کتاب کرامات کریمه در آیینه اسناد

کتاب «کرامات کریمه در آیینه اسناد» نوشتۀ محمدباقر مشکاتی است و انتشارات زائر آستانه مقدسه آن را منتشر کرده است. موضوع این کتاب شرح کرامات حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها است. 

درباره کتاب کرامات کریمه در آیینه اسناد

حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها، بانوی بافضیلت خاندان عصمت و طهارت و دارای عالی‌ترین فضائل و مناقب انسانی است. ایشان از امامزادگان واجب‌التعظیمی است که زیارت‌نامهٔ معتبر دارد. حضرت فاطمه معصومه بانویی است که به‌خاطر کمال عبودیت و عرفان و همچنین دستیابی به مقامات عالی معنوی، به مرحلۀ کرامت رسید و می‌تواند کارهای معجزه‌آسا و خارق‌العاده انجام دهد؛ شفای بیماران لاعلاج، بينايی بخشی به كور مادرزاد، شفای مريض سرطانی، شفای فلج مادرزاد و هزاران كرامت و رفع حوائج مادی و معنوی. این مقام تنها به زمان حیاتش اختصاص ندارد و بعد از وفاتش نیز در طول تاریخ جاری بوده است.

 ازآنجاکه مقولۀ کرامات در باورمندی و بالارفتن میزان معرف زائران و شیفتگان حضرت معصومه (س) نسبت به آن حضرت، خاندانش و دین اسلام تأثیر زیادی دارد، کتاب‌ها و مقالات زیادی دربارۀ کرامت حضرت فاطمۀ معصومه نوشته و منتشر شده است. محمدباقر مشکاتی بین اسنادی که در مرکز اسناد آستان قدس فاطمی وجود دارد، اسنادی مربوط به کرامات کریمۀ اهل‌بیت (ع) یافت و تلاش کرد به دلیل اهمیت و جذابیت زیادی که این موضوع برای عموم مردم دارد آن‌ها را در کتاب کرامات کریمه در آیینۀ اسناد گردآوری کند. 

خواندن کتاب کرامات کریمه در آیینه اسناد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران کتاب‌های دینی، مذهبی و همچنین علاقه‌مندان به تاریخ اسلام پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کرامات کریمه در آیینه اسناد

«یکی از اقسام ولایت، ولایت تکوینی است. ولایت تکوینی به این معناست که کسی توانایی تصرف در جهان‌آفرینش را داشته باشد. حضرت عیسی (ع) دارای این مقام بود؛ یعنی می‌توانست در جهان خلقت تصرف نماید. آن حضرت به اذن خداوند با دمیدن به مجسمه گلی پرنده آن را زنده کرد و به پرواز درآورد. نیز به کور مادرزاد، بینایی بخشید و بیماری بی‌درمان را درمان نمود و مردگان را زنده کرد. این قدرت ملکوتی حضرت عیسی (ع) به سبب آن بود که عبد کامل خدا و از اولیا و پیامبران الهی بود.

انسان می‌تواند در پرتو بندگی خالص، به چنان مقاماتی برسد که مظهر صفات جمال و جلال خدا گردد؛ چنان‌که امام صادق (ع) فرمود: «العبودیه جوهره، کنههاالربوبیه؛ عبودیت و بندگی گوهری است که ربوبیت در درون آن نهفته است». عبودیت انسان را به‌قدری به خداوند نزدیک می‌کند که مظهر صفات خداوند می‌شود و به اذن پروردگار می‌تواند در جهان تکوین تصرف نماید، کارهای معجزه‌آسا کند و کرامت و امور خارق‌العاده از او سر زند.»