کتاب آی قصه قصه قصه...

کتاب الکترونیکی «آی قصه قصه قصه...؛ ۱۰۱ قصه شیرین و آموزنده برای دل‌های کوچک» نوشتهٔ بیتا (هستی) محمدی مرام و با ویراستاری فاطمه شکرانی و طراحی گرافیکی علیرضا بخشی ره‌خلیل، توسط نشر نوآوران دانش رویان منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه فارسی است که برای کودکان و نوجوانان نوشته شده و هر قصه با هدف آموزش مفاهیم انسانی، دوستی، امید، خلاقیت و مهربانی خلق شده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب آی قصه قصه قصه...

«آی قصه قصه قصه...» اثری در قالب داستان‌های کوتاه است که با نگاهی کودکانه و تخیلی، دنیایی پر از ماجرا، دوستی و کشف را پیش روی مخاطب می‌گذارد. این کتاب با ۱۰۱ قصه، هرکدام با شخصیت‌ها و موقعیت‌های متفاوت، به دغدغه‌ها و احساسات کودکان می‌پردازد و تلاش می‌کند مفاهیمی چون دوستی، شجاعت، امید، پذیرش تفاوت‌ها و اهمیت خانواده را در قالب روایت‌هایی ساده و قابل لمس بیان کند. نویسنده، که خود نوجوان است، با الهام از تجربیات شخصی و دنیای اطرافش، قصه‌هایی را خلق کرده که هم برای کودکان و هم برای والدین و مربیان آموزنده و سرگرم‌کننده‌اند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر داستان مستقل بوده و می‌توان آن را به‌صورت جداگانه مطالعه کرد. فضای کتاب سرشار از تخیل، جادو، ماجراجویی و پیام‌های مثبت است و هر قصه با زبانی کودکانه، دنیایی تازه را پیش روی خواننده می‌گذارد.

خلاصه کتاب آی قصه قصه قصه...

در مجموعهٔ «آی قصه قصه قصه...»، هر داستان کوتاه به ماجرایی تازه و آموزنده می‌پردازد. قصه‌ها با شخصیت‌هایی چون کودکان کنجکاو، پرنده‌های سخنگو، درختان جادویی، ربات‌های آینده، صندوقچه‌های اسرارآمیز و دوستان نامرئی، دنیایی پر از شگفتی و خیال را می‌سازند. هر قصه با یک موقعیت ساده آغاز می‌شود؛ مثلاً دختری که جعبه‌ای از رازها دارد و با دوستش احساساتش را به اشتراک می‌گذارد، یا پسری که با ساختن هواپیمای کاغذی، معنای پرواز را در خلاقیت و رویاهایش پیدا می‌کند. در داستانی دیگر، کودکی با کتابی جادویی روبه‌رو می‌شود که داستان زندگی خودش را روایت می‌کند و او را با مفهوم پذیرش سرنوشت آشنا می‌سازد. برخی قصه‌ها به اهمیت دوستی و همدلی می‌پردازند؛ مانند ماجرای پسرکی که با دوست نامرئی‌اش یاد می‌گیرد چگونه با دیگران ارتباط برقرار کند، یا گروهی از بچه‌ها که در جستجوی گنج، ارزش دوستی را کشف می‌کنند. در بسیاری از داستان‌ها، عنصر جادو و خیال نقش پررنگی دارد؛ از چراغ جادویی که آرزوها را برآورده می‌کند تا نقاشی‌هایی که جان می‌گیرند و کودک را به دنیای خیالی می‌برند. پیام‌های اصلی کتاب حول محورهایی چون اهمیت رویاپردازی، قدرت تخیل، پذیرش احساسات، ارزش دوستی و خانواده، و یادگیری از تجربه‌ها می‌چرخد. هر داستان با پایانی باز یا آموزنده، کودک را به فکرکردن و گفتگو با اطرافیانش دعوت می‌کند و تلاش دارد مفاهیم اخلاقی و انسانی را به‌دور از شعارزدگی، در دل روایت‌ها بنشاند.

چرا باید کتاب آی قصه قصه قصه... را بخوانیم؟

این کتاب با تنوع قصه‌ها و پرداختن به موضوعات گوناگون، فرصتی برای آشنایی کودکان با دنیای احساسات، دوستی، خلاقیت و پذیرش تفاوت‌ها فراهم می‌کند. هر داستان کوتاه و مستقل است و می‌تواند به‌عنوان قصهٔ شب، موضوع گفت‌وگو در جمع خانواده یا کلاس درس مورد استفاده قرار گیرد. روایت‌های کتاب، کودکان را به تخیل و رویاپردازی تشویق می‌کند و درعین‌حال، پیام‌هایی دربارهٔ مهربانی، شجاعت، امید و اهمیت ارتباط با دیگران به آن‌ها می‌آموزد. همچنین، این مجموعه می‌تواند الهام‌بخش کودکان برای نوشتن و خلق داستان‌های خودشان باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای کودکان و نوجوانان ۸ سال به بالا مناسب است؛ به‌ویژه برای کسانی که به داستان‌های کوتاه، ماجراجویی، جادو و دنیای خیال علاقه دارند. والدین، مربیان و آموزگاران نیز می‌توانند از این مجموعه برای آموزش مفاهیم اخلاقی و انسانی و تقویت مهارت‌های گفت‌وگو و همدلی در کودکان بهره ببرند.

بخشی از کتاب آی قصه قصه قصه...

«در یک روستای کوچک، دختری به نام مهسا زندگی می‌کرد که همیشه با یک جعبه چوبی قدیمی در زیر تختش خوابش می‌برد. این جعبه خاص بود و فقط او می‌دانست در آن چه چیزی قرار دارد. هر بار که احساسی قوی مثل شادمانی، غم، ترس یا هیجان را تجربه می‌کرد، یک یادداشت کوچک می‌نوشت و آن را در جعبه می‌گذاشت. یک روز، وقتی مهسا از مدرسه به خانه برگشت، متوجه شد که درختی که همیشه زیر آن بازی می‌کرد، خشک شده است. او غمگین شد و تصمیم گرفت احساساتش را بنویسد. به سرعت به اتاقش رفت و یادداشتی دربارهٔ درخت نوشت و آن را در جعبه قرار داد. اما این بار، چیزی متفاوت در دلش بود. او احساس می‌کرد که این یادداشت فقط برای خودش نیست. بعد از چند روز، دوستش، سارا به خانه‌اش آمد و مهسا تصمیم گرفت جعبه را به او نشان دهد. وقتی سارا متوجه شد که مهسا احساساتش را در جعبه نگهداری می‌کند، پیشنهاد کرد که او هم یادداشت‌هایش را بنویسد. آن‌ها شروع به نوشتن یادداشت‌های خود کردند و جعبه به تدریج پر از احساسات و رازهای کوچکشان شد. در یک روز بارانی، مهسا و سارا تصمیم گرفتند با هم جعبه را باز کنند و یادداشت‌ها را بخوانند. هر یادداشت داستانی از احساسات و تجارب آن‌ها بود. مهسا متوجه شد که تنها نیست و دوستانش نیز احساسات مشابهی را تجربه کرده‌اند. این تجربه، آن‌ها را به هم نزدیک‌تر کرد و دوستی‌شان را عمیق‌تر ساخت.»