کتاب واژه های بی مرهم

کتاب واژه‌ های بی‌ مرهم (مجموعه غزلیات) سروده رضا روزگر و توسط انتشارات روزگر منتشر شده است. این مجموعه شامل غزلیات معاصر است که شاعر در آن تلاش کرده با بهره‌گیری از عناصر زیبایی‌شناسی و تصویرسازی‌های تازه، به زبان و ساختار غزل رنگ و بویی نو ببخشد. واژه‌های بی‌مرهم نهمین اثر رضا روزگر و دومین همکاری او با این ناشر است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب واژه‌ های بی‌ مرهم

کتاب واژه‌‌‌های بی‌مرهم مجموعه‌ای از غزلیات معاصر است که در آن شاعر، رضا روزگر، به سراغ توصیف تجربه‌های عاشقانه، دغدغه‌های انسانی و لحظات ناب عاطفی رفته است. این کتاب در دوره‌ای منتشر شده که شعر معاصر فارسی همچنان در حال تجربه‌کردن فرم‌ها و زبان‌های تازه است و شاعر نیز کوشیده با استفاده از تشبیه، استعاره، ایهام و تصاویر بکر، غزل را به فضای امروز نزدیک کند. 

در مقدمه‌ی کتاب، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که تلاش داشته عناصر سنتی و نو را در کنار هم قرار دهد و از وزن و قافیه‌های تازه بهره ببرد. کتاب واژه‌‌های بی‌‌مرهم در ادامه‌ی مسیر آثار قبلی شاعر قرار می‌گیرد و بازتابی از نگاه و احساسات او نسبت به عشق، جدایی، امید و ناامیدی است. این مجموعه برای علاقه‌مندان به شعر معاصر و غزل فارسی می‌تواند تجربه‌ای متفاوت از مواجهه با زبان و تصویر باشد.

چرا باید کتاب واژه های بی مرهم را خواند؟

این مجموعه غزلیات، با نگاهی به زبان و تصویرسازی معاصر، تلاش کرده تا تجربه‌های عاشقانه و انسانی را در قالبی تازه بیان کند. شاعر در واژه‌های بی‌مرهم از عناصر خیال، تشبیه و استعاره بهره گرفته و سعی کرده غزل را به دغدغه‌ها و احساسات امروز نزدیک کند. برای کسانی که به‌دنبال خواندن شعرهایی با تصاویر نو و زبان متفاوت هستند، این کتاب می‌تواند فرصتی برای آشنایی با رویکردهای تازه در غزل معاصر باشد.

خواندن کتاب واژه های بی مرهم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، دوستداران غزل و کسانی که به دنبال خواندن زبان و تصویرسازی نو در شعر هستند، می‌توانند از این مجموعه بهره ببرند. همچنین برای کسانی که دغدغه‌های عاشقانه و عاطفی دارند یا به‌دنبال خواندن شعرهایی با مضامین انسانی و اجتماعی‌اند، این کتاب پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب واژه های بی مرهم

«گرچه در پیش تو این عشق، خوشایند نبو دلحظه‌ای پیش دلم، قلب و دلت بند نبود چه توان کرد که نازک دلکت ای زیبا با همه‌ی نازکی‌اش، از همه خرسند نبود گفته بودند حسودان، که بدک بی‌ شک توبه‌ خدا عشق دلم، آنچه که گفتند نبود راه برگشت، به قلب و دل من آسان است گرچه در عمق دلم مهر تو هرچند نبود عاشقی کرده‌ام که عشق، نگو می‌دانی هیچ عشقی به خدا، با تو همانند نبود دست در دست رقیبان منی، می‌خندی یار شیرین دلم، موقع لبخند نبود.»