کتاب سرت توی زندگی خودت باشه!

کتاب الکترونیکی سرت توی زندگی خودت باشه! نوشتۀ نازنین اصلانی است و انتشارات مهراب آن را منتشر کرده است. کتاب سرت توی زندگی خودت باشه! به بررسی چند عادت مخرب در زندگی انسان‌ها پرداخته است.

درباره کتاب سرت توی زندگی خودت باشه!

همه ما عادت‌هایی داریم. بعضی‌شان خوب هستند و بعضی دیگر بد. عادت‌های خوب ما به سود ما هستند و به زندگی‌مان شادی و قدرت می‌بخشند، درحالی‌که عاداتِ بَدِمان کاری نمی‌کنند جز سلب آرامش و شادی‌ و موفقیت از زندگی‌مان. عادت، کاری است که انجامش می‌دهیم بی‌آنکه حتی درباره‌اش فکر کنیم. عادت، شیوهٔ معمول رفتار و یا الگوی رفتاری ماست که به‌واسطه تکرار آن را فراگرفته‌ایم. جایی خواندم که چیزی قریب به ۴۰ درصد از تمام کارهایی که می‌کنیم، از سر عادت انجام می‌شود. عادت‌های خوب را می‌توان پرورش داد و هر عادت بدی را می‌توان به‌وسیله تکرار ترک کرد. کارشناسان می‌گویند که عادت را می‌توان ظرف مدت ۳۰ روز خلق و یا ترک کرد. در ابتدا شاید سخت باشد، اما صبر و پشتکار در نهایت باعث موفقیت شما خواهد شد. یکی از دلایلی که به سراغ پرورش عادت‌هایی که به آن‌ها تمایل داریم نمی‌رویم این است که در فرهنگی زندگی می‌کنیم که در آن لذت لحظه‌ای اولویت دارد. ما همه چیز را الآن می‌خواهیم و متوجه این موضوع نیستیم که بسیاری از چیزهای خوبی که می‌خواهیم و نیاز داریم، صرفاً به این خاطر که آن‌ها را می‌خواهیم، به دست نمی‌آیند. عادت‌های خوب نصیب آن‌هایی می‌شوند که سرسخت‌اند و دست از تلاش نمی‌کشند. هدف کتاب سرت توی زندگی خودت باشه! ترک عادات بدی است که آرامش زندگی را بر هم می‌زنند. عاداتی همچون غیبت، دهن‌بینی و ...

خواندن کتاب سرت توی زندگی خودت باشه! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به مباحث اخلاقی مناسب است.

بخشی از کتاب سرت توی زندگی خودت باشه!

«خیلی اوقات ما آدم‌ها یاد گرفتیم پشت سر هم‌دیگر، در غیاب یکدیگر، از هم حرف بزنیم. یاد گرفتیم دو رو باشیم، به هم دیگر خیانت کنیم و اسم رفتار خودمان را بگذاریم شخصیت، بگذاریم زندگی عادی، انسان عادی، حرف‌های عادی، اما هیچوقت نفهمیدیم که چه تعداد از آدم‌ها به خاطر حرف‌ها و کارهای ما، به خاطر قضاوت‌ها و دخالت‌های ما دل‌هایشان شکسته، قلب‌هایشان خونی و چشم‌هایشان اشکی شد! هیچوقت نفهمیدیم که با این رفتارهای به ظاهر عادی، به چند تن انسان می‌توانیم آسیب وارد کنیم؟!...»