بریده‌هایی از کتاب هدا گابلر

خیلی وقتا فکر می‌کنم توی این دنیا فقط یه چیز هست که براش ساخته شده‌م. برَک: (به او نزدیک می‌شود.) اون‌وقت، می‌شه بپرسم اون چیه؟ هدا: (ایستاده به بیرون نگاه می‌کند.) که از ملال زندگی به ستوه بیام، تا پای مرگ. همین.

هدا: یعنی، با خودم می‌گم می‌شه از تسمان بخوام وارد سیاست بشه. برَک: (می‌خندد.) تسمان؟ نه، می‌دونین چیه، زندگی سیاسی کار اون نیست... اصلاً راست کارش نیست. هدا: آره، فکر کنم نیست... ولی بااین‌حال اگه بتونم وارد سیاستش کنم چی؟ برَک: خب، این کار چه لذتی داره براتون؟ اگه ایشون برای این کار مناسب نیست، چرا باید بخواین بندازینش تو این مسیر؟ هدا: آخه، گفتم بهتون که، حوصله‌م سر می‌ره!

خیلی وقتا فکر می‌کنم توی این دنیا فقط یه چیز هست که براش ساخته شده‌م. برَک: (به او نزدیک می‌شود.) اون‌وقت، می‌شه بپرسم اون چیه؟ هدا: (ایستاده به بیرون نگاه می‌کند.) که از ملال زندگی به ستوه بیام، تا پای مرگ. همین.

هدا: یعنی درک این نکته براتون مشکله که... که یه دختر جَوون... اگه فرصتی پیش بیاد... باید خوشحال بشه که... لَوبُرگ: خب؟ هدا: ... که هرازگاهی، یواشکی و بی‌خبرِ کسی... به دنیایی سرک بکشه که... لَوبُرگ: که...؟ هدا: ... که قدغن کرده‌ن درباره‌ش چیزی بدونه؟