بریده‌هایی از کتاب سرگذشت فیزیک نوین

گالیله نوشته است: «فلسفه را در کتاب پر عظمتی نوشته‌اند که همواره در برابر دیدگان ما گشوده است: جهان، کتابی که فهمیدنش میسر نیست مگر آنکه زبان خاص آن را فرا گیریم و حروفی را که برای نوشتنش به‌کار برده‌اند بشناسیم. این کتاب به زبان ریاضی نوشته شده است، و حروفش مثلثها، دایره‌ها و دیگر اشکال هندسی است که بیواسطه آنها انسان حتا از درک و فهم یک کلمه هم عاجز خواهد ماند[۷].»

«طبیعت به زبان ریاضی نوشته شده است»

کشف آرگون، گازی تک‌اتمی در سال ۱۸۹۶، نزدیکی میان ساختار اتمی، وزن اتمی، بینابها، والانس و نظریه جنبشی گازها را تأیید کرد.

در حالی که مفهوم «میدان» به معنای حوزه اثر،

«میدان» به معنای حوزه اثر، در بریتانیای کبیر شکل گرفته است

اینکه انرژی کمیت پیوسته‌ای نیست، بلکه مضرب درستی از یک کمیت بنیادی است که آن را «کوانتوم» نامید، اندیشه وی است

در یک قرن اخیر، از یک سو فاصله زمانی میان پژوهش علمی و کاربردهای عملی آن در زندگی پیوسته کاهش یافته است و از سوی دیگر مرز میان شاخه‌های گوناگون علوم محوتر و دانش‌های میان رشته‌ای در حوزه‌های علوم فیزیکی، علوم زیستی و علوم انسانی جانشین شاخه‌های مجزای کلاسیک شده است. از این رو آگاهی شهروند قرن بیست‌ویکم از این مجموعه دانش‌های به‌هم‌پیوسته ضرورت تام دارد و بدون این دانش‌ها زندگی در جامعه امروز و شناخت خود، جامعه و جهان دشوار خواهد بود.