کتاب ۱۰ روش‌ برای‌ شکوفا شدن‌ قلب‌ شما

کتاب ۱۰ روش‌ برای‌ شکوفا شدن‌ قلب‌ شما نوشتهٔ استافورد ویتیکار و ترجمهٔ عفت حیدری و سیدحسین ترابی است. انتشارات طلایه این کتاب را منتشر کرده است؛ کتاب حاوی مباحثی پیرامون سکوت‌، توجه، راه‌ شنیدن‌ با قلب، مراقبه، عشق، هماهنگی‌ با آفرینش، رؤیا، راهی‌ برای‌ ارزیابی، دعا و خلاقیت.

درباره کتاب ۱۰ روش‌ برای‌ شکوفا شدن‌ قلب‌ شما

استافورد ویتیکار در کتاب ۱۰ روش‌ برای‌ شکوفا شدن‌ قلب‌ شما دروازه‌های ورود به یک زندگی پاک را آموزش داده است. نویسنده بیان کرده است که مهم‌نیست که شما چه کسی هستید، چند سالتان است، مذهبی هستید یا نه و اهمیتی ندارد که شما حتی نام خدا را در ذهن خود زمزمه نکرده‌اید. زندگی‌ شما که تابه‌حال در بی‌اعتقادی سپری شده، در برابر اقیانوس روحتان قطره‌ای ناچیز به‌شمار می‌رود. او به خواننده توصیح کرده است که از ضعف ذهن و جسمش نترسد و آگاه باشد که فقر و ثروت اهمیتی ندارند؛ چراکه هستهٔ مهم زندگی را باید در جای دیگری جست‌وجو کرد.

خواندن کتاب ۱۰ روش‌ برای‌ شکوفا شدن‌ قلب‌ شما را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران آثار موفقیت و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ۱۰ روش‌ برای‌ شکوفا شدن‌ قلب‌ شما

«وقتی مردم دعا می‌خوانند، فکر می‌کنند مهم است که خدا گفتار آنان را بشنود و بنابراین‌خیلی به شکل و محتوای دعایشان اهمیت می‌دهند. اما کار دعا این است که تمایل فطری شما برای ورود به قلمروی الهی را برانگیزاند. اخیراً زن جوانی که مادر سه بچه کوچولوی قبل از سن مدرسه بود به من گفت سالها از ته قلب دعا کرده بود؛ اما همیشه احساس می‌کرد در درونش خلئی وجود دارد و دلش می‌خواست این خلأ را پر کند. البته در دوران حاملگی، با دعا خواندن احساس می‌کرد بهتر شده است اما هیچ‌وقت خلأ درونش کاملاً پر نمی‌شد. او شرح داد که یک روز در زندگیش فقط برای رضای خدا دعا کرد و روحیه‌اش عوض شد.

یک دفعه احساس کردم که خلأ درونم پرشده و چیزی برایم رخ داده است. از خوشحالی در پوستم نمی‌گنجیدم. به خاطر وجود بچه‌هایم و همراهانی که در زندگیم بودند خوشحال بودم. انگار خدا با من بود. حدس می‌زنم روحم اغناء و ارضاء شده است.

پس نقش دعا بیدار کردن روح و بیان واقعیت الهی است. Soren Kierkegaard (۱۸۱۳- ۱۸۵۵) فیلسوفی بود که اصولاً در حیطهٔ معنویت کار می‌کرد. او می‌نویسد: «حقیقت دعا این نیست که خدا دعا را اجابت کند؛ بلکه وقتی فرد به دعاکردن ادامه می‌دهد نهایتاً متوجه خدا می‌شود.»

وقتی با تمام وجودتان در پیشگاه خدا دعا می‌کنید، شما منیّت خود را مثل پیراهنی پاره به دور می‌اندازید. در دعا، شما بعد خودپرست خویش را نابود می‌کنید. شما به دنبال آن خود گمشده هستید. به دنبال قلب خود که نیمی زمینی و نیمی الهی است، می‌گردید. شما فقط به دنبال خدا و رضای او هستید. حضرت محمد (ص) پیامبر اسلام به ما سفارش می‌کند که خدا را طوری بپرستیم که انگار او را می‌بینیم و اگر ما نمی‌توانیم او را ببینیم او ناظر و شاهد کارهای ماست. بنابراین هر وقت به درگاه خدا دعا می‌کنید، خدا حی و حاضر است؛ صرف نظر از اینکه شما چه تجربیاتی داشته‌اید.

دعا و نیایش ما صمیمانه‌ترین افکار ما را به خود آگاه ما می‌آورد و تمایلات قلبی ما نسبت به خدا را نشان می‌دهد. وقتی از خدا می‌خواهیم ما را به صراط مستقیم هدایت کند، صراط مستقیم همان صراطی است که به تکامل روح ما، ذهن و جسم ما در تمام جنبه‌ها می‌انجامد. اگر به این منظور دعا کنیم،‌ خداوند در جواب می‌گوید:‌ بندهٔ من، خواسته‌ات اجابت خواهد شد. این کاملترین پاسخ است؛ زیرا که پیام نهایی امید، بخشش و عشق می‌باشد. به همین دلیل است که در طول تاریخ واعصار، حکیمان، شخصیتهای مذهبی و زنان و مردان از تمام نقاط جهان دعا را مرکز زندگی خود قرار داده‌اند. دعاهای ما زندگی ما را با تجارب معنوی اجدادمان پرخواهد کرد و به استقبال نسلهای آیندهٔ ما خواهد رفت.»