کتاب قصه اسب

کتاب الکترونیکی قصه اسب نوشتۀ عبدالتواب یوسف و ترجمۀ آذر رضایی است و انتشارات امیرکبیر آن را منتشر کرده است. کتاب قصه اسب، اوّلین جلد از مجموعۀ «زندگانی پیامبر در بیست قصه» است که برای مخاطبان کودک و نوجوان به نگارش درآمده است.

درباره کتاب قصه اسب

یافتن بهترین کتاب کودک یکی از مشغله‌های ذهنی والدین محسوب می‌شود؛ چرا که کودکان با کمک کتاب‌های کودکانه می‌توانند به درک و رشد بهتری برسند. زمانی که صبحت از خرید کتاب کودک می‌شود منظور فقط کتاب داستان کودک یا کتاب قصه‌های کودکانه نیست، بلکه این مجموعه کتاب شعر کودک، کتاب علمی کودک و...را هم در برمی‌گیرد که بسیار مهم هستند.

قبل از هر اقدامی باید بدانید برای چه کسانی می‌خواهید کتاب بخرید و بر اساس گروه سنی او اقدام کنید. به‌عنوان‌مثال اگر برای کودکی ۱۰ساله دنبال کتاب هستید، با جست‌وجوی بهترین کتاب برای کودکانه ۱۰ساله می‌توانید مشکل خود را حل کنید؛ اما فراموش نکنید گروه سنی کتاب‌های کودک بسیار مهم است. در مجموع، کتاب کودک با تصویر بسیار مورد استقبال قرار می‌گیرد؛ چرا که رنگ‌ها کودکان را به خود جذب می‌کنند. در ادامه با این تقسیم‌بندی گروه سنی کودکان آشنا می‌شوید:

گروه الف: سال‌های قبل از دبستان

گروه ب: کلاس‌های اول، دوم و سوم دبستان

گروه ج: کلاس‌های چهارم، پنجم و ششم دبستان

در کتاب قصه اسب می‌خوانیم که «سراقه»، یکی از بهترین سوارکاران دنیای عرب به قصد پیدا کردن حضرت محمّد(ص) و دریافت جایزۀ بزرگ، به همراه اسبش راهی بیابان می‌شود. سراقه پس از تلاش فراوان برای دستگیری پیامبر و یارانش، در گودالی پر از شن می‌افتد، اما رسول خدا او و اسبش را نجات می‌دهد. سراقه دست از طمع برنمی‌دارد و دوباره با اسبش به تاخت برای دستگیری پیامبر خدا می‌تازد، اما این‌بار پای اسبش درد می‌گیرد و باعث می‌شود سراقه زمین بخورد و تیر در پایش برود. پیامبر دوباره به یاری‌ سراقه می‌رود و سراقه پشیمان از کارش به مکّه باز می‌گردد.

خواندن کتاب قصه اسب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای گروه سنی ب و ج مناسب است.

بخشی از کتاب قصه اسب

«خیلی‌ها راه افتاده بودند تا محمد را دستگیر کنند و به مکه بازگردانند، اما شانس صاحب من بیشتر بود. دشمنان پیامبر امیدوار بودند که او به کمک من بتواند با سرعت بتازد و خودش را به پیامبر برساند.

سراقه سوار من شد، با سرعت زیاد مرا پیش راند. آن قدر با شتاب می‌رفتیم که هیچ سوارکاری به گرد ما هم نمی‌رسید. بالاخره در بیابان‌های مسیر مکه به مدینه، به پیامبر و همراهانش رسیدیم...»