کتاب تختی، از گود زورخانه تا سکوی قهرمانی کشتی جهان

کتاب الکترونیکی تختی، از گود زورخانه تا سکوی قهرمانی کشتی جهان نوشتۀ علی رحمانی (تیرداد) است و انتشارات زهره علوی آن را منتشر کرده است. کتاب تختی، از گود زورخانه تا سکوی قهرمانی کشتی جهان یک اثر پژوهشی با مطالعهٔ میدانی دربارهٔ  یکی از مردمی‌ترین چهره‌های تاریخ ورزش ایران غلامرضا تختی است. نویسنده برای تدوین این کتاب روایت برخی از پیش‌کسوتان و مربیان کشتی و مصاحبهٔ آنان را آورده است.

درباره کتاب تختی، از گود زورخانه تا سکوی قهرمانی کشتی جهان

کشتی یکی از قدیمی‌ترین ورزش‌ها و احتمالاً در دوران ماقبل تاریخ با تغییر شکل و جایگزین‌کردن مرگ یا صدمات شدید با یک پیروزی نمادین ایجاد شده است. شواهد بسیاری از حضور کشتی در تمامی تمدن‌های آغازین بشری وجود دارد. البته اولین‌بار در یونان باستان به یک ورزش واقعی تبدیل و در سال ۷۰۴ پ.م وارد المپیک شد. در المپیک باستان، قهرمان کشتی پس از قهرمان پرتاب دیسک مهم‌ترین پهلوان یونان به‌شمار می‌رفت. کشتی در ایران از قدیمی‌ترین ورزش‌ها بوده که در دوران صفویه و زندیه رونق زیادی یافته بود. نام کشتی از کمربندی به نام کُستی گرفته شده که پارسیان و زرتشتیان هنگام غروب آفتاب به کمر خود می‌بستند و در برابر کانون آتش به دعا‌خواندن می‌پرداختند. امروزه مقررات و قوانین بین‌المللی کشتی عوض شده است؛ به‌طوری که دیگر اجازه نمی‌دهند کشتی ایرانی با فنونی مانند سگک، کنده‌کشی و دست در شکن به علاقه‌مندان کشتی در جهان نشان داده شود. بنابراین کشتی، تعریف سنتی خود بر‌اساس پهلوانی را از دست داده و به ورزشی نمایشی تبدیل شده تا با جلب رضایت تماشاگران در المپیک باقی بماند.

جلد اول این مجموعه تحت عنوان تختی یک بار برای همیشه به شرح زندگی و کشتی‌های جهان‌پهلوان تختی پرداخته است. در این جلد از این مجموعه با عنوان تختی، از گود زورخانه تا سکوی قهرمانی کشتی جهان، هم‌دوره‌ای‌ها و حریفان خارجی تختی و همچنین مقاله‌هایی که در مورد او نوشته‌اند معرفی می‌شوند. مقررات بین‌المللی کشتی آزاد نیز در این کتاب آورده شده است.

خواندن کتاب تختی، از گود زورخانه تا سکوی قهرمانی کشتی جهان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به زندگی حرفه‌ای و منش غلامرضا تختی و کشتی پهلوانی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب تختی، از گود زورخانه تا سکوی قهرمانی کشتی جهان

«ما اولین تشک کشتی در ایران را با آقای محمودپور پهن کردیم. آن وقت‌ها کشتی آزاد نداشتیم، اما ترک‌ها حتی فرنگی‌اش را هم داشتند. قرار بود کشتی‌گیران دو کشور در هشت وزن مبارزه کنند. در سیرک تهران – که روبروی بانک ملی در خیابان فردوسی بود – تشکی را که خودمان اینحا ساخته بودیم، پهن کرده و مبارزه را آغاز نمودیم. بانی این دعوت، سرتیپ دفتری بود که هم رئیس سازمان تربیت بدنی شد و هم رئیس فدراسیون کشتی. سرهنگ معروفخانی را هم به عنوان دبیر فدراسیون کشتی تعیین کردند. تاریخ تأسیس رسمی فدراسیون کشتی کشور از همان وقت آغاز شد. اما از جریان مسابقه بگویم گه برای ما بسیار غم‌انگیز و دردناک بود. ولی همان درد و سوز دل و ناراحتی که از این پیکار دوستانه برجا ماند، باعث شد که ما کشتی زورخانه‌ای را رها کرده و روی تشک بیاییم و هماهنگ با دنیا حرکت کنیم...»