بریده‌هایی از کتاب معجزه

ضرب‌المثلی ایتالیایی هست که حکایت حالِ بسیاری از ماست: «آدمِ تندرست، داراست، حتی اگر خود گمان کند که ندار است. »

قرآن کریم نیز بر شُکر نعمت‌ها تأکیدی بسیار دارد: وَاِذْتَأذَّنَ رَبُّکمْ لَئِن شَکرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکمْ وَلَئِن کفَرْتُمْ اِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ. ابراهیم، ۷. و (به خاطر بیاورید) زمانی که پروردگارتان اعلام فرمود: «اگر شکرگزاری کنید، نعمت شما را افزون کنم و اگر کفران نعمت کنید، مجازات من سخت است. »

تو بارها شنیده‌ای که گفته‌اند: «هر کسی آن دِرَوَد عاقبتِ کار که کشت»، «هرچه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی»، «با هر دست که بدهی، با همان دست می‌گیری»

سپاسگزارم پُلی‌ست بر فرازِ جایی که هم‌اکنون هستی و جایی که آرزو داری باشی.

فرمولِ جادو: «علم گنج است. کلید این گنج، عمل است. »

وِردِ جادو: ۱. سپاسگزارم را آگاهانه بر زبان جاری کن. ۲. هر چه بیشتر و آگاهانه‌تر سپاسگزارم را بر زبان جاری کنی، نعمتت افزون‌تر می‌شود. ۳. احساس سپاس و امتنان تو هر چه ژرف‌تر و آگاهانه‌تر باشد، وفور و فراوانی بیشتری را در زندگیت تجربه می‌کنی.

«هر آن‌کس که شُکر دارد، به او بیشتر داده خواهد شد و او در نعمت غرق خواهد شد. هر آن‌کس که شُکر ندارد، حتی آنچه دارد نیز از او ستانده خواهد شد. »

شُکر تو آهن‌رُباست، و هر چه شاکرتر باشی نعمت بیشتری را جذب خود خواهی کرد. این یک قانون عام است!

سپاسگزارم پُلی‌ست بر فرازِ جایی که هم‌اکنون هستی و جایی که آرزو داری باشی.

«صبحگاهان، هنگامی که از خواب برمی‌خیزی، به خاطر نور صبحگاهی شُکرگزار باش، به خاطرِ صبحی دیگر و فرصتی دیگر برای زندگی کردن. به خاطرِ غذایی که می‌خوری و آبی که می‌نوشی، و نیز به خاطر شور و مستیِ زیستن، شُکرگزار باش. اگر احساس می‌کنی که هیچ دلیلی برای شُکر و سپاس و امتنان نداری، اِشکال از توست. »