بریده‌هایی از کتاب شاه لیر

از میانِ جامهٔ مندرس، گناهان حقیر نمایان می‌شوند. اما لباس و جامهٔ خز، تمامِ این گناهان را می‌پوشاند.

گناه را با زر آراسته کن و تیغ تیز عدالت بی‌آن‌که گزندی برساند، می‌شکند.

Through tattered clothes small vices do appear. Robes and furred gowns hide all. Plate sin with gold, And the strong lance of justice hurtless breaks.

بیش از آنچه نشان می‌دهی، داشته باش؛ کم‌تر از آنچه می‌دانی، بر زبان آور؛ کم‌تر از آنچه داری، وام بده؛ بیش از آنچه پیاده می‌روی، سوار شو؛ بیش از آنچه می‌دانی، بیاموز (۱۱)؛ کمتر از آنچه پرتاب می‌کنی، بنشان (۱۲)؛ میکده و روسپی‌خانه‌ات را رها کن؛ و در خانه بمان؛ آنگاه بیش از دو ده‌تا، بیست‌تا خواهی داشت.

وقتی چرخی بزرگ از تپه به پایین می‌غلتد، دستت را رها کن مبادا با دنبال کردن آن، گردنت را بشکنی.

پیش از آن‌که همسری در بستر داشته باشد، پسری در گهواره داشت

بدبختِ پست، ای کافرِ بدگوهر!(۵)

زمان از آنچه حیله‌ها را پنهان می‌کند، پرده برخواهد داشت. آن‌که گناهش را سرپوش می‌گذارد، سرانجام ریشخند آزرم می‌شود.

پدرانی که جامه ژنده به تن می‌کنند بچه‌هایشان را بی‌تفاوت بار می‌آورند. اما پدرانی که کیسه‌های پرپول دارند، فرزندانی مهربان خواهند داشت.

ای آذرخشِ چالاک، شعله‌های کورکننده‌تان را در چشمان حقارت‌بار او فروبرید!

برای مردان خودسر، رنجی که خودشان سبب می‌شوند، باید آموزگارشان باشد.

اینجا، شب نه به فرزانگان ترحم می‌کند و نه به دیوانگان.

جوانان کامیاب می‌شوند آنگاه که سالخوردگان فرو می‌غلتند.

ستمِ این شب بی‌سرپناه بیش از حد شدید است که طبیعتِ انسان بتواند آن را تحمل کند.

دیوانه کسی است که به رام بودن گرگ، سلامتِ اسب، عشق پسربچه یا سوگند تن‌فروشی اعتماد کند.

ابلهان بر شرورانی دل می‌سوزانند که مجازات می‌شوند

کژروی اخلاقی در شیطان آن‌قدر نمود هولناکی ندارد که در وجود زنی چون تو دارد.

گناه را با زر آراسته کن و تیغ تیز عدالت بی‌آن‌که گزندی برساند، می‌شکند.