بریده‌هایی از کتاب بیداری غول درون ۱

آیا تا به حال برای دیدن فیلمی افتضاح به سینما رفته‌اید؟ آیا امکان دارد که دوباره برای دیدن آن بروید؟ البته که نه. چرا؟ چون احساس خوبی در شما ایجاد نمی‌کند. پس چرا باید دائماً فیلم‌های بد گذشته را در ذهن خود مرور کنید؟ چرا باید خود را دائماً در نقش‌هایی ببینید که آنها را دوست ندارید یا در برابر کسی بازی کنید که اصلاً مورد علاقهٔ شما نیست؟ چرا باید شکست‌ها و تصمیم‌گیری‌های غلط خود را دائماً در ذهن خود مرور کنید؟

دفعهٔ بعد که احساس افسردگی کردید، به آسمان نگاه کنید، بالا بپرید و بلند فریاد بزنید: « خ ـ د ـ ا ـ یا ـ شُ ـ ک ـ ر! امروز پاهایم بو نمی‌دهد! » حرکتی ظاهراً احمقانه که بدون شک حواس‌تان را پرت می‌کند و حالت‌تان را بهتر می‌کند، طوری‌که اطرافیان شما هم متوجه می‌شوند که دیگر افسرده نیستید، بلکه دیوانه‌اید.

حتماً این ضرب‌المثل قدیمی را شنیده‌ایدکه: « روزی به گذشته نگاه می‌کنی و به آن می‌خندی. » اگر این واقعیت داشته باشد، چرا همین حالا به آن نخندیم؟ چرا صبر کنیم؟

مردم اغلب باورهایی محدودکننده دربارهٔ خود و توانایی‌های‌شان ایجاد می‌کنند. چون در گذشته موفق نبوده‌اند، معتقدند که در آینده هم موفق نخواهند شد. در نتیجه از ترس درد و رنج، به « واقع‌بینی » روی می‌آورند. بیشتر افرادی که دائماً می‌گویند « بیا واقع‌بین باشیم »، با وحشت زندگی می‌کنند، وحشت از این که دوباره شکست بخورند. باورهایی که به دلیل همین ترس در آنها ایجاد می‌شود آنها را وادار به تعلل می‌کند، بدین ترتیب همهٔ تلاش خود را به کار نمی‌گیرند و به نتیجهٔ مطلوب نمی‌رسند.

« چیزی که همیشه برای بهبودی لازم است دارو نیست، بلکه باور است. »

« باوری در من به حقیقت مبدل می‌شود که ... به وسیلهٔ آن بتوانم بیشتر از حد توانم استفاده کنم، باوری که می‌تواند بهترین ابزار برای بکارگیری همهٔ استعدادهایم باشد. » ـ آندره ژید

اگر قرار است در زندگی مرتکب خطایی شوید، این خطا را در جهت برآورد بیش از حد توانایی‌های خود انجام دهید

تعمیم‌ها زندگی ما را آسان می‌کنند و به ما اجازهٔ عمل می‌دهند.

شهامتی که از آن استفاده نشود کاهش می‌یابد. تعهدی که به کار گرفته نشود، ضعیف می‌شود. عشقی که تقسیم نشود، از بین می‌رود.

باورهایی که به دلیل همین ترس در آنها ایجاد می‌شود آنها را وادار به تعلل می‌کند، بدین ترتیب همهٔ تلاش خود را به کار نمی‌گیرند و به نتیجهٔ مطلوب نمی‌رسند.

اگر قرار است در زندگی مرتکب خطایی شوید، این خطا را در جهت برآورد بیش از حد توانایی‌های خود انجام دهید (ولی تا جایی که موجب به خطر افتادن زندگی‌تان نشود). این کار دشواری است، چون توانایی‌ها و قابلیت‌های انسانی از حد تصور ما خارجند.

همهٔ رهبران بزرگ دنیا، همهٔ کسانی که در زمینه‌های مختلف زندگی به موفقیت دست یافته‌اند، از نیروی تجسم مداوم آگاهند، حتی اگر این تجسم بدون جزئیات لازم باشد. اگر بتوانید حس مطلق اطمینانی را که در باورهای نیرومند وجود دارد در خود ایجاد کنید، خواهید توانست به هر موفقیتی دست یابید، حتی آنهایی که از نظر دیگران غیرممکن‌اند. « تنها در تخیل انسان است که هر حقیقتی، وجودی غیرقابل انکار و مؤثر می‌یابد. تخیل، و نه ابداع، استاد برتر هنر و زندگی است. » ـ جوزف کنراد

؟ باورهای ما در کار و در زندگی همهٔ تصمیمات‌مان را کنترل می‌کنند و در نتیجه آیندهٔ ما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. یکی از باورهای کلی که می‌تواند در زندگی من و شما مؤثر باشد این است که برای شاد و موفق زیستن باید دائماً به دنبال ارتقای کیفیت زندگی خود و پیوسته در حال رشد و پیشرفت باشیم

تعمیم‌ها زندگی ما را آسان می‌کنند و به ما اجازهٔ عمل می‌دهند.