همچنین برای افرادی که به دنبال الگوهای اخلاقی و معنوی در زندگی هستند یا به بررسی نقش عالمان دینی در تحولات اجتماعی و سیاسی علاقه‌مندند، مطالعهٔ این اثر توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب پارسامرد

«در سال‌های دور می‌دیدم که مسجد روستای محل تولد او؛ دیزان و مدرسه‌ای در این روستا به نام او نامیده شده است. بعضی از اهل منبر که در این روستا و یا روستاهای دیگر طالقان سخنرانی می‌کردند، گاهی نامی از او می‌بردند و خاطره‌ای از او نقل می‌کردند و از بزرگی و بزرگواری او می‌گفتند. در آن سال‌ها گمان می‌کردم که آن نام‌گذاری‌ها و این یادآوری‌ها بیشتر ریشه در وابستگی‌های منطقه‌ای و قوم و خویشی دارد. اما مرور زمان و سال‌ها درس و بحث در مراکز علمی حوزوی و دانشگاهی و بازگشت مجدد به زندگی او نشان داد که قصه او قصهٔ دیگری است و زندگی او صرفاً خواندن چند ورق کتاب‌های حوزوی و صرف مدتی از عمر در این حجره و آن حجره نبود. او علاوه بر این که از شهری به شهر دیگر سفر کرده و محضر بزرگان علم و عرفان آن روزگار را درک کرده بود و در کنار تحصیل، دهه‌ها خود از مدرسان صاحب‌نام حوزه علمیه اصفهان و نجف بود. اما در کنار این کوشش‌ها و فضیلت‌های علمی، در فضایل اخلاقی گوی سبقت از دیگران ربوده بود و در وادی عرفان و معنویت، سیری در درون داشت و در حرکت جوهری، مس وجودش به زر مبدل گشته بود و در عروج به مراتب کمال انسانی به جایی رسیده بود که باعث بهت و حیرت ناظران می‌شد و همین بعد از ابعاد وجودی او بود که او را از دیگران متمایز می‌کرد.»