کتاب غرور

کتاب غرور نوشتهٔ مایکل اریک دایسون و ترجمهٔ مهین خالصی است. گروه انتشاراتی ققنوس این کتاب را منتشر کرده است. کتاب حاضر یکی از جلدهای مجموعهٔ «هفت گناه کبیره» است.

درباره کتاب غرور

کتاب غرور از مجموعهٔ «هفت گناه کبیره» و نوشتهٔ مایکل اریک دایسون است. مجموعهٔ هفت گناه کبیره به همت کتابخانهٔ عمومی نیویورک و انتشارات دانشگاه آکسفورد انتشار یافته است. مؤلفان این مجموعه تلاش کرده‌اند تا در قالب کتاب‌های مجزا و از چشم‌انداز جهان امروز، به‌ویژه سنت فرهنگی غرب، به هر یک از این گناهان در گذشته و امروز و به‌ویژه در سنت مسیحی بپردازند. مایکل اریک دایسون در کتاب «غرور» از طریق یافته‌‌های پیشین و معاصر به کشف تأثیر چالش‌‌هایی ادراکی و عملی‌‌ پرداخته که گناه کبیرهٔ غرور بر معنویت، اخلاق و زندگی روزمرۀ ما می‌‌گذارد.

مفهوم هفت گناه کبیره در کتاب مقدس نیامده، اما در منابع مختلف آمده است که فهرست‌های اولیهٔ گناه و سرپیچی را در قرن چهارم «اواگریوس پونتوسی» و پس‌از او «جان از کاسیوس» دسته‌بندی کرده بودند. اسقف اعظم گرگوری در قرن ششم فهرست این هفت گناه کبیرهٔ سنتی را گرد آورد. این گناهان بر اساس میزان شدت و تأثیرات مخربی که در روح و روان می‌گذاشتند درجه‌بندی شدند و حکم چنان بود که ریشهٔ تمام گناهان دیگر هستند. با توجه به این‌که برخی گناهان دربرگیرندهٔ گناهان دیگر هستند و بر اساس منابع دینی واژگان مشابهی برای ارجاع به یک مفهوم مشترک به کار برده می‌شود، این فهرست گناهان کبیره به ترتیبی که امروز می‌شناسیم رتبه‌بندی شدند: تکبر، طمع، بی‌بندوباری، حسد، شکم‌بارگی، غضب و تن‌پروری. متکلمین مسیحی به منظور مقابله‌به‌مثل با این نافرمانی‌ها فهرست فضایل خدایی کاردینال را نیز دسته‌بندی کرده‌اند: پروا، اعتدال، عدالت، شکیبایی، و همچنین فضایل دینی: ایمان، امید و احسان. این گناهان الهام‌بخش نویسندگان قرون وسطی و دوران رنسانس از قبیل چاسر، دانته و اسپنسر بودند که با خلق شخصیت‌های داستانی خاطره‌انگیز و غنی به این گناهان جان بخشیدند. نگاره‌هایی ترسیم شدند که رنگ‌ها، حیوانات و مجازات‌های مربوط به گناهکاران را در جهنم به تصویر می‌کشیدند. این فهرست پرآوازه در خلال اعصار تاریخ در آثار دینی، فلسفی، روان‌شناسی، سیاسی، نقد اجتماعی، فرهنگ عامه، هنر و ادبیات خودنمایی کرده است. خواه گناهان کبیره در نظر شما نشان‌دهندهٔ عمومی‌ترین ضعف‌های اخلاقی بشر خواه نقطه‌ضعف‌های جدی‌تر روحی باشند، این گناهان تخیلات را به جنبش وامی‌دارند و این پرسش اجتناب‌ناپذیر را فراروی ما قرار می‌دهند: گناه کبیرهٔ شما چیست؟ شیفتگی کنونی ما به این گناهان باستانی، به پا خاستن علیه آن‌ها یا تجلیل از آن‌ها نشان‌دهندهٔ تمایل روزافزون ما به تعریف طبیعت بشر با در نظر گرفتن انگیزه‌های الهی ماست.

خواندن کتاب غرور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعهٔ سنت‌های مسیحیت پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب غرور

«مردم این مملکت بارها و بارها جهان را در قالب پیش از یازده سپتامبر و بعد از یازده سپتامبر توصیف می‌کنند. بله، در حال حاضر این روز مهم است، ولی تاریخ معلوم می‌کند که آیا این رویداد به نقطه‌ضعفی غایی تبدیل خواهد شد یا نه. از نظر من زمان و گاهشماری را می‌توان به شمار نامحدودی از رویدادها تقسیم کرد: پیش از چهارم آوریل ۱۹۶۸ (ترور مارتین لوتر کینگ) و پس از چهارم آوریل ۱۹۶۸، پیش از تابستان ۱۹۶۳ و پس از تابستان ۱۹۶۳، (بمباران دختربچه‌ها در کلیسای بیرمنگام)، پیش و پس از تابستان سال ۱۹۵۵ (قتل اِمِت تیل). هر یک از این رویدادها باعث شد حس امنیت در من بیش از پیش از بین برود و احساس کنم کمتر قادرم، در هر تصوری از خودم، ادعای آمریکایی بودن کنم. اما حالا دارم می‌فهمم که یازده سپتامبر خط تمایزگذاری است که اگر روزی بخواهم ادعا کنم شهروندی «واقعی» هستم باید از آن سود جویم. تمامی تصورات دیگر دربارهٔ این‌که چه چیزی مهم است یا مهم نیست تابع این شاخص جدید می‌شوند که در همهٔ روزنامه‌ها، همهٔ برنامه‌های رادیو و تلویزیون، و همهٔ رسانه‌های گروهی معروف بارها به آن پرداخته شود. 

لادسون‌بیلینگز همچنین گوشزد می‌کند این ادعا که آمریکا پس از حملات تروریستی یازده سپتامبر دیگر هیچ‌وقت آن آمریکای سابق نخواهد شد، نادیده می‌گیرد که ما چگونه مسائل سیاسی را مطابق معمول به نحوی تراژیک رفع رجوع می‌کنیم. ملت بی‌درنگ شعارِ «آمریکایی‌های خاورمیانه/عرب‌تبار باید تحت نظارت دقیق قرار گیرند و آزادی‌شان محدود شود» را اختیار کرد، و «از تعدادی از طرح‌های پیشنهادی استقبال کرد که محدود کردن آزادی‌های مدنی را نشانه گرفته بودند ــ دادگاه‌های نظامی به جای دادگاه‌های غیرنظامی، محدود کردن دسترسی به روزنامه‌های وابسته به ریاست‌جمهوری، و تحمیل وفاداری ملی». لادسون اشاره می‌کند که این تلاش‌ها «نشان‌دهندهٔ این نیستند که ما چقدر متفاوتیم، بلکه نشان می‌دهند که ما چقدر راحت به الگوهای رفتاری قدیمی و گفتمان قدیمی‌ای متوسل می‌شویم که تقریباً همیشه به نتایج بدی منجر می‌شوند. همین نوع واکنش‌ها پس از واقعهٔ پرل هاربر هم به وجود آمدند». همان‌طور که لادسون توضیح می‌دهد، حملات یازده سپتامبر، با محدود کردن دامنهٔ گزینه‌های روی میز، فقط دشواری بحث دربارهٔ عناصر تشکیل‌دهندهٔ هویت اصیل آمریکایی را افزایش داده است.»