کتاب قوه چهارم

معرفی کتاب قوه چهارم

کتاب الکترونیکی «قوه چهارم؛ مدل فرهنگی کاهش آسیب‌های اجتماعی در ایران» نوشتهٔ الهام ستاری و با ویراستاری شهلا قلی‌نژاد، توسط انتشارات رجال منتشر شده است. این اثر به بررسی سیاست‌گذاری فرهنگی و نقش آن در کاهش آسیب‌های اجتماعی در ایران می‌پردازد و با تمرکز بر عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال‌های پایانی دهه نود، مدلی بومی برای مواجهه با آسیب‌های اجتماعی ارائه می‌دهد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب قوه چهارم

این کتاب به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اجتماعی ایران، یعنی آسیب‌های اجتماعی و راهبردهای فرهنگی برای کاهش آن‌ها می‌پردازد. نویسنده در بستر زمانی دولت‌های یازدهم و دوازدهم، به تحلیل سیاست‌گذاری‌های فرهنگی و اجتماعی می‌پردازد و نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در مدیریت آسیب‌هایی مانند اعتیاد، طلاق، حاشیه‌نشینی و فساد اخلاقی بررسی می‌کند. اثر حاضر با رویکردی ترکیبی (کیفی-کمی) تلاش می‌کند تا مدلی بومی و قابل اجرا برای سیاست‌گذاری فرهنگی در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی ارائه دهد. کتاب علاوه بر مرور نظریه‌های جامعه‌شناسی و سیاست‌گذاری، به بررسی اسناد، برنامه‌ها و اقدامات اجرایی در این حوزه می‌پردازد و با تحلیل داده‌های میدانی، نقاط قوت و ضعف سیاست‌های موجود را آشکار می‌سازد. این اثر در پی آن است که با تکیه بر فرهنگ ایرانی-اسلامی، راهکارهایی برای ارتقای سلامت اجتماعی و افزایش سرمایه اجتماعی پیشنهاد کند.

خلاصه کتاب قوه چهارم

کتاب «قوه چهارم؛ مدل فرهنگی کاهش آسیب‌های اجتماعی در ایران» با طرح مسئله افزایش آسیب‌های اجتماعی در ایران، به ویژه در سال‌های پایانی دهه نود، آغاز می‌شود. نویسنده ابتدا مفاهیم کلیدی مانند حکمرانی خوب، سیاست‌گذاری فرهنگی و آسیب اجتماعی را تعریف می‌کند و سپس به ضرورت بازنگری در سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی کشور می‌پردازد. در ادامه، با بررسی عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نقش این نهاد در مدیریت آسیب‌هایی چون اعتیاد، طلاق، حاشیه‌نشینی و فساد اخلاقی تحلیل می‌شود. کتاب به بررسی نظریه‌های جامعه‌شناسی مانند کارکردگرایی، آنومی مرتن و نظریه برچسب‌زنی می‌پردازد و آن‌ها را در زمینه آسیب‌های اجتماعی ایران به کار می‌گیرد. بخش‌های بعدی کتاب به روش تحقیق، گردآوری داده‌ها و تحلیل نتایج اختصاص دارد. نویسنده با استفاده از داده‌های میدانی و مصاحبه با کارشناسان و مسئولان، مدل سیاست‌گذاری فرهنگی پیشنهادی خود را ارائه می‌دهد. این مدل بر مشارکت نهادهای فرهنگی، توجه به تفاوت‌های منطقه‌ای و استفاده از ظرفیت‌های دین، هنر و رسانه تأکید دارد. در نهایت، کتاب با ارائه پیشنهادهایی برای بهبود سیاست‌گذاری فرهنگی و کاهش آسیب‌های اجتماعی به پایان می‌رسد.

چرا باید کتاب قوه چهارم را خواند؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و مبتنی بر داده‌های میدانی، تصویری روشن از وضعیت آسیب‌های اجتماعی و سیاست‌گذاری فرهنگی در ایران ارائه می‌دهد. اثر حاضر با ترکیب نظریه‌های جامعه‌شناسی و تجربه‌های اجرایی، مدلی بومی برای مدیریت آسیب‌های اجتماعی پیشنهاد می‌کند که می‌تواند برای پژوهشگران، سیاست‌گذاران و فعالان حوزه فرهنگ و اجتماع الهام‌بخش باشد. همچنین، کتاب با بررسی دقیق عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نقاط قوت و ضعف سیاست‌های موجود را شفاف می‌سازد و راهکارهایی عملی برای بهبود وضعیت اجتماعی کشور ارائه می‌دهد.

