کتاب ۱۰۰ پرسش و پاسخ درباره آسیب های ورزشی شما

کتاب ۱۰۰ پرسش و پاسخ درباره آسیب ‌های ورزشی شما نوشتۀ توماس هاوارد، گری دبلیو کی هو، جاش لوییس و ترجمۀ پویان ثابت، مسعود حاجیانی و محمود توکلیان فرد است. این کتاب را انتشارات حتمی منتشر کرده است.

درباره کتاب ۱۰۰ پرسش و پاسخ درباره آسیب‌ های ورزشی شما

کتاب ۱۰۰ پرسش و پاسخ درباره آسیب‌ های ورزشی شما مطالعهٔ علمی آسیب‌ها، بیماری‌ها و اختلالات در گسترهٔ دانش تربیت‌بدنی است؛ زیرا ورزش با آسیب عجین است. در هر ورزشی به‌ویژه در ورزش‌های گروهی باید انتظار آسیب‌ها، جراحت‌ها و خطرات احتمالی آن را داشته باشید.

بدون تردید بهترین روش مقابله با آسیب، پیشگیری از بروز آن است. توماس هاوارد، گری دبلیو کی هو و جاش لوئیس در کتاب ۱۰۰ پرسش و پاسخ درباره آسیب ‌های ورزشی شما این نکته را مطرح می‌کنند که باید تلاش کرد با فعالیت‌های منظم بدنی، تغذیۀ درست و اجتناب از موارد استرس‌زا در طی زندگی، تن و روان را نیرومند و قوی نگه داشت. قوی‌بودن و آمادگی روانی بالا باعث تداوم زندگی همراه با سلامتی می‌شود. طبق گفتۀ داروین تنها قوی‌ترین‌ها می‌توانند به بقا ادامه دهند.

خواندن کتاب ۱۰۰ پرسش و پاسخ درباره آسیب‌ های ورزشی شما را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای ورزشکاران و کسانی که مشاغل مرتبط با ورزش دارند، کتابی کاربردی است.

بخشی از کتاب ۱۰۰ پرسش و پاسخ درباره آسیب ‌های ورزشی شما

«وقتی یک مشکل پزشکی وجود دارد پیش از بررسی برنامۀ ورزشی باید با پزشک خود مشورت کنید و از او نظر بخواهید در این موارد یک سری آزمایش‌ها پیش از ورزش شامل ارزیابی‌های نوین آزمایشگاهی، الکترودیوگرام و حتی آزمون‌هایی دربارهٔ فشار روانی (استرس) نیز می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد. اگر می‌خواهید دربارهٔ عوامل عمدهٔ خطرزای قلبی - عروقی اطمینان حاصل کنید باید ارزیابی‌های پیش از ورزش به‌ویژه آزمون‌های مربوط به فشار را دقیقاً بررسی کنید. این عوامل خطرزا در مردان بالای چهل سال و زنان بالای پنجاه سال شامل: وجود دیابت، فشارخون بالا، سطح کلسترول بالا، سابقهٔ فامیلی بیماری قلبی به‌ویژه در بستگان نزدیک مانند برادران، خواهران یا والدین و حتی انجام فعالیت‌های ورزشی شدید روزانه هم باشد.

پیاده‌روی ورزش بسیار خوبی است پیاده‌روی تفریحی بر روی یک سطح نرم به مدت سی دقیقه برای اکثر روزهای هفته مطلوب است. کسانی که التهاب‌های مفصلی (آرتریت) در نواحی لگن و زانو دارند باید فعالیت‌های هوازی مانند شنا و دوچرخه‌سواری را انجام دهند و یا از ماشین تمرینی ایستگاهی و یا ماشین پلکانی استفاده کنند. افراد دیابتی که در پاهای خود دچار آسیب عصبی شده‌اند باید برای مراقبت از پاها بسیار محتاط باشند به‌ویژه اگر می‌خواهند بدوند و یا در معرض هوای خیلی گرم قرار دارند. کسانی هم که زندگی پرمشغله‌ای دارند و مدام درگیر کار و تلاش‌اند نیز می‌توانند به‌صورت روزانه فعالیت‌های ورزشی را انجام دهند؛ مثلاً وقتی که ماشین خود را در پارکینگ پارک می‌کنند به‌جای آسانسور می‌توانند از پله‌ها استفاده کنند و اگر قرار است یک یا دوطبقه بالا بروند و یا چهارطبقه یا کمتر پایین بیایند باز هم از پله‌ها استفاده کنند و این کار را جز تمرینات روزمرهٔ خود قرار دهند.»