بریده‌هایی از کتاب شبی بدون تو و ساعتی که زنگ نمی زد

سال‌ها بست نشستم که تو برمی‌گردی چانه بر دست نشستم که تو برمی‌گردی تو گلی بودی، از عطر جدایت کردند و شیاطین هم یک عمر دعایت کردند! من نفهمیدم آن روز کجا می‌رفتی؟! بی من ـ ای سادة مرموز ـ کجا می‌رفتی؟! آن پل کهنه پر از آخر دنیا شده بود پنج انگشت تو در بوسة من جا شده بود

مثل یک خانة بی‌سقف، بلاتکلیفم

چیست از هق‌هق بی اشک عذاب‌آورتر؟!