کتاب شهلای ایلم به زلف تو سوگند

کتاب شهلای ایلم به زلف تو سوگند نوشتهٔ فرشاد دارفرین است و انتشارات خط آخر آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب شهلای ایلم به زلف تو سوگند

فرشاد دارفرین دربارهٔ نوشتن کتابش چنین می‌گوید: «به رسم احترام به تنها محبوب خویش «شهلای وجودم» بعد از احترام به ذات اقدس الهی و یاد قرآن، این کتاب، داستان و خصوصیات بندۀ حقیر را به تفسیر کشیده است که هیچگاه نتوانستم نه در فریادها و نه در سکوت، نه در خواب و نه در بیداری، نه در رؤیا و خیال و نه در حقیقت با کویر او را با گذر زمان بیابم و هرچه از زمان گذشت، فرسوده‌تر از آن سنی شدم که هنوز به آن نرسیدم. در جوانی باختم قانون روزگار را و امید به بازگشت ندارم. احساس می‌کنم در اقیانوسی دست و پا می‌زنم و هیچ جهتی برایم معلوم نیست، گمان می‌کنم که گم کرده‌ام خود را در بی‌کرانۀ زندگی و دیدم صحنه‌هایی که مادرانی از زاگرس بعد از مرگ فرزند دختر و یا پسر سیمای معصوم و زجر کشیدۀ خود را زخم کردند و یا جگر سوختۀ آنها هیچگاه ترمیم نیافت و هنوز با گذر زمان می‌بینم که آنها چقدر در مراسمات دیگر، شروه‌های جانسوز که هر دلسوخته‌ای از آن بیدار است را می‌گویند تا شاید تسکین قلب رئوف آنها و ما شود. چه شب‌هایی که بر بالین جگرگوشۀ فرزندان خود اشک می‌ریختند، ذوب می‌شدند و نفیر آنها تا آسمان‌ها می‌رفت. کم پیش می‌آید که در زندگی سر آرامش و آسایش بر بستر بگذارند و آرامش و شادی در قاموس زندگی آنها بی‌معنا شد. این کتاب شرح حال غم‌زده‌هایی است که همچون من سوختند و باختند و نتوانستند مکتوبۀ اشک‌هایشان را بر سر کاغذ بیاورند و شاید هم این گونه که من می‌گویم نبوده است و تنها قلم باشد که نتواند این حجم از دلتنگی‌ها و غم‌ها و اشک‌ها را با جوهر سیاهش بنویسد. به رسم دلتنگی از دنیایی که برای ما قصه‌های تلخی ساخت و هیچگاه نمی‌شود رازهایت را به او گفت که سراپا یأس و تلخی و زجر و شکست و زخم و آه و افسوس و آشفتگی و پریشان احوال کام تو را تلخ و به بیراهه‌ها می‌برد. راز بقای من تنها شهلای محبوبم بود که زود از من گرفتی. نمی‌بخشم روز روزگارت را به حرمت پدر و مادر و برادرانم که زنده‌هایی هستند که هر روز می‌میرند بی‌آنکه بدانی، بی‌آنکه بدانی امیدی به بازگشت نیست! نفرین می‌کنم روز روزگارت را به امید آنکه جانم قربانی بعد از مرگ او شود تا آسوده از خیال‌بافی‌های تلخ و زخم‌هایی که هر شب مرا درد و زجر می‌دهند و آسوده و خوشحال بر بستر گورستانی بخوابم ابدی که خواهرم در آنجاست. شاید بتوانم در هنگام دلتنگی گورستان را تماشا کنم... .»

خواندن کتاب شهلای ایلم به زلف تو سوگند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان‌های ایرانی و خاطره پیشنهاد می‌کنیم.