کتاب کودن

کتاب کودن نوشتهٔ علی ولایی است. انتشارات متخصصان این کتاب را منتشر کرده است.

درباره انتشارات متخصصان

انتشارات متخصصان با توجه به تخصص چندین ساله در صنعت چاپ و نشر کتاب و داشتن شناخت کامل و جامع از بازار، اقدام به چاپ بالغ بر ۵۰۰۰۰۰ جلد کتاب در رشته‌های ادبی شامل شعر و داستان و رمان، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و رشته‌های مهندسی کرده است. آغاز کار انتشارات متخصصان به سال های ۸۵-۸۶ برمی‌گردد و در طول این سال‌ها به واسطهٔ تجربه و شناخت پذیرای چاپ کتاب بیش از ۲۰۰۰ نویسنده بوده است.

خواندن کتاب کودن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان ایرانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کودن

«اطراف همه‌ی ما دیده می‌شود، هر روز با آنان در تماس و آمدوشد هستیم، زندگی هرکسی جدا از دیگری و مشکلات خاص و شخصی خودش را دارد، اما وابسته به آنان است. هیچ خوب و بدی را نمی‌توان در میان آنان تشخیص داد و حدس زد، تنها می‌توان آنان را دید و از آن‌ها گذشت. این گذشتن بسیار ساده و بی‌دلیل است و از یک‌چیز نشأت گرفته، ساده دیدن...

نگاه من به اطرافم شبیه به تماشای تو نیست و نزدیکی من به آنان هیچ‌گاه همچون تو نیست.

تمام آن‌ها برای خودشان می‌جنگند و از حقوق و مرزهایی ساختگی و بیهوده که در ذهن‌های کوچک و مریضشان ساخته‌اند دفاع می‌کنند و هرکسی که روی خطوط حساسشان حرکت کند تحریک می‌شوند و از کوره در می‌روند، بعد رفتارهایی عجیب و غیرمعقول نشان داده و هرچه کثافت در درونشان خفته است را بیدار می‌کنند.

این حرکات و صداهایی که تولید می‌کنند هدفی جز انعکاس انرژی منفی به جهان را ندارد و اگر اندکی ضعف و پستی‌شان را درک کنی هیچ تأثیری روی تو نخواهند داشت.

اثر آن‌چنانی‌ای روی تو ندارند مگر اینکه تو نیز شبیه خودشان باشی و از حرکات و صداهایشان تأثیر بگیری.

یکی از مفیدترین راه‌ها برای اینکه از اثرشان دور بمانی ترک‌کردن آنان و گذشتن از آن‌هاست و ما به روش‌های مختلفی می‌توانیم از این موجودات بگذریم؛ یکی نگاه‌های ساده و بیهوده به افراد و گذشتن از آنان و دیگری توجه‌کردن به افراد و پی‌بردن به بیهوده‌بودنشان سپس گذشتن از آنان...

حرکاتشان به یکدیگر شبیه نیست، اعمالشان به یکدیگر شبیه نیست، اما این را یک ویژگی نمی‌دانند، هرکسی دوست دارد تمام اطرافیان او به خودش شبیه باشند و از قانون‌ها و مرزهای خودش پیروی کند. هرکدام آنان می‌خواهد رهبر و برتر از دیگری باشد و گوش‌های خودش کر و تمام اطرافیانش شنوا باشند.

این ناشنوا بودن برای درک و یادگیری و رابطه بهتر منجر به جدایی و دورافتادگی همه می‌شود، حتی این نادانی و فقر شعور می‌تواند برای یک شخص تبدیل به یک ‌چیز ازدست‌رفته شود، یک خاطره، خاطره‌ای ازدست‌رفته و بربادرفته که هرگز برنمی‌گردد و هرچه بیشتر نگران آن باشی بیشتر به بی‌شعوری و نادانی‌ات پی می‌بری. زیرا آبی که ریخته دیگر جمع نخواهد شد... و آگاه‌شدن به پست‌بودنت برای تو بسیار گران‌بهاست؛ شاید همان جهنمی باشد که از آن یاد می‌کنیم.

ذهن دیوارهای زیادی اطراف احساسات حساس و دوست‌داشتنی‌اش می‌کشد و حق ورود هیچ‌چیز را نمی‌دهد. هیچ‌چیزی... نه خوب، نه بد.

پس فکر همیشه تنها و ساکن و ثابت خواهد ماند، برای حفاظت از انتخاب‌هایی که انجام داده. به خیال خودشان نشنیدن و توجه‌نکردن به صداها و نگاه‌ها برایشان سودمند ‌است و می‌تواند از آنان محافظت کند، اما همین هسته ذهن اگر درون خودش بسوزد و آشفته شود دیوارهای ساختگی اجازه ورود هیچ کمکی از خارج را نمی‌دهند پس مدام می‌سوزد و کم‌کم به ویرانه‌ای تبدیل می‌شود، ویرانه‌ای سوخته و تنها که از تمام دنیا طرد شده حاصل این سوختن و تنهاشدن چیزی جز کینه و دیوانگی نیست...

نمی‌دانم این موجودات را به چه چیزی تشبیه کنم و چگونه کودنی آنان را شرح دهم، اما بهترین تعریف برای آنان چیزی جز حرف‌های ناپسند و زشت نیست».