خواندن کتاب قوه چهارم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای پژوهشگران علوم اجتماعی، دانشجویان رشته‌های جامعه‌شناسی، علوم سیاسی و مدیریت فرهنگی، سیاست‌گذاران، مدیران فرهنگی و فعالان حوزه آسیب‌های اجتماعی مناسب است. همچنین، برای کسانی که دغدغه کاهش آسیب‌های اجتماعی و ارتقای سلامت فرهنگی جامعه را دارند، مطالعه این اثر مفید خواهد بود.

فهرست کتاب قوه چهارم

- فصل اول: مفاهیم و تعاریف به تبیین مفاهیم کلیدی مانند حکمرانی خوب، سیاست‌گذاری فرهنگی، آسیب اجتماعی و انواع آن می‌پردازد و ضرورت انجام تحقیق را شرح می‌دهد.- فصل دوم: ادبیات تحقیق و مباحث نظری نظریه‌های جامعه‌شناسی و سیاست‌گذاری فرهنگی، ارزش‌های اساسی نظام و شاخص‌های فرهنگی را بررسی می‌کند و نقش دولت و نهادهای فرهنگی را در سیاست‌گذاری تبیین می‌نماید.- فصل سوم: روش تحقیق به معرفی روش تحقیق کیفی و کمی، جامعه آماری، ابزار گردآوری داده‌ها و نحوه اجرای مصاحبه‌ها می‌پردازد.- فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده‌ها تحلیل داده‌های گردآوری‌شده، ارزشیابی سیاست‌ها و قوانین، بررسی نقش فرهنگ، هنر، دین و رسانه در کاهش آسیب‌های اجتماعی و ارائه مدل سیاست‌گذاری فرهنگی.- فصل پنجم: نتایج و پیشنهادها جمع‌بندی یافته‌های پژوهش، نوآوری تحقیق، پیشنهادها و بیان مشکلات و محدودیت‌های انجام تحقیق.- پیوست‌ها شامل اسناد، برنامه‌ها، شاخص‌های ارزیابی و پرسشنامه‌های مورد استفاده در پژوهش است.

بخشی از کتاب قوه چهارم

«حکمرانی خوب (Good Governance) در ادبیات توسعه بین‌الملل نشان می‌دهد که بخش عمومی (دولتی) چقدر منابع عمومی را برای منافع عمومی مصرف می‌کند. حاکمیت و حکم‌فرمائی به معنای فرایند تصمیم‌گیری و اجرای تصمیمات است. حکمرانی، فرایندی است که از آن طریق، جوامع یا سازمان‌ها تصمیم‌های مهم خود را اتخاذ می‌کنند. همچنین مشخص می‌سازند چه کسانی در این فرایند درگیر شوند و چگونه وظیفه خود را به انجام برسانند. عموماً حکمرانی به تغییرات در نقش، ساختار و فرایند عملیات دولت یا روش‌های حل مشکلات اجتماعی اشاره دارد. برخی معتقد هستند با وجود جذابیت بسیار، حکمرانی به‌صورت واضح تعریف‌نشده است. در ابتدای هزاره سوم این مفهوم در ادبیات دانشگاهی و سیاسی به‌سرعت در حال رشد است. حکمرانی موردنظر بانک جهانی و چندین سازمان دیگر، روش اعمال قدرت در مدیریت توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور تعریف گردیده است. حکمرانی موردنظر این سازمان‌ها بر رهبری تأکید دارد و براین مبنا کشورهایی را دارای حکمرانی خوب می‌داند که توسط رژیم‌هایی هدایت می‌شوند که رهبران آن‌ها به حاکمیت قانون، پاسخگویی، شفافیت و حق بهره‌گیری از حقوق انسانی و مدنی توجه می‌کنند. به نظر می‌رسد زمانی که با مسائل و مشکلات بسیاری مواجه هستیم و نمی‌توانیم آن‌ها را حل کنیم با جلوه‌ای از نظام حکمرانی نامناسب مواجهیم. راه‌حل پیشنهادی می‌تواند این باشد که در نظام حکمرانی و ساختارهایی که برای مدیریت جامعه و مدیریت سیستم سیاسی وجود دارد، تجدیدنظر کرده و تغییراتی ایجاد کنیم.»