کتاب قوه چهارم

کتاب قوه چهارم نوشته الهام ستاری توسط انتشارات رجال منتشر شده است. این اثر به بررسی سیاست‌گذاری فرهنگی و نقش آن در کاهش آسیب‌های اجتماعی در ایران پرداخته و با تمرکز بر عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال‌های پایانی دهه‌ی نود، مدلی بومی برای مواجهه با آسیب‌های اجتماعی ارائه داده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب قوه چهارم

کتاب قوه چهارم (مدل فرهنگی کاهش آسیب‌های اجتماعی در ایران) به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اجتماعی ایران، یعنی آسیب‌های اجتماعی و راهبردهای فرهنگی برای کاهش آن‌ها پرداخته است. الهام ستاری در بستر زمانی دولت‌های یازدهم و دوازدهم، به تحلیل سیاست‌گذاری‌های فرهنگی و اجتماعی پرداخته و نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در مدیریت آسیب‌هایی مانند اعتیاد، طلاق، حاشیه‌نشینی و فساد اخلاقی بررسی کرده است. اثر حاضر با رویکردی ترکیبی (کیفی - کمی) مدلی بومی و قابل اجرا برای سیاست‌گذاری فرهنگی در حوزه‌ی کاهش آسیب‌های اجتماعی ارائه داده است. 

کتاب علاوه‌بر مرور نظریه‌های جامعه‌شناختی و سیاست‌گذاری، به بررسی اسناد، برنامه‌ها و اقدامات اجرایی در این حوزه پرداخته و با تحلیل داده‌های میدانی، نقاط قوت و ضعف سیاست‌های موجود را آشکار ساخته است. این اثر در پی آن است که باتکیه‌بر فرهنگ ایرانی - اسلامی، راهکارهایی را برای ارتقای سلامت اجتماعی و افزایش سرمایه‌ی اجتماعی پیشنهاد کند.

خلاصه کتاب قوه چهارم

کتاب قوه چهارم با طرح مسئله‌ی افزایش آسیب‌های اجتماعی در ایران، به‌ویژه در سال‌های پایانی دهه‌ی نود آغاز شده است. نویسنده ابتدا مفاهیم کلیدی مانند حکمرانی خوب، سیاست‌گذاری فرهنگی و آسیب اجتماعی را تعریف کرده است؛ سپس به ضرورت بازنگری در سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی کشور پرداخته است. در ادامه، با بررسی عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نقش این نهاد در مدیریت آسیب‌هایی مانند اعتیاد، طلاق، حاشیه‌نشینی و فساد اخلاقی تحلیل شده است. کتاب به بررسی نظریه‌های جامعه‌شناختی مانند کارکردگرایی، آنومی مرتن و نظریه‌ی برچسب‌زنی پرداخته و آن‌ها را در زمینه‌ی آسیب‌های اجتماعی ایران به‌کار گرفته است. 

بخش‌های بعدی کتاب به روش تحقیق، گردآوری داده‌ها و تحلیل نتایج اختصاص دارد. الهام ستاری با استفاده از داده‌های میدانی و مصاحبه با کارشناسان و مسئولان، مدل سیاست‌گذاری فرهنگی پیشنهادی خود را ارائه داده است. این مدل بر مشارکت نهادهای فرهنگی، توجه به تفاوت‌های منطقه‌ای و استفاده از ظرفیت‌های دین، هنر و رسانه تأکید کرده است. در نهایت، کتاب با ارائه‌‌ی پیشنهادهایی برای بهبود سیاست‌گذاری فرهنگی و کاهش آسیب‌های اجتماعی به پایان رسیده است.

چرا باید کتاب قوه چهارم را خواند؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و مبتنی‌بر داده‌های میدانی، تصویری روشن از وضعیت آسیب‌های اجتماعی و سیاست‌گذاری فرهنگی در ایران ارائه داده است. اثر حاضر با ترکیب نظریه‌های جامعه‌شناختی، مدلی بومی برای مدیریت آسیب‌های اجتماعی پیشنهاد کرده که می‌تواند برای پژوهشگران، سیاست‌گذاران و فعالان حوزه‌ی فرهنگ و اجتماع الهام‌بخش باشد؛ همچنین کتاب با بررسی دقیق عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نقاط قوت و ضعف سیاست‌های موجود را شفاف ساخته و راهکارهایی عملی برای بهبود وضعیت اجتماعی کشور ارائه داده است.

خواندن کتاب قوه چهارم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای پژوهشگران علوم اجتماعی، دانشجویان رشته‌های جامعه‌شناسی، علوم سیاسی و مدیریت فرهنگی، سیاست‌گذاران، مدیران فرهنگی و فعالان حوزه‌ی آسیب‌های اجتماعی مناسب است؛ همچنین مطالعه‌ی این اثر برای کسانی که دغدغه‌ی کاهش آسیب‌های اجتماعی و ارتقای سلامت فرهنگی جامعه را دارند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب قوه چهارم

«حکمرانی خوب (Good Governance) در ادبیات توسعه بین‌الملل نشان می‌دهد که بخش عمومی (دولتی) چقدر منابع عمومی را برای منافع عمومی مصرف می‌کند. حاکمیت و حکم‌فرمائی به معنای فرایند تصمیم‌گیری و اجرای تصمیمات است. حکمرانی، فرایندی است که از آن طریق، جوامع یا سازمان‌ها تصمیم‌های مهم خود را اتخاذ می‌کنند. همچنین مشخص می‌سازند چه کسانی در این فرایند درگیر شوند و چگونه وظیفه خود را به انجام برسانند. عموماً حکمرانی به تغییرات در نقش، ساختار و فرایند عملیات دولت یا روش‌های حل مشکلات اجتماعی اشاره دارد. برخی معتقد هستند با وجود جذابیت بسیار، حکمرانی به‌صورت واضح تعریف‌نشده است. در ابتدای هزاره سوم این مفهوم در ادبیات دانشگاهی و سیاسی به‌سرعت در حال رشد است. حکمرانی موردنظر بانک جهانی و چندین سازمان دیگر، روش اعمال قدرت در مدیریت توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور تعریف گردیده است.